Heb ik recht op dat ik zelf bepaal wat ik eet?
Ik ben 18 jaar en woon (nog) thuis bij mijn ouders en moet daar eten wat de pot schaft. Maar ik vind meestal dat ze niet gezond genoeg eten, dus vaak wil ik het niet eten maar moet het toch.
Ik wil eigenlijk zelf bepalen wat ik eet. Heb ik daar geen recht op?
7.2K
7.2K keer bekeken
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dan kook je toch gewoon voorjezelf?
Dat doe ik sinds me 14e,omdat ik geen vlees eet en verder ook zelf wil bepalen wat ik eet of niet eet.
Dat doe ik sinds me 14e,omdat ik geen vlees eet en verder ook zelf wil bepalen wat ik eet of niet eet.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dan ga je praten met je ouders over wat jij vind van het eten. Misschien dat ze wel wat willen aanpassen. Of je zorgt er zelf voor dat er ook dingen op tafel komen die jij wel gezond vindt.
En als je het er helemaal niet mee eens bent ga je lekker op jezelf wonen of ga je eigen eten kopen&koken.
Poet
10 jaar geleden
Natuurlijk, je hebt namelijk het recht om op jezelf te gaan wonen en dan eet je altijd wat jezelf wilt.
Ritsuka
10 jaar geleden
je kunt altijd zelf koken, of je eigen boodschappen doen zodat je in elk geval je eigen ontbijt en lunch hebt.
Of bied aan je ouders aan om 1 of 2x in de week te koken voor ze
Of bied aan je ouders aan om 1 of 2x in de week te koken voor ze
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik ga volgend (school)jaar het huis uit, maar dat duurt nog wel even. Het ontbijt en de lunch bepaal ik wel voor het grootste deel zelf, maar met het avondeten moet ik bijv. per se een stuk vlees erbij eten, terwijl ik dat niet wil.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Maar als het enkel gaat om vlees en jij graag vegetarisch eet, lijkt me dat niet zo'n probleem eigenlijk. Zeker niet als het een los stuk vlees is (gehakt door een ovenschotel is lastiger). Dan kun jij gewoon iets anders eten in plaats van dat vlees. Dat is niet zo veel werk voor degene die kookt, en desnoods bak je zelf in een koekenpannetje wat tofu, een ei, falafel of een kant-en-klare vleesvervanger. En tenzij je ouders echte die-hard vleeseters zijn, is het vast niet zo'n probleem om een paar dagen in de week gewoon een vegetarische schotel te maken, zeker niet als jij aanbiedt die te maken en je de lekkerste vegetarische recepten uitzoekt.
Maar wil je helemaal geen vlees, of alleen niet een groot of los stuk vlees? Want dat kan ik niet helemaal uit je opmerking halen. Het hangt er een beetje vanaf hoe er bij jou thuis gekookt wordt of het een grote aanpassing is. Ik eet zelf wel vlees maar alleen incidenteel, maar eet veel eenpansgerechten (vaak met peulvruchten, soms met tofu, vega-gehakt of seitan in bijv. roerbakprutje of ovenschotel) zodat ik heel weinig van die kant-en-klare vlees'vervangers' gebruik, maar juist die kant-en-klare dingen zijn wel handig als je ouders gewend zijn om echt een apart stuk vlees te eten en jij een vegetarische vervanger zoekt. Je kunt immers niet altijd een eitje bakken.
Ritsuka
10 jaar geleden
Precies, je kunt gewoon iets anders bakken als je geen vlees wilt.
