Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland
Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Als je hem nodig hebt, wordt een scootmobiel vergoed vanuit de WMO (wet maatschappelijke ondersteuning, uitgevoerd door de gemeente). De gemeente kan hooguit een eigen bijdrage vragen (inkomensafhankelijk) en er is constant gesteggel over of dat nu wel of niet mag. Om eerlijk te zijn zou ik na moeten zoeken wat daar op dit moment de laatste stand van zaken is, maar dat is je vraag nu niet dus laat ik even liggen.

"Vanaf wanneer" is waarschijnlijk een vraag naar wat de mate van beperkingen moet zijn voor je hem vergoed krijgt ofzo? Daar is geen echte standaard voor, behalve dat het een bepaald doel moet dienen. Binnen de WMO staat het compensatiebeginsel voorop, dus dat betekent dat als iemand door een handicap niet normaal mee kan draaien in de maatschappij, dat de WMO daarvoor moet compenseren. Als een scootmobiel dan de goedkoopst adequate (ook een belangrijke term in de WMO) voorziening is om iemand weer te laten participeren, als iemand daardoor meer (sociaal) zelfredzaam is, dan kan de WMO een scootmobiel verstrekken.

De voorwaarde dat een hulpmiddel het "goedkoopst adequate" moet zijn, komt er voor een scootmobiel in de praktijk op neer dat iemand zich niet zelfstandig kan verplaatsen rondom het huis en in de eigen woonplaats, en dat hier geen andere simpele oplossingen voor zijn. Als iemand niet goed kan fietsen zal eerst gekeken worden of een elektrische fiets niet voldoende zou zijn (en die worden doorgaans niet vergoed vanuit de WMO) , of iemand een auto heeft of dat er anderen zijn waar de betrokkene af en toe mee mee zou kunnen rijden, en wordt er gekeken of het probleem dat iemand ervaart niet opgelost kan worden door bij de thuiszorgwinkel een rolstoel te lenen wanneer er een wat langere afstand overbrugd moet worden. Ook zal beoordeeld worden of er niet een collectieve voorziening is die 'compenseert': de regiotaxi/deeltaxi, of hoe ze in de diverse gemeenten ook maar heten. Dat is een vorm van collectief vervoer waar WMO-geïndiceerden tegen sterk gereduceerd tarief gebruik van kunnen maken. Als dat iemand niet in voldoende mate helpt, zal eerst een duwrolstoel voor de langere afstanden in aanmerking komen (want goedkoper) en pas als dat ook niet kan of niet afdoende is, kan een scootmobiel vergoed worden.

De praktijk leert trouwens wel dat gemeenten over het algemeen een aanvraag voor eens scootmobiel vrij soepel behandelen. Als je bijvoorbeeld een elektrische rolstoel nodig hebt, wordt er veel strikter beoordeeld.

Toegevoegd na 22 minuten:
Zie reactie:
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Was nog iets vergeten: de eis is verder dat het medisch gezien noodzakelijk is (natuurlijk..) en dat er niet nog door een bepaalde behandeling een dusdanige verbetering in je situatie zou kunnen komen dat de scootmobiel niet meer nodig is. Ook moet duidelijk zijn dat je hem langdurig nodig hebt, in elk geval duidelijk langer dan 6 maanden. Er wordt ook altijd gekeken of het verstrekken van een hulpmiddel geen antirevaliderend effect zou hebben, dus zou kunnen leiden tot een passiviteit waardoor iemand juist verder achteruitgaat. Voorbeeld is het verstrekken van een speciale scootmobiel aan iemand met ernstig overgewicht die hierdoor problemen heeft met lopen: aan de ene kant heft het verstrekken van de scootmobiel het mobiliteitsprobleem op, aan de andere kant beweegt iemand dan minder, wat juist het probleem kan verergeren. Dat soort factoren worden ook altijd afgewogen. Overigens: als jij - of iemand in je omgeving - zich afvraagt of hij in aanmerking zou komen voor een scootmobiel en of een scootmobiel het mobiliteitsprobleem zou oplossen, dan raad ik je aan om via de huisarts een verwijzing naar een ergotherapeut te vragen. Die kan dit heel goed beoordelen, eventuele alternatieven proberen, en je indien nodig helpen bij de aanvraag.

Andere antwoorden (2)

Gemeente Eindhoven:

Voor een scootmobiel moet u een eigen bijdrage betalen. De eigen bijdrage wordt vastgesteld en eens per 4 weken geïnd door het Centraal Administratie Kantoor (CAK).

Op de website van het CAK kunt u uw eigen bijdrage berekenen. U kunt ook gratis bellen naar het CAK: 0800 - 1925. (Kosten varieren per soort scootmobiel).

Voor het aanvragen moet je een formulier invullen en daarbij moet je bewijsstukken toevoegen dat
* je recht hebt op bijstand
* dat je het ding nodig hebt.

Toegevoegd na 2 minuten:
De regels voor aanvragen verschillen dus per gemeente!

Een scootermobiel wordt over het algemeen vergoed door uw gemeente. De Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo) verplicht de gemeente om u een vervoersmiddel aan te bieden voor binnen uw eigen gemeente wanneer u geen gebruik meer kan maken van de reguliere vervoersmiddelen. Voor het aanvragen van een scootermobiel heeft u geen verwijsbrief nodig van een arts. Wanneer u zelf het idee heeft dat een scootmobiel een goede oplossing zou zijn voor uw mobiliteitsproblemen mag u een scootmobiel aanvragen. Of u daadwerkelijk recht heeft op vergoeding van een scootermobiel wordt door de gemeente bepaald.

