Ben mishandeld door een zorgverlener in een ziekenhuis en wil weten hoe ik aangifte kan doen?

aangifte doen lijkt me niet veel zin te hebben, zo te lezen heb je geen poot om op te staan.
ieder ziekenhuis heeft iemand in dienst waar je met je klachten terecht kan; kijk even op de site.
nijn ervaring is dat je serieus wordt genomen, ik hoop dat jij die ervaring ook zal hebben, dat scheelt vaak al veel.
wil je toch aangifte doen, ga dan eerst eens langs het juridisch loket.
succes en beterschap!

Lastig verhaal. Ik denk niet dat je wat gaat bereiken, noch met een klacht, noch met een aangifte. Je hebt geen bewijs en dan wordt het joumwoord tegen dat van de verpleger. Een klacht lijkt mij nog het meest zinvolle omdat je dan he ziekenhuis de mogelijkheid geeft om te kijken of die verpleger meer op zijn kerfstok heeft als er meer klachten komen.

Aangifte doen is niet afhankelijk van of je wel of geen letsel hebt. Wel een element van art 300 is dat je pijn voelde. Ook is belangrijk dat er opzet om jou pijn te doen bij de hulpverlener aanwezig was. Daar ligt ook meteen het probleem. Het bewijs is ampper of helemaal niet te leveren. Van de andere kant: aaals je geen aangifte doet gebeurt er zeker niets. Succes!

Ik denk sws wel even een second opinion bij een ander huisarts. Misschien kan hij wel wat vinden en heb je i.i.g. iets op papier dat er wel degelijk letsel is ontstaan.

Daarna kun je aangifte doen, en heb je een poot om op te staan aangezien je aantoonbaar wat hebt opgelopen. Dan is het aan de rechter om te bepalen of het met opzet is gedaan, of dat het gewoon onvoorzichtigheid van de zorgverlener was.

