ik ben 18 en wil graag samen met me vriend een kindje.hoe oud moet je volgens de wet zijn om een kind te mogen krijgen?

ik wil alleen een tip geven hoor maar het zou beter zijn als je even wacht aangezien je pas zelf nog een kind was. en jij nog veel levens ervaring nodig hebt

Als jouw vriend jonger dan 18 jaar is, is het krijgen van een kind niet strafbaar, maar het hebben van geslachtsgemeenschap wel. Je kunt in theorie dan veroordeeld worden voor seks met een minderjarige, maar of dit in de praktijk dan ook gebeurd?

Mijn eerste vragen: HOE ga je dat kind betalen??? Heb je een inkomen??? WAT heb je dat kind te bieden???

Rotterdammer, dat is niet correct. Als hij jonger is dan 16, dan pas is het illegaal.

momopoyolo,
ik heb deze vraag gestelt. en hoop antwoord terug gekregen waar ik iets mee kan.het is niet aan andere om ook nog te gaan uitlegen hoe ik dat kind ga betalen of ik inkomen heb of wat ik het kind te bieden heb.als ik zo'n vraag heb gestelt ,dan weet ik me prima te reden.want zulke vragen zet je niet zomaar als je het aankomende kind iets wil bieden. en voor rotterdammer, ik kan je antwoord begrijpen. alleen me vriend is 22.dus helemaal niet illegaal.ik denk dat er meer andere dingen illegaal zijn. kinderen die jongen dan 16 zijn noem ik liever toch strafbaar. en voor alle andere hartelijk bedankt voor jullie antwoorden. en ik begrijp dat ik jong ben en genoeg andere dingen te doen heb. alleen ik ben niet het typische nederlandse meisje die graag zoveel vrijheid nodig heeft. die heb ik al gehad.er zijn bij sommige mensen ,najah zou ik zeggen jongeren.waar er dingen voorgekomen zijn dat je al eerder volwassen bent.en ik bedoel niks negatievs met nederlandse meisje's.en er stond duidelijk in dat het of volgend jaar de plan is of de jaar daarop. ik wou gewoon specifiek weten of jeugdzorg er ook echt iets ermee te maken kan krijgen als je nog geen 21 bent. groetjes.

Jeugdzorg komt er alleen bij als blijkt dat jullie er niet voor kunnen zorgen, of als je een kind krijgt dat heel lastig opvoedbaar is. Heb je er wel over nagedacht of je dat aan zou kunnen op je 18e? Ik kreeg op mijn 24'ste een autistisch kind, en dat was heel, heel zwaar. En je kunt het nog veel zwaarder treffen. En dan ben je dankbaar dat er jeugdzorg is, en dat die mensen meedenken, voor je kindje. Het kan natuurlijk ook allemaal heel goed gaan, maar denk er goed over na. Kun jij dat aan? Kan je relatie dat aan? Het is een hele definitieve keuze, en zelfs als het goed gaat zet de komst van een kleintje je hele leven compleet op z'n kop.

Stippel ik denk dat vraagsteller er meer over heeft nagedacht dan de meeste vrouwen van 25 als ik het zo lees! Ze denkt vooruit en heeft ook over van alles al zelf bedacht hoe of wat. Kom daar maar om bij de gemiddelde andere vrouw.

bedankt pelle.
beste stippel, er staat duidelijk in dat ik het voor de toekomst vraag, dus inderdaadt vooruit kijken. en ik heb behulpzame familie die mee met ons kan denken. jeugdzorg is niet het beste wat jij je kind wil bieden.wil je echt dat risico in het leven lopen dat je kind van je af wordt genomen.dat lijkt mij niet het leukste!! dat zou vreselijk zijn.daarom bereid ik me er ook op voor. dat ik dus geen risico's kan krijgen met ons kindje in de toekomst. en mij leven die gaat niet op z'n kop staan. vindt ik een beetje bot gezegt.je leven gaat veranderen je kunt sommige dingen niet meer doen die je eerst wel deed en je hebt verantwoordelijkheden. een kindje krijgen lijkt mij het mooiste wat je kunt krijgen. en niet iedereen hoeft een autistisch kindje te krijgen. je zit het dan wel waneer je ej kindje hebt. maar wat belangerijk is dat je wel goed op voorbereid bent. al is het een gezond of niet kindje ,je moet er klaar voor zijn.
en voor de duidelijkheid!!voor alle andere , ik kijk vooruit, dus niet dat ik nu een kindje wil maar later.
hartelijk bedankt voor alle antwoorden.

Je denkt er inderdaad goed over na en dat is mooi. En met die verantwoordelijkheden heb je ook helemaal gelijk. Je kiest voor je kind, en je gaat daar, door dik en dun, achter staan. Klinkt allemaal heel goed. Nog even over je vraag: er staat dat je de vraag stelt voor volgend jaar. Dat is inderdaad de toekomst, maar wel de hele nabije toekomst.

Ik klikte per ongeluk op "goeie vraag" ipv op "reacties"....misschien is dit ook maar goed. Want ik ga je een heel eerlijk antwoord geven: als jijzelf op je eigen vraag het antwoord niet weet zou ik nog maar even wachten tot je wat meer kennis van zaken hebt. Jij moet namelijk een nieuw wezentje van alles gaan leren. Een kind is een enorme verantwoordelijkheid. Mag ik vragen waarom je Jeugdzorg noemt? Want nee, dat is zeker niet ideaal….

Marjanne, da's ook een goeie. Maar RussianGirl verteld ergens hierboven dat haar vriend 22 is. "Een kind nemen" op een bepaalde tijd is niet hetzelfde als volgend jaar een nieuwe tv willen b.v. Dus nu twijfel ik nog meer of je er nu al aan toe bent RussianGirl. Sorry.

