Waarom vertelt toch iedereen dat Marokkanen met een dubbele nationaliteit geen afstand kunnen doen van hun Marokkaanse nationaliteit?

Uit dit artikel blijkt dat Marokkanen afstand kunnen doen van hun nationaliteit als zij een andere nationaliteit aannemen. Deze wet is uit 2007. Kennelijk is die nog niet zo bekend bij 'iedereen'. Bij veel andere landen is het zo dat bij nationale wet wordt bepaald wie burger is van het land. Meestal is dat als je in het betreffende land bent geboren of als (een van) je ouders de betreffende nationaliteit (heeft) hebben. Voor Marokko: "Est Marocain, l'enfant né d'un père marocain ou d'une mère marocaine". Als er verder niets is bepaald, kun je geen afstand doen. Marokko heeft deze regel kennelijk in 2007 gewijzigd. Daarvoor was het onmogelijk afstand te doen.
Als je dit wereldkundig wilt maken is misschien een mailtje naar de PVV genoeg.

Omdat de praktijk soms weerbarstiger is. De Marokkaans staatsburger die een ook een andere nationaliteit heeft én daar per decreet toestemming voor heeft gekregen, kan de Marokkaanse nationaliteit afzweren. Moet dus eerst dat decreet erdoor komen. In hoeveel procent van de gevallen is dat inmiddels gebeurd? En welke gevolgen had dat verder voor de betrokkenen?

Jammer genoeg heeft de relatief nieuwe nationaliteitswet van Marokko wel een duidelijk zichtbaar gevolg. Namelijk dat een kind niet meer alleen automatisch de Marokkaanse nationaliteit heeft als de vader Marokkaan is, maar ook als alleen de moeder Marokkaanse is. Automatisch. Of de ouders daar nu mee instemmen of niet. Met onbeperkt terugwerkende kracht.

Het gevolg is dat brave Nederlandse gemeenteambtenaren massaal mensen die daar niet op zaten te wachten geregistreerd hebben als Marokkaan. Volwassenen en bijna-volwassenen die dat zelf niet wilden. Kinderen wiens ouders er fel tegen zijn. Ineens kom je erachter: je bent Marokkaan.

Toch gek, dat al die mensen niet eventjes een decreet hebben geregeld om van hun ongewenste nationaliteit af te komen. Zou daar een reden voor zijn?