Is een advocaat van een verdachte alleen bezig te zoeken naar vormfouten of geloofd hij echt in de onschuld van de beklaagde?

Een advocaat van een verdachte is niet bezig met geloven in zijn verdachte.

De advocaat is bezig met het behartigen van de belangen van de verdachte. Dat betekent dat hij op basis van de tenlastelegging en het gepresenteerde bewijs zal pogen om aan te tonen dat het bewijs onjuist is, of niet gebruikt kan worden, of op andere wijze kan worden weerlegd.

Ik denk dat dat volledig van de advocaat in kwestie afhangt. Voor zijn of haar portefeuille zal hierdoor gespijsd worden. Hoop dan maar vooral dat je advocaat heel humaan is.

Beroepsmatig zal hij naar de beste uitkomst zoeken voor zijn client,op basis van wat zijn client zegt.

Hij geloofd dus wat de verdachte zegt.

Voor een advovaat is het niet belangrijk of iemand schuldig is of onschuldig, hij toetst en maakt daar een verdediging op.

Iedereen, schuldig of onschuldig, heeft recht op goede verdediging. Advocaten werken ook op basis van dat principe.

Maar om je precieze vraag te beantwoorden: de verdediging van een verdachte houdt meestal wel wat meer in dan het zoeken naar vormfouten, dus nee, een advocaat is niet alleen daarmee bezig.

En nee, een advocaat gelooft niet per definitie in de onschuld van de verdachte. Sterker nog, als de verdachte schuldig is, wil de advocaat dat het liefste gewoon weten, omdat hij zijn cliënt beter kan verdedigen als hij weet wat de werkelijke toedracht is.

altijd, nooit...? en zijn verschilende gebieden van expertise en verschilende soorden advocaten. als je in amerika uit idealistische overwegigen prodeo op death row werkt, mag ik hopen dat je je client gelooft. vormfouten worden vaak geaacioceerd met een "advocaat van de duivel" iemand die graag zijn client vrij krijgt zonder zelf zeker te zijn of deze onschuldig is. vaak word er dan gezegt: iedereen heeft recht op juridische verdediging. helaas heeft niet iedereen die voor de rechtbank komt geld voor een "vormfout advocaat"

Een advocaat verdedigt zijn client, punt uit.
Daar verdient hij/zij het honorarium mee.
De advocaat hoeft niet te geloven in zijn client, het belemmert zelfs mogelijk zijn werk als hij te close met zijn client wordt.
Als een advocaat iemand niet wil verdedigen , dan wordt dat vooraf aangegeven, is het iemand waartegen de advocaat een uitgesproken antipathie heeft, zal de advocaat de opdracht weigeren, omdat de objectieve verdediging dan gecompromitteerd is.
De advocaat zal alle mogelijkheden , mazen in de wet, vorm-of procedurefouten, aanvechten van de wettigheid en overtuigendheid van het bewijs en andere "verdedigingspunten" aangrijpen om zijn client vrij te krijgen , omdat dat dan ook een persoonlijke overwinning is, de advocaat verhoogt daarmee zijn status en aanzien en de prijs voor zijn toekomstige diensten.
Juist controversiele zaken die veel media-aandacht wekken
zijn interessant voor een advocaat, daarmee kan immers snel naam gemaakt worden.
Er zullen beslist zeer intergere en eerzame advocaten zijn,
die zaken weigeren omdat ze weten dat hun client gewoon schuldig is en straf verdient.
Deze advocaten zullen niet snel naam maken en bekendheid verwerven.
Voor een client die schuldig is, zijn zulke advocaten niet interessant. De client met veel geld zal dan voor grote namen gaan van advocaten families of zich anderszins onderscheidende advocaten.
Mooier dan dit kan ik het niet maken.
Een advocaat is ook maar een mens..........

Er worden bijzonder weinig strafrechtprocedures beslist op vormfouten. De advocaat verdedigt zijn cliënt, niet zijn daden. Meestal weet een advocaat niet of zijn cliënt schuldig is en wil hij dat ook niet weten.