Waarom werd de doodstraf afgeschaft in Nederland?

"In 1870 werd de doodstraf in Nederland na een debat van zeven dagen in de Tweede en Eerste Kamer uit het gewone strafrecht gehaald door het invoeren van een nieuwe wet door minister Van Lilaar. De straf werd "wreed en onbeschaafd" gevonden. In de 10 jaar daarvóór was de doodstraf overigens al niet meer uitgevoerd.
Met deze wijziging van het Wetboek van Strafrecht werd de doodstraf vervangen door de levenslange tuchthuisstraf. Overigens niet geheel met de instemming van de bevolking zoals zes jaar later bleek; toen Hendrik Jut tot levenslang werd veroordeeld, eisten velen dat hij toch de doodstraf zou krijgen (de 'kop-van-jut'). Dit leidde tot kamerdiscussies in 1881, waarbij er twee kampen waren: De voorstanders van de doodstraf ('jutters'); de confessionelen onder leiding van De Savornin Lohman, die een Bijbelse grondslag zagen voor de doodslag en de tegenstanders van de doodstraf ('niet-jutters'), onder leiding van onder andere Pieter van Bemmelen en minister van justitie Anthony Modderman. De tegenstanders wonnen uiteindelijk en het besluit van 1870 bleef gehandhaafd."

Omdat men toentertijd het onhumaan vond iemand ter dood te brengen, ongeacht welke misdaad hij/zij begaan had.
Het heeft wel veel voeten in aarde gehad, voordat dit wetsvoorstel werd aangenomen.
M.i. mag in bepaalde gevallen best een uitzondering gemaakt worden.

Nederland heeft veel langer de doodstraf gekend dan hierboven wordt vernoemd.

Pas op 14 juni 1990 is in Nederland in het geheel de doodstraf afgeschaft.

Tot die datum was de doodstraf de maximale straf die gegeven kon worden aan personen die in oorlogstijd landverraad pleegde en desertie van militairen.

De doodstraf werd toen afgeschaft mede door het einde van de koude oorlog en er geen grote dreiging meer was dat Nederland aangevallen zou worden door een buitenlandse krijgsmacht.

Ook het grote verschil tussen het recht in vredestijd en oorlogstijd diende overbrugt te worden, ook was de deelname van jongeren van Turkse en Marokkaanse afkomst aan het Turkse- of het Marokkaanse leger een heet hangijzer.

Alles bijelkaar genomen was deze beslissing meer een politieke dan een humane beslissing en was het om vreemde mogendheden tot vriend te houden, zo is ook de deelname aan een vreemde krijgsmacht geschrapt uit het tuchtrecht en mag elke Nederlander dienst nemen in een leger van een vreemde mogendheid.