Waarom worden dingen toch gedoogd?

Als "dingen"niet expliciet bij de wet verboden zijn,worden ze gedoogd,ook al vinden vele mensen het afschuwelijk!

Er word gedoogd omdat het in de wet strafbaar is gesteld,maar in de praktijk(vaak op lokaal niveau)niet wettig uitvoerbaar is.

In het geval van ons softdrugsbeleid is het heel erg krom geregeld.Er mag wel verkocht worden maar niet ingekocht worden.Maar terug in de illegaliteit zou het een te grote klap zijn voor de gehel wietindustrie en alles wat erom heen hangt.En helemaal legaal kan ook weer niet omdat de EU dan gaat protesteren.Het drugsbeleid is ingevoer in de jaren 70 toen er nog geen bemoeinis was vanuit het buitenland,al was er wel felle kritiek.

Gedogen is dat het OM niet vervolgt, terwijl er wel een strafbaarstelling is. Het OM hanteert richtlijnen waarin je kunt vinden wanneer er niet vervolgt wordt, ondanks dat er wel sprake is een strafbaar feit. De reden van gedogen is vaak efficientie of een breed gedragen (gedeeltelijke) maatschappelijke acceptatie van het gedrag.

Als er iets bij de wet bepaald is maar in de maatschappij wordt door een heel groot aantal mensen anders gehandeld en daar ondervindt verder niemand schade aan, kan het zijn dat op een bepaald moment gekozen wordt om er bijvoorbeeld geen boetes meer voor uit te delen. Dit noemen we dan gedogen.
Dit kan plaatselijk en tijdelijk zijn, omdat de weg is opengebroken en de omweg heel veel langer is, kan het soms zijn dat men oogluikend toestaat dat er over de stoep gefietst wordt.
Maar ook landelijk, het softdrugsbeleid is hiervan het meest bekende voorbeeld.
Het zijn vaak zaken die men niet in de wet kan/ wil toestaan, maar waarvan men wel vind dat het moet kunnen of waarvan een heel groot deel van de samenleving vindt dat het moet kunnen. Maar de wet wordt er niet op aangepast omdat het bijvoorbeeld een tijdelijke situatie betreft of omdat het gewoonweg niet kan.
Dus bij wet blijft het verboden, men kan en mag er nog steeds boetes voor uitschrijven, maar het is een ongeschreven afspraak dat niet te doen.
Waar het staat wat gedoogd is, in principe nergens, want het zijn ongeschreven afspraken. Wellicht is er een site waarop iemand bijhoudt wat er op dit moment gedoogd wordt, dat weet ik niet, maar dat lijkt me ook erg lastig omdat dit dagelijks en zeer lokaal kan verschillen.

Gerelateerd aan het strafrecht is de achtergrond van het gedogen van bepaalde strafbare handelingen gelegen in een capaciteitsprobleem bij politie en justitie. Artikel 167 van het Wetboek van strafvordering geeft de OvJ de mogelijkheid beleid vast te leggen ten aanzien van het wel of niet instellen van vervolging van strafbare feiten (opportuniteitsbeginsel).

Hierbij moet door het openbaar Ministerie keuzes worden gemaakt, omdat simpelweg niet alle strafbare feiten opgespoord en vervolgd kunnen worden. Het artikel in het wetboek van strafvordering spreek over het afzien van vervolging in het kader van het algemeen belang. In praktijk wordt dit artikel ‘omgekeerd’ geïnterpreteerd. Vervolging vind plaatst als dit in het algemeen belang wordt geacht.

Het OM bepaalt het vervolgingsbeleid en publiceert dit in de Staatscourant. Wanneer het vervolgingsbeleid (en dus daaruit volgend het gedoogbeleid) niet gepubliceerd zou zijn, in dit in strijd met het de beginselen van behoorlijk strafprocesrecht; verbod op willekeur en het gelijkheidsbeginsel.

Uit bangheid. Als ik in de tram zit en er zit en stel aso opgeschoten jongens zonder blikken of blozen te roken, dan ga ik daar niks van zeggen, want ik heb geen zin om inelkaar getimmerd te worden. Dus gedoog ik het maar, zeer tegen mijn zin in. Maar ja, wat moet je?