paulus811
10 jaar geleden
Wat nou als het antwoord 'ja' is? Daag je je moeder dan voor de rechter? Beetje typische vraag 'heb ik er recht op'
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik heb zoals altijd weer eens veel te veel woorden nodig, maar jij zegt inderdaad wat ik bedoel, Ritsuka :-)
Daarbij vind ik geen vlees willen eten - als dat inderdaad is waar het je om gaat - ook nog iets anders dan bijvoorbeeld iets niet lusten of niet tevreden zijn over de kwaliteit van het voedsel thuis. Dat is meer een principiële zaak. Bovendien zijn er genoeg alternatieven, maar goed: ik ben een beetje bevooroordeeld natuurlijk.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Paulus: dat was ook mijn eerste idee bij het lezen van deze vraag, wat nu precies het woord 'recht' betekent in deze context. Ik vraag me eigenlijk nog steeds af of VS zoiets bedoelt als "vinden jullie dat het zo zou moeten zijn dat" of dat hij/zij het echt over wettelijke rechten heeft en waar of hoe dat dan vastgelegd zou moeten zijn.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Jammer dat je niet meteen gezegd hebt dat het je alleen om een stuk vlees gaat, je had veel duidelijker moeten zijn. Men denkt nu dat je altijd patat en anderen ongezonde dingen moet eten zonder groente enzo. Nee, het gaat je om vlees. Vlees is niet ongezond, hoogstens kun je discussiëren over het aandeel van vlees in de wereldvoedselschaarste en om dieren die daardoor vermoord zijn. Veel ouders vinden vlees dus gezond, je zult dus moeten duidelijk maken wat jouw probleem is met vlees, zowel hier als thuis. Als je praat over rechten begrijp je er niets van.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het gaat niet alleen maar om vlees, maar ook vaak om de toetjes. Maar als ik geen vlees(vervanger) eet, denken mijn ouders dat ik te weinig eiwit binnenkrijg.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat klopt, je krijgt ook veel te weinig eiwitten binnen als je geen vleesvervangers eet. Weer iets wat je er niet bij zegt. Je zult dus zelf voor je vleesvervanger moeten zorgen en dan mag het heus wel maar misschien hebben jouw ouders daar het geld niet voor. Verder heb je het over veganistisch eten en je ouders hebben helemaal gelijk dat dat ongezond is, dat zou een kind van mij ook niet mogen zolang het onder mijn dak woont. Dan ga je maar op jezelf wonen, dat is echt heel ongezond.
Ritsuka
10 jaar geleden
voor vegetariers is het vooral belangrijk dat je voldoende B12 binnenkrijgt. Als jij laat zien dat je dat genoeg binnenkrijgt, en je neemt eens een bakje kwark of zo, dan krijg je echt wel genoeg eiwitten en voedingsstoffen hoor.
Als je even googlet op voedingstips voor vegetariers staat er genoeg waar je op moet letten.
Als je even googlet op voedingstips voor vegetariers staat er genoeg waar je op moet letten.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Je had inderdaad beter vanaf het begin wat meer informatie kunnen geven, dan had je ook zinvoller antwoorden gekregen die meer van toepassing zijn op jouw situatie.
Maar goed: je moet natuurlijk een evenwichtige voeding binnenkrijgen, dat is belangrijk zeker ook op jouw leeftijd, en daar hebben je ouders gewoon gelijk in.
Maar gaat het je bij dat toetje inderdaad om de melk, dus wil je inderdaad veganistisch eten? Dat is aanzienlijk ingewikkelder dan vegetarisch, dus als je dat wilt, zul je echt wat voorstudie moeten doen om ervoor te zorgen dat je geen tekorten gaat krijgen. En misschien zul je moeten accepteren dat volledig veganistisch eten niet haalbaar is zolang je nog thuis woont. Dat vraagt namelijk veel meer aanpassing van je ouders dan vegetarisch eten en zoals ik in mijn antwoord al zeg, heb je zolang je thuis woont gewoon met bepaalde huisregels te maken. Je leeft samen in een huis, niet allemaal apart alleen en je moet nu eenmaal allemaal een beetje inschikken soms om dat mogelijk te maken.
