Mag iemand met een verstandelijk beperking zijn / haar handtekening zetten bij een huwelijk?

In Burgerlijk Wetboek 1:32 staat:
"Een huwelijk mag niet worden aangegaan, wanneer de geestvermogens van een partij zodanig zijn gestoord, dat deze niet in staat is haar wil te bepalen of de betekenis van haar verklaring te begrijpen. "

Dit gaat echter over de partners.

Over de getuigen wordt alleen vermeld (BW 1:44) dat bij de ondertrouw moet worden gedaan:
"j. een schriftelijke opgave van de namen en de adressen van de personen die zijn uitgenodigd om als getuigen bij de voltrekking van het huwelijk aanwezig te zijn; "

Verder, in artikel 63:
"Een huwelijk wordt in tegenwoordigheid van ten minste twee en ten hoogste vier meerderjarige getuigen in het openbaar in het gemeentehuis voltrokken ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand van: (....)"

Over de verdere kwalificaties van de getuigen wordt niets vermeld. Mijn conclusie: iemand met een verstandelijke beperking mag ook zijn handtekening zetten als getuige bij een huwelijk. (Bedenk dat de getuigen alleen als 'bewijsmateriaal' dienen voor het feit dat het huwelijk daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.)

Verstandelijke beperkingen zijn er in verschillende gradatie. Van licht verstandelijk beperkt: LVG, tot zwaar : functioneringsnivo van een 2- jarige.

Wanneer iemand een verstandelijke beperking heeft, wil dat dus niet altijd zeggen dat hij niet tekenbevoegd is. Iemand met een licht verstandelijke beperking is goed in staat zijn eigen leven inhoud te geven. Met begeleiding kan iemand zelfstandig wonen.

Wanneer de beperking zodanig is dat iemand geen verstandige beslissingen kan nemen, dan is (bij volwassen worden) door de rechtbank een curator aangesteld . Die is bevoegd om te tekenen.
Degene die een curator heeft, is meestal niet in staat om zelfstandig te wonen of een huwelijk aan te gaan.