U heeft dan over het algemeen niet veel keuze in type en uitvoering, de goedkoopst adequate scootermobiel zal aan u verstrekt worden. U kunt ook kiezen voor een Perrsoonsgebonden Budget (PGB). Het bedrag is bedoeld voor aanschaf, gebruik en onderhoud gedurende enkele jaren.

De regels hieromtrent verschillen per gemeente. Wij adviseren u dan ook te informeren bij het WMO loket van uw gemeente op het moment dat u in aanmerking wil komen voor een scootmobielvergoeding.
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
rotterdam:
bekeken wordt door de sociale dienst/afd.wmo, of je de scootmobiel echt nodig hebt, alleenstaand/fysiek niet zonder kunnen om zelfstandig te functioneren.
voorzover ik weet, betaal ik hier niet voor (heb een bijstand uitkering).

als je niet alleenstaand bent, maar samenwonend of een familielid hebt, dat mantelzorg kan bieden, wordt de scootmobiel niet toegekend.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Daar ben je klaar mee als je familie hebt,de familie voelt zich dan verplicht om hiermee te helpen ondanks dat ze misschien geen tijd hebben.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
sterker, je wordt eigenlijk gedwongen als familie, weet alleen niet hoe ? nou ja, als jij een familielid hebt, dat niet voor zich zelf kan zorgen, en niet door de overheid (soc.dienst/ afd.wmo) geholpen wordt, omdát jij er bent en zou kunnen helpen, dan word je wel gedwongen toch ?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik vraag me af wat er gebeurd als je het niet doet.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het is niet zo dat je per definitie geen scootmobiel kunt krijgen als je niet alleen woont hoor. Er zal alleen altijd eerst gekeken worden naar andere mogelijkheden, en als iemand bijvoorbeeld alleen moeite heeft met het overbruggen van langere afstanden tijdens dagjes weg of winkelen waarbij altijd al de partner mee gaat, dan zal eerst gekeken worden of het niet voldoende is als de cliënt in deze situaties een rolstoel leent, of dat er misschien een rolstoel verstrekt moet worden die dan geduwd kan worden door de partner. Maar als je partner fulltime werkt en jij hebt een druk sociaal leven waarbij je niet zonder vervoer kunt en de regiotaxi voldoet ook niet, of als er een reden is waarom je niet in een rolstoel maar wel in een scootmobiel kunt zitten voor langere tijd, of als je partner niet in staat is een rolstoel te duwen, of als er en andere reden is waarom alléén die scootmobiel voldoet, kan hij wel degelijk toegekend worden. Alleen moet dan dus wel duidelijk zijn waarom je niet uitkomt met een (leen)rolstoel die iemand anders kan duwen, net zoals er naar andere voorliggende voorzieningen gekeken zal worden, zoals simpele aanpassingen aan de fiets, een loophulpmiddel dat onder de zorgverzekeringswet valt, het verstrekken van een gehandicaptenparkeerkaart bij iemand die nog kan autorijden, etc. Het gaat erom dat een hulpmiddel zowel doelmatig als adequaat is. Als je woont in een gemeente waar heel goed aangepast en eventueel rolstoeltoegankelijk openbaar vervoer is met haltes door de hele stad heen, zul je veel minder snel een scootmobiel krijgen dan wanneer je ergens woont waar de eerste bushalte met een lage-vloerbus meer dan 10 kilometer verderop is. Maar er staat nergens in de WMO dat een hulpmiddel niet toegekend kan worden in situatie X, en anders is er altijd nog de hardheidsclausule. In uitzonderlijke situaties kunnen er ook uitzonderlijke toekenningen gedaan worden, en de WMO heeft weliswaar een x-tal collectieve voorzieningen, maar kent ook de mogelijkheid om in individuele gevallen af te wijken van standaarden.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
mooi, is dit allemaal wettelijk/met bron of "weet" je dit lies? weet jij misschien ook hoe lang je maximaal moet wachten op een beslissing / toekenning van een scootmobiel? was dat niet 6.weken ?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat is wat je moet concluderen als je de wettekst van de WMO leest. Het is waar dat gemeentes dit zelf in mogen vullen, maar als ze weigeren een adequaat hulpmiddel te verstrekken terwijl dit wel noodzakelijk is in termen van de WMO, dan kun je daar succesvol tegen in bezwaar of beroep gaan. En er staat dus niets in de wet over of je wel of niet een scootmobiel zou kunnen krijgen als je een partner hebt, omdat de WMO dit soort dingen helemaal niet zo dichtgetimmerd heeft. Dat compensatiebeginsel geeft enige ruimte, al hebben gemeentes wel eens de neiging om deze ruimte zelf in te nemen en de cliënt wijs te maken dat iets zus-of-zo in de regels zou staan. De gemeente mag echter altijd afwijken van haar eigen regels, daar is nu juist die hardheidsclausule voor. En de beslissing op een aanvraag moet in de algemene bestuurswet in elk geval binnen acht weken genomen worden, maar een aantal gemeentes heeft zichzelf opgelegd om dit binnen zes weken te doen. Als er echter niet voldoende informatie is voor een aanvraag, of als het erg druk is op de afdeling, mogen ze deze termijn verlengen met telkens vier weken, op voorwaarde dat ze de cliënt daar netjes per brief van op de hoogte houden. Doen ze dat niet, dan kun je ze in gebreke stellen, of eventueel de weigering om te beslissen op een aanvraag opvatten als het afwijzen ervan, en direct naar de rechter gaan. Maar zolang ze elke keer een brief sturen, kunnen ze in de praktijk (en helaas heb ik dat ook vaak genoeg meegemaakt) de beslistermijn eindeloos oprekken.
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën:

  • Maatschappij
  • Politiek & Overheid
  • Samenleving
  • Verkiezingen
  • Wetgeving