Nu is het echt niet zo moeilijk om voldoende eiwitten binnen te krijgen, het probleem zit inderdaad, zoals Ritsuka zegt, vooral in de B12. Als je geen vlees eet en ook niet regelmatig eieren, melk of melkproducten of vis eet, dan ga je dat gewoon tekort komen. Je zult dan verrijkte voedingsmiddelen moeten gebruiken en/of b12 moeten suppleren, dus b12 of (liever nog) smelttabletten gebruiken. Veel sojamelk is verrijkt met b12 en ook veel van die kant-en-klare vleesvervangers zoals die burgers en vegetarische worstjes of vega- gehakt zoals je dat koopt in de supermarkt, is verrijkt met b12. Het probleem is alleen dat die kant-en-klare dingen nogal prijzig zijn, terwijl normaal gesproken vegetarisch eten juist veel goedkoper is. En ze zijn ook niet allemaal veganistisch. Maar je hebt je b12 echt nodig, een tekort daaraan kan onherstelbare schade aan je zenuwstelsel veroorzaken.
(Vervolg in volgende reactie)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Maar het gaat er ook vooral om dat vlees lang niet iedere dag nodig is. Als ik bv. één keer per week vlees zou eten, dan kom ik toch geen vitamine b12-tekort?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
(vervolg)
Kijk eens op de site van het voedingscentrum: http://www.voedingscentrum.nl/encyclopedie/vitamine-b12.aspx over b12. Hier: http://www.voedingscentrum.nl/encyclopedie/vleesvervangers.aspx vind je een overzicht van vleesvervangers en welke stoffen je wel en niet vindt in de diverse vleesvervangers en wat je dus nog tekort zou komen als je het niet op een andere manier aanvult.
Verder kan ik je de informatie, recepten, en zeker ook het forum van vegatopia aanraden: http://www.vegatopia.com/vega/
Mbt die toetjes: geen toetjes mee-eten vergt geen aanpassing voor je ouders, dat lijkt me dus het probleem niet. Jij moet er dan alleen wel voor zorgen dat je a) voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt (eiwitten, ijzer, vitamine B12 en B1), dat je dat b) ook aantoont aan je ouders en c) dat de levensmiddelen die je daarvoor gebruikt, betaalbaar zijn of dat je daarin zelf meebetaalt als je ouders dat willen en het indien gewenst ook d) zelf bereidt zodat je niet een ander gezinslid opzadelt met extra werk. (Als je vader of moeder dat met liefde voor je doet is dat natuurlijk prima, maar als ze weerstand hebben dan neem je die wellicht een beetje weg als je het extra werk zelf doet.)
(zie vervolg (nog één))
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
(Vervolg van vorige reactie)
Wapen je dus eerst met kennis! Zorg ervoor dat je heel goed weet hoe jij aan voldoende voedingsstoffen komt als je vegetarisch of vooral als je veganistisch wilt eten zodat je zeker weten geen tekorten oploopt. Al zou het vooral een voorbereiding zijn voor als je straks op jezelf gaat omdat je ouders nu niet alles toestaan: dat maakt een goede voorbereiding niet minder belangrijk. Zorg ervoor dat je betrouwbare bronnen vindt voor je informatie en zorg ervoor dat je voldoende weet van deze materie om ook aan anderen goed uit te kunnen leggen hoe jij ervoor gaat zorgen dat je geen tekorten oploopt. Als je dat kunt, dan kun je de zorgen van je ouders wegnemen en dat lijkt me al een heel goed begin.
En als je echt overweegt om volledig vegetarisch of veganistisch te gaan eten, wil ik je zeker aanraden om het forum van vegatopia op te zoeken en je daar ook aan te melden. Daar vind je niet alleen goede informatie en tips voor recepten, maar kun je ook ervaringen uitwisselen met bijvoorbeeld mensen die ook thuis wonen en een middenweg moeten vinden tussen de huisregels van hun ouders en hun eigen wensen of overtuigingen, of adviezen krijgen van mensen die dat zelfde hebben meegemaakt.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Als je genoeg andere dingen gebruikt waar B12 in zit, zoals eieren, melk of melkproducten, of met B12 verrijkte producten, dan kun je dat voldoende ondervangen. Maar dat moet je dan dus wel doen, want één keer in de week iets met B12 gebruiken en de rest van de week niets, is echt onvoldoende.
Je zou een tijdje, bijvoorbeeld een of twee weken, een eetdagboek bij kunnen houden en dat invoeren bij een site als www.dieetinzicht.nl . Dan kun je meteen zien of je voldoende B12 binnenkrijgt. En kijk ook op de site van het voedingscentrum waar ik naar verwijs, daar vind je veel informatie over B12.
