Als je hond bijt, maar er is geen schade te zien, kan je dan toch schadevergoeding moeten betalen?

Ik verwacht niet dat hier überhaupt een rechter naar zal willen kijken, van schadevergoeding kan geen spraken zijn

Emotionele schade als twee honden hebben gevochten? Schrikken kan je wel, maar als hondeneigenaar moet je gewoon voorbereid zijn op agressie van andere honden. Ik vind dit verschrikkelijk overdreven, zeker als er niet meer dan een schrammetje is overgebleven van de aanval.
Geen zinnig rechter zal hier zijn oordeel over willen uitspreken. Nee, als jij je excuus hebt aangeboden en er was toen geen reden voor meer dan een ontsmetting en nog niet eens een hechting, dan moet iemand na 8 maanden zeker geen heisa meer maken.

Ik heb zelf zoiets bij de hand gehad.
Mijn hond raakte in gevecht met een andere hond.
Mijn hond was weggelopen door de per ongeluk opengelaten deur van de tuin.
Ik ben zelf niet bij het gevecht aanwezig geweest en er werd (natuurlijk) gezegd dat mijn hond begonnen was.
Het tegendeel bewijzen kon ik natuurlijk niet,maar ik ben er van overtuigt dat niet mijn hond begonnen kan zijn i.v.m. zijn karakter.
De hond van de tegenpartij had een beetwond.
Waarschijnlijk doordat de vrouw haar eigen hond optilde en aan hem stond te trekken dus "mee ging doen" aan het gevecht.
Doordat zij haar eigen hond optilde beet deze haar in haar arm.
Ik werd aansprakelijk gesteld en kon niets anders dan deze aansprakelijkheid op mij nemen omdat ik er zelf niets van gezien heb en dus het tegendeel niet kon bewijzen.
De verwondingen aan haar hond en de behandeling van de vrouw heb ik via mijn WA verzekering vergoed.
Nu had zij haar eigen hond nog niet zo lang en door het gevecht raakte de vrouw zo "getraumatiseerd" volgens haar echtgenoot dat zij hebben besloten hun hond weg te doen.
Mij werd gezegd dat de schade "emotioneel én financieel" daardoor nog groter was geworden.
De verzekering heeft deze bijkomende "schade" natuurlijk niet vergoed.
Dat de vrouw niet goed in haar vel zit is niet mijn probleem,maar haar eigen probleem.

Het komt er dus op neer dat emotionele "schade" in dit soort gevallen dus niet wordt vergoed door verzekeringen en er dus geen claim kan worden ingediend.
En als een verzekeringsmaatschappij zegt dat je hier geen recht op hebt kun je als tegenpartij wettelijk niets meer eisen

Als er in dit geval geen werkelijke materiële schade is geweest (ook verwondingen vallen hier onder) hebben de eisers geen poot om op te staan.
Een oppervlakkige kras is geen verwonding.
Informeer eens bij je verzekering.
Zij weten precies hoe de vork in de steel zit.
Bijkomend voordeel is dat als je via je WA verzekering dit uit laat zoeken en zij zeggen NEE dan is het ook een wettelijk onderbouwd nee en staat je tegenpartij zeker en gegarandeerd met lege handen.
Als een verzekeringsmaatschappij zich erover heeft gebogen en een uitspraak heeft gedaan heb jij nl. wettelijke bescherming tegen de eisers en kunnen zij nooit meer een claim bij jou indienen..
Succes!

Toegevoegd na 1 dag:
De ouders zijn in dit geval zelf verantwoordelijk voor het feit dat het kind de hond op zijn kop heeft "geslagen".
Het zal geen slaan geweest zijn in de kwade zin van het woord maar dat begrijpt een hond natuurlijk niet.

De eigenaar is weliswaar verantwoordelijk voor de hond, maar de ouders zijn ook verantwoordelijk voor het kind.
Als het kind zelf die hond is gaan uitdagen, lijkt me dat voor de eigenaar ''overmacht''. Ouders horen hun kind(eren) ook te vertellen dat ze voorzichtig met dieren moeten omgaan voor hun eigen veiligheid. Dat stukje verantwoordelijkheid zijn de ouders van het buurtkind niet nagekomen.