Hoezo belangrijk: koop alles tweede hands en je bent maar een fractie van die kosten kwijt. Wat een negatief gedoe hier zeg. Een vrouw van 19/20 met een kind was 40 jaar geleden heel normaal. Dat nu iedereen eerst een opleiding af wil maken, een huis moet kopen, het hele huis inrichten met beter dan Ikea en dan ook nog eerst de halve wereld gezien wil hebben voor men aan kinderen begint maakt nog steeds geen betere ouders!

ja ik vindt het inderdaadt negatiev.
ik wou een antwoord op mijn vraag en niet meningen! anders had ik dat er wel bij gezet. en als je een bril opzet voor alle duidelijkheid staat het erin dat het voor de toekomst is. en watvoor een onbeschofte antwoord: met de tijd een nieuw tv volgend jaar! dat heeft er niks mee te maken.als je nou even na gaat denken, dat je alles bedenkt om het te beste te laten verlopen en planningen maakt, is daar niks miss mee.een kind vergelijk je niet met een tv. en ten tweede.!: ik ben 18 ik heb het over jaren die eraan komen, dus niet het ene tienermeisje die je hier heel veel hebt! omdat ze het even niet konden laten. het is ook nooit goed genoeg he. als je tegen je 20e kindje krijgt ben je te jong en wordt er naar je gekeken alsof je er geen ervaring mee hebt. ben je tegen je 39e ben je te oud, wordt je met scheve gezichten aangekeken. en noges ik heb twee broertjes, die geen vader heben ik en me moeder heben hun SAMEN opgevoed! de ene is 10 en de andere 8.merendeels heb ik op hun gelet hun luiers verschoont naar school gebracht en flesjes gegeven.dus ik weet heus wel waar ik aan begin.
Voor alle duidelijkheid !: lees eerst wat ik als antwoorden terug heb gegeven.voordat jij een antwoord geeft. want als ik deze vraag heb gestelt: DAN WEET IK ME PRIMA TE REDEN!! voor de gene die dit zin niet kan lezen of begrijpen, IK HEB AL DIE DINGEN AL!! beter lang gelukkig leven en een gezin opbouwen.
dan dat je nog steeds uitgaat met iedereen staat te kwijlen en onverwachts zwanger wordt.

en over mirjanne ofso,
je neemt geen kind als je twijfelt of het gaat lukken!
je bereid je er eerst voor dat het wel gaat lukken.
want als je een kindje neemt en het lukt niet
dan is pleeggezin de optie? nou is wel een beetje triest als je je kind zomaar weg kan geven. het is een stukje van jezelf. het lijkt mij dan ook , dat als je een kindje neemt dat je er geen twijfels over kunt heben.

Mijn eigen moeder was 16 jaar toen ze mij kreeg, ik ben nu 32 jaar. Is helemaal goed gegaan. Toentertijd MOEST je trouwen (tenminste, dat werd mij verteld), moest je toestemming krijgen van de koningin om te trouwen en dan pas mocht je dat kind voldragen, anders als je dat kind (ik dus) op de wereld zou zetten zonder huwelijk, was het een bastaardkind, ofwel een kind van een ongehuwde moeder en dat was grote schande toen. Gelukkig is dat tegenwoordig niet meer zo, krijg je een volle bak kritiek over je heen als je 18 jaar bent en een kind wil krijgen, want 1) iedereen vind je te jong en 2) het is nooit goed genoeg. En trouwen is alleen een teken geworden dat je van elkaar houdt en bij elkaar wilt zijn. Ik was 20 jaar toen ik zwanger raakte, en 21 toen ik beviel, en zelfs met die leeftijd kreeg ik kritiek. Ik was drie jaar samen maar mensen vonden het ook 1) te jong en 2) het was nooit goed genoeg. Ik heb van alles gehoord, mar trok me er weinig van aan. Ja, je gooit je jeugd weg, nou en, je krijgt er een nog veel meer voor terug. Ik ken genoeg mensen van zulke jonge leeftijd die 1) prima jonge ouders zijn en 2) die alles over hebben voor hun kindje. Waaronder ikzelf, ik heb nu drie kinderen, me oudste is 11, en me jongste zes. Ach, je voelt je nogal jong op het schoolplein als je staat te wachten want alle andere moeders zijn allemáál (de meeste dan) 30 + en beginnen net aan kinderen, terwijl jij al een puberend kind in huis heb.... en daar sta je dan met al je wijsheid als moeder en wordt je aangekeken alsof je nul ervaring heb, maar goed, dat is weer wat anders Afijn, om een heel lang verhaal kort te maken... meid, doe wat je hart je ingeeft, wil jij zwanger worden, moet je helemaal doen. Volgens de wet ben je op je 18e volwassen, en moet je je aan die regels houden die op dat moment gelden. Wil jij een kind, prima, gewoon doen, zolang je maar goed voor je kind zorgt dan is er helemaal niks aan de hand, en laat al die kritiek over je heen komen, het hoort er allemaal bij. Eén voordeel: tegen je 30e ben jij wijzer dan de moeders van 30+ die aan hun eerste beginnen.. er is helemaal niks mis mee!

Marjanne, dit is ook precies mijn punt ik ben het helemaal met je eens. Ik krijg ook geen antwoord op de vraag mbt Jeugdzorg.
Als je ze goed weet wat je doet, waar je mee bezig bent dan is heb je het helemaal niet nodig om deze vraag juist hier te stellen? Maar beste RussianGirl; ik wens jullie veel geluk, voorspoed en vooral wijsheid met je keuze.