Maar wat is nu de reden dat je geen toetjes wilt? Is dat inderdaad - zoals Pelle suggereerde - dat je ook geen melkproducten wilt gebruiken, omdat je bijvoorbeeld volledig veganistisch wilt eten?
Eten jouw ouders trouwens elke dag vlees? Ik kan me dat altijd moeilijk indenken, maar weet dat er wel mensen zijn die dat doen ja. Ik zie vlees als luxe-product, en zeker niet iets wat ik elke dag eet. Dat is dus ook niet nodig, als je maar voldoende andere B12-bronnen hebt (en bronnen voor ijzer, eiwitten, B1, etc.)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik zou een nieuwe vraag stellen en veel meer informatie geven, telkens kom je met nieuwe informatie en ik begrijp totaal niet wat jouw ouders wel en niet willen. Veel te vaag. Ik vind dat Lies nog erg geduldig is met antwoorden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Maar mijn vraag is eigenlijk alleen maar of het volgens de wet verboden is dat ik per se bepaalde dingen moet eten van anderen. Het lijkt mij logischer als ik zelf bepaal wat ik in mijn lichaam stop.
tinus1969
10 jaar geleden
Maar weet je Zeehond, de discussie met je ouders ga je niet winnen door je alleen maar te beroepen op 'rechten'. De hele discussie gaat namelijk niet om eten, maar om de manier waarop je ouders en jij met elkaar omgaan, en jouw autonomie. Er botsen namelijk vele zaken:
-Het feit dat je met elkaar samenwoont, en dus rekening met elkaar moet houden (dat geldt nadrukkelijk voor iedereen, jij moet rekening houden met je ouders, zij met jou).
-Het feit dat je ouders de rekeningen betalen en het eten kopen -wie betaalt, bepaalt.
-Het feit dat jij het kind bent van je ouders, en dat zowel jij als je ouders er aan moeten wennen dat je volwassen bent en zelfs keuzes maakt (botst mooi met de bovenste 2).
-Het feit dat je met elkaar samenwoont, en dus rekening met elkaar moet houden (dat geldt nadrukkelijk voor iedereen, jij moet rekening houden met je ouders, zij met jou).
-Het feit dat je ouders de rekeningen betalen en het eten kopen -wie betaalt, bepaalt.
-Het feit dat jij het kind bent van je ouders, en dat zowel jij als je ouders er aan moeten wennen dat je volwassen bent en zelfs keuzes maakt (botst mooi met de bovenste 2).
Ritsuka
10 jaar geleden
dat staat duidelijk in het antwoord van lies
"wettelijk moeten je ouders je tot je 21e financieel onderhouden. Ze moeten dus mede zorgen dat jij een dak boven je hoofd hebt en dat je te eten hebt. De wet stelt geen specifieke eisen aan dat voedsel"
"wettelijk moeten je ouders je tot je 21e financieel onderhouden. Ze moeten dus mede zorgen dat jij een dak boven je hoofd hebt en dat je te eten hebt. De wet stelt geen specifieke eisen aan dat voedsel"
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wijze woorden Tinus, hele wijze woorden!
Zeehond: die 'rechten' vraag heb ik volgens mij wel een beetje beantwoord. Natuurlijke is er nog zoiets als autonomie over je eigen lichaam en als jij echt iets niet wilt eten, kan niemand je daartoe dwingen. Zolang je jezelf tenminste niet in gevaar brengt (bijvoorbeeld door jezelf uit te hongeren). Maar dat je in beginsel niet gedwongen kunt worden om product A te eten, wil nog niet zeggen dat je dan op grond van één of andere wet aanspraak zou kunnen maken op product B.