Gedogen kun je zien als het opvangen van het verschil tussen theorie en praktijk.
Dit echter in het bijzonder waar verboden en geboden een hoofdrol spelen.
In Nederland is naar mijn mening , een sterke overregulering.
Ik kom net uit het verre Oosten waar je soms het tegenovergestelde ziet, maar waar de veerkracht en gezond verstand van de mensen de niet gereguleerde processen toch in (soms goede) banen leidt.
Het heeft alleen zin te reguleren als je die regulering kunt bewaken, een overregulering stuit dan op oncontroleerbaarheid en raakt het regulerend systeem in conflict met de praktijk.
Dus gaat men dan "gedogen".
Inderdaad zie je bij de softdrugswet de krankzinnige situatie dat de aanvoer strafbaar is, maar de levering , de afvoer dus, gedoogd wordt.
Dat levert een intrinsiek labiel systeem op waarbij Hirch Balin trots op een foto staat met een Nederwietplantage die de softdrugs aan zou moeten leveren voor een gedoogde situatie.
Nu wordt deze levering verbrand en raakt hooguit de verbrandingsoven er high van.

Gedogen wordt ook gebruikt om de hardheid van een wet-en regelgeving in de praktijk te testen en te zien of er bijgesteld moet worden, ook wel via "hardheidsclausules"
Dit laatste betekent dat als er door een nieuwe wet- of regelgeving, buitengewoon onrechtvaardige (persoonlijke) situaties ontstaan, deze gecompenseerd dienen te worden, dus reparatie achteraf.
Zoals gewoonlijk knip en plak ik niet uit bestaande
informatie maar probeer het begrip uit eigen ervaring, kennis en inzicht te verwoorden.
Het leuke daarvan is, dat dit soms, zoniet vaak, een nieuwe invalshoek oplevert, waardoor antwoorden
minder cliche -matig zijn.
Dit komt soms de duidelijkheid ten goede door oa. het ontbreken van jargon.
Niemand hoeft het echter met mijn mening of visie eens te zijn.
Hoever zit ik er dit keer naast?

Er worden gewoon dingen gedood, er zijn velle redenen ervoor. Zelfs heeft iemand het pistool ontworp waarom? Laat mensen elkaar maar nier schieten. Maar het blijft toch altijd op z'n geweten staan. Ik heb ook veel slangen gedood zomaar. Heb nu wel spijt van..
Ik zou nu niks meer doden helemaal niets. Zelfs geen mier meer. Alleen als het gaat om een ere zaak. Dan zou 'k diegene niet schieten zonder mijn oog te knippen...

Sommige regels kan je wel bedenken, maar handhaven is punt 2. De beste manier is dan het onder bepaalde strikte voorwaarden gedogen. Stel dat je om 9 uur op je werk moet zijn. De meeste mensen komen om 5 over 9. Je gaat er dan geen heisa van maken, om problemen te voorkomen. Dat laatste heet gedogen.

Het probleem is dat we in Nederland van het gedoogbeleid af willen, maar hoe?
Je hebt in principe twee mogelijkheden of je legaliseert het of je verbiedt het gebruik van Soft drugs helemaal.

Wij hebben voor dit onderwerp gekozen om dat het nu, i.v.m. de verkiezingen, redelijk actueel is. Het is ook erg interessant om die keuze te bekijken. Als je van de overlast af wilt is het natuurlijk beter om het te legaliseren.

Wat valt er wel onder en wat niet?

Onder het gedoogbeleid op het gebied van drugs vallen de zogenaamde Soft drugs.
Het gebruik van Soft drugs wordt gedoogd dat houd in:

· Er mogen geen grotere hoeveelheden dan 5 gram per keer per persoon worden verkocht;
· er mogen geen hard drugs worden verkocht;
· er mag geen reclame voor drugs worden gemaakt;
· er mag geen overlast voor de omgeving worden veroorzaakt;
· er mag geen verkoop aan minderjarigen (tot 18 jaar) plaatsvinden.

De zogenaamde Harddrugs vallen niet onder het gedoogbeleid deze mogen niet verkocht en gebruikt worden. Een aantal Harddrugs is: XTC, Cocaïne, Heroïne.

Welke zijn er bij betrokken?

- Drugsgebruikers
- Coffeeshop(s) (eigenaren)
- Tegenstanders