kan ik op mijn 16 intrekken bij mijn vriend van 20 ?

Heftig hoor... Ik kan me goed voorstellen dat je je aan de kant gezet voelt. Allereerst wil ik je adviseren om geen overhaaste beslissingen te nemen! Ik begrijp dat je op dit moment denkt dat 'dan maar het huis uit' de oplossing is. Hoe vervelend dit ook is: het is *niet* de oplossing. Natuurlijk ben je geen 12 meer, maar 100% je eigen boontjes doppen op je 16e is erg zwaar, hoe lief je vriend ook is. Heb je een eigen kamer(tje)? Zo ja, maak afspraken met je moeder en overige huisgenoten dat dat *jouw* domein is. Je moet je hier kunnen terugtrekken zonder kans te lopen dat er iemand 'per ongeluk' binnen komt banjeren. Je moet je er volkomen veilig voelen. Een soort huis-in-het-huis dus. Je kunt je daarmee namelijk zelfstandig gaan gedragen (voorzover je dat niet al deed) zonder de risico's van daadwerkelijk uit huis gaan. Die stap is namelijk vrijwel onomkeerbaar! Mochten de betrekkingen namelijk beter worden tussen jou en je moeder, dan ben je blij dat je nog thuis woont. Zie jezelf in de tussentijd maar als een inwonend student. Dat schept meteen een beetje afstand met je moeder, zonder haar aan de kant te schuiven (en jij weet hoe het voelt om aan de kant geschoven te worden, dus dat wil je een ander niet aandoen, zeker je moeder niet, hoe vervelend de situatie op dit moment ook is). Bottom line: diep ademhalen, zorg voor je eigen domein in huis, maar vooral: niet overhaast vertrekken. Misschien is het bespreekbaar dat je één of twee nachten in de week bij je vriend slaapt, zodat jij en je moeder een paar opeenvolgende dagen ademruimte hebben zonder dat je permanent vertrekt? Als je dit vriendelijk brengt (mam, ik heb een idee, wat vind jij ervan?) heb je kans dat dit met goedkeuring van je moeder gaat, wat voor jullie allebei meer rust betekent. Bovendien zit je dan nergens aan vast: als het uit raakt met je vriend sta je niet met lege handen op straat! Oh, en nog iets: dit soort problemen zou niemand alléén moeten hoeven oplossen. Je kunt hier best wat hulp bij gebruiken. Ik adviseer een gesprek met een psycholoog. En nee, dat betekent NIET dat je niet spoort! Integendeel zelfs! Heel veel sterkte (ook voor je moeder). En linksom of rechtsom: dit komt goed. Echt!

heb je je zorgen al eens uitgesproken tegenover je moeder?
vertel het uit de ik vorm 'ik vind' 'het lijkt voor mij' . Niet beschuldigen.
Misschien heeft zij het helemaal niet door dat het zoveel met je doet.