Of je 'recht' hebt op bepaald eten, in dit geval is dat eten dat aansluit bij je overtuiging, is iets wat speelt als je bent opgenomen in een instelling, of als je in de gevangenis zit - dat soort situaties. Bij je ouders thuis gaat het niet om 'rechten', behalve dan dat je recht hebt op bepaalde basisvoorzieningen. Maar tenzij je ouders jou dat onthouden en je bijvoorbeeld helemaal niets te eten krijgt thuis, gaat het thuis niet om 'rechten', maar veel meer om onderling overleg, om afspraken en goede communicatie. Maar ook om huisregels en om de groeiende zelfstandigheid van een tienerdochter. Dit zijn geen vragen die je in een rechtbank uit wilt of kunt vechten, maar zijn vragen waar je in onderling overleg met je ouders goede afspraken over moet maken. Dat is een hele andere kant van het leven.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Tinus
Het is toch totaal onethisch iemand iets tegen zijn overtuiging te laten eten, dat is toch het punt hier?
Dat is wat anders dan, ik lust x niet maak maar y.
-wie betaalt, bepaalt.
ziek....
Dus geld gaat voor autonomie van de vrager?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Maar gaat het hier puur om overtuiging? Ik ben het met je eens, Tomaat, dat vegetarisch of veganistisch willen eten in veruit de meeste gevallen (wanneer het dus echt uit overtuiging is) iets uit een hele andere categorie is dan "iets niet lusten" of "liever iets anders willen". Maar Zeehond heeft het er in eerste instantie vooral over dat zijn/haar ouders zo ongezond eten. Pas later komt het in eerste instantie vegetarisch en later veganistisch eten om de hoek kijken, en vervolgens geeft hij/zij aan dat het er vooral om gaat dat hij/zij niet elke dag vlees wil eten, en vraagt zich af of één keer in de week vlees eten (wat dan blijkbaar acceptabel is) voldoende is om geen B12 tekort te ontwikkelen (wat het trouwens bij een verder volledig veganistisch eetpatroon zonder suppletie en gebruik van verrijkte producten NIET zou zijn, maar geen probleem is als je wel voldoende eieren, melk/melkproducten gebruiken).
Ik vraag me dus af of Zeehond uit overtuiging helemaal geen dierlijke producten zou willen gebruiken, of dat hij/zij dit ongezond vindt en daarom vooral minder zou willen gebruiken. Als dat het geval is, vind ik de discussie wel net wat anders worden namelijk.
En overigens: bij een volwassen thuiswonend kind vind ik dat je wel kunt verwachten dat het kind bijdraagt in bereiden en/of betalen van eten wanneer dat kind een ander eetpatroon heeft dan de andere gezinsleden. Hoe ver dat moet gaan, is iets wat ouders en kind samen moeten uitzoeken.. Zoals ik al zei is vegetarisch eten juist erg goedkoop, tot je gebruik gaat maken van die kant-en-klare vleesvervangers en die zijn nu juist verrijkt met onder meer B12 en gemakkelijk klaar te maken voor iemand die gewend is om met vlees te koken. Dan wordt het juist heel duur. Ik maak zelf mijn sojamelk en dat is spotgoedkoop (ik ben overigens geen veganist, maar verdraag gewone melk niet goed en houd ervan mijn dag te beginnen met brintapap) maar als je de met B1 en B12 verrijkte sojamelk uit de supermarkt koopt, betaal je aanzienlijk meer dan voor een pak gewone (koe)melk.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Gezond eten is toch net zo goed een overtuiging.
tinus1969
10 jaar geleden
@MrTomaat: Vraagsteller woont samen met anderen, en ook nog eens op kosten van die anderen. Dat is al snel een kwestie van geven en nemen -het alternatief is dat Vraagsteller op kamers gaat wonen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@tomaat: over wat gezond is kun je discussiëren en het is een beetje een gradueel iets. Iemand die vegetarisch eet, eet gewoon geen vlees en vis. Je kunt prima gezond eten en af en toe een frietje eten of rood vlees, maar iemand die uit overtuiging vegetarisch eet, eet niet af en toe wat vlees of vis.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik vind het echt bizar dat mensen het normaal vinden anderen levende wezens iets op te dringen.
Misschien zien jullie de vraag anders dan dat ik hem begrijp, het lijkt erop alsof jullie het er over hebben of de vrager X wil eten, maar hij wil Y niet eten. Daar hebben we het toch over... Y en niet X. Het dwingen van het eten van Y lijkt me hoe dan ook not done. Net zoals je je kinderen ook niet op een andere manier mishandelt ook al bekostig je hun verblijf.
Als ik naar een restaurant ga, en voor iedereen betaal, kan ik prima voor iedereen een salade bestellen, ik kan moeilijk van iemand verwachten dat hij hem op eet, laat staan dat afdwingen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@tomaat: over wat gezond is kun je discussiëren
Dat wil ik helemaal niet, dat staat helemaal los van de vraag en los van de discussie. De vraag is of je iets mag weigeren te eten.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Je moet echt even met je ouders rond de tafel gaan zitten hoor.. Toen ik 18 werd, en de maanden die daar aan vooraf gingen, liet mijn moeder me helemaal los. Als ik om half 2 's nachts thuis kom is dat best. Als ik een paar maaltijden oversla zal het haar wat verrotten. Je bent 18, volwassen! Mentaal nog lang niet natuurlijk, maar er is niks mis met het maken van je eigen beslissingen.
Daarnaast bespaar je je ouders alleen maar geld door het niet willen eten van vlees. Zij houden immers een stukje vlees over waar ze zelf weer een dagje extra mee doen. Ik zie in deze situatie geen nadelen voor beide partijen. Gewoon even je punt duidelijk maken in een serieus gesprek.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@koentje
Afgezien dat de vrager in zijn recht staat, lijkt het me gewoon humaan om iemand niet iets op te dringen. Ongeacht wie daar voor betaalt.
HeerVoldemort
10 jaar geleden
Juist Tomaat, dat vind ik ook. Er werden mij altijd champginons voor gezet. "Even proberen...." of "Smaken veranderen met de tijd..." "Ik heb ze nu anders klaar gemaakt..." "In de soep zijn ze heel lekker..."
Als ik zei "Vies" kreeg ik een schep extra. Iedere keer het gal en kots wat naar boven kwam wegslikken en toch die ene schep opeten...
Wat ik in mijn antwoord ook al zei, toen ik 12 was, was het de laatste keer. Toen hield ik het niet meer tegen en heb alles weer uitgekotst over tafel.
Toen werd mijn vader boos op mijn moeder. "Nu ben ik het zat, je weet dat ze het niet lust, klaar!"
Verder vind ik bepaalde dingen niet zo lekker (snert, roomsoepen, dingen met kerriesaus, roomsauzen) Vlees e.d. eet ik zonder die sauzen, en anders als het "moet" (lees: als er niets anders is) eet ik het wel.
En nu is mijn lieve schoonmama mij iedere keer champignons aan het opdringen. Met het idee van "Ik vind het lekker dus IS het lekker, dus eet jij het ook!"
En ze verstopt het steeds (heel fijn gesneden ergens in) denkt dan dan ik het niet proef, die schimmel proef je altijd. En kwaad dat ze word als ik ga kokhalzen en dan mijn bord weg schuif.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Gelukkig heb ik champignons wél leren eten. Eerst vond ik ze ook zo vies, maar nu juist heel lekker.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hmm wat mis ik dat dat er gewoon eten klaarstaat als je thuiskomt, wacht maar tot je op jezelf woont xD
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Heer
Zo had ik ook een stuk of drie dingen die ik niet at. Het was meer dat mijn moeder dat wel eens vergat, maar dan at ik gewoon alleen de aardappelen op. Witlof, bijvoorbeeld at ik nooit, kan het nu nog steeds niet door mijn keel krijgen. Ben blij dat ik dat ook niet hoefde te eten van mijn ouders. Er waren ook wel dingen die ik niet lekker vond, maar die at ik gewoon op, met frisse tegenzin, of ik probeerde ze lekker te gaan vinden, of ik vond ze op een gegeven gewoon lekker.
Een vriend van mij eet nog steeds heel weinig dingen omdat hij ooit eens gedwongen is iets te eten door zijn ouders, daarvan is hij juist heel dwars geworden icm voedsel. Hij is er pas onlangs mee naar een diëtiste geweest en nu probeert hij beetje bij beetje meer dingen uit.
tinus1969
10 jaar geleden
Tsja, weet je @MrTomaat, je kunt je wel ingraven in rechten, maar het logische eindpunt is een totale juridisering van de verhouding tussen ouders en kinderen. Dan is de volgende stap, dat vraagsteller salaris+btw gaat vragen, als hij de afwas doet -'want dat is ook een recht'.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
1. Dat is de nou eenmaal de vraag en de discussie.
2. Als de vrager zou vrager moet ik met rechten aankomen bij mijn ouders, zou ik nee adviseren(heel ander vraagstuk). Maar dat is de vraag helemaal niet. (Heb ik het recht?/Ga ik dat recht halen?)
3. Afgezien van recht of niet. Als hij het juridisch recht niet zou hebben zou ik het alsnog inhumaan en immoreel vinden dat iemand voedsel moet eten dat hij niet wil eten. Of dit is vanwege walging of overtuiging, maakt niet zoveel uit. Dan is de volgende stap, dat vraagsteller salaris+btw gaat vragen, Dat is een drogreden bekend onder de naam "hellend vlak".
Kan ik ook overigens:
Als de ouders hem vlees onder dwang mogen laten eten, mogen ze hem ook dwingen zijn huisdier levend op te eten. Dat vertroebelt alleen de discussie enorm.
2. Als de vrager zou vrager moet ik met rechten aankomen bij mijn ouders, zou ik nee adviseren(heel ander vraagstuk). Maar dat is de vraag helemaal niet. (Heb ik het recht?/Ga ik dat recht halen?)
3. Afgezien van recht of niet. Als hij het juridisch recht niet zou hebben zou ik het alsnog inhumaan en immoreel vinden dat iemand voedsel moet eten dat hij niet wil eten. Of dit is vanwege walging of overtuiging, maakt niet zoveel uit. Dan is de volgende stap, dat vraagsteller salaris+btw gaat vragen, Dat is een drogreden bekend onder de naam "hellend vlak".
Kan ik ook overigens:
Als de ouders hem vlees onder dwang mogen laten eten, mogen ze hem ook dwingen zijn huisdier levend op te eten. Dat vertroebelt alleen de discussie enorm.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wat volgens mij vooral de discussie vertroebeld heeft, is dat de vraag niet was "mogen mijn ouders me dwingen iets te eten wat ik echt niet wil", maar dat de vraag was "heb ik het recht om zelf te bepalen wat ik eet" en daarbij geïmpliceerd: "ook als ik als volwassen kind thuis woon".
Als die eerste vraag was gesteld, Tomaat, zou ik het volledig met je eens zijn geweest. Het feit dat het gaat om vegetarisch/veganistisch willen eten heeft mij mijn reacties ook wat bij doen stellen ten opzichte van mijn oorspronkelijke antwoord, bijvoorbeeld. Maar de vraag zoals die er stond, is in mijn ogen meer een vraag als "heb ik het recht om bij mijn ouders thuis een bestelling door te geven van wat ik graag wil eten", en dan is het antwoord anders. Want zoals ik in mijn antwoord schreef: ik zie niet zo goed voor me hoe je dat wilt doen, zelf volledig bepalen wat je eet als je niet zelf kookt en boodschappen doet.
Bij mijn ouders kookt mijn moeder altijd, mijn vader kan volgens mij nog niet eens een eitje koken. Misschien wil mijn vader ook wel eens iets anders eten of zou hij het liever anders zien. Natuurlijk wil mijn moeder graag iets maken wat hij met smaak opeet, maar als hij zou komen met een weekmenu dat zij moet koken, denk ik dat ze heel hard begint te lachen. En dan is mijn vader hoofdkostwinner, dus we hebben het nog niet eens over wie er betaalt voor het eten. Maar als mijn vader voortaan graag vegetarisch of veganistisch wilde gaan eten, zou haar reactie heel anders zijn. Al vermoed ik dat ze veganistisch wel lastig zou vinden en zou proberen daar met hem over te praten. Dat is echter wel iets anders dan iemand dwingen iets te eten wat hij/zij niet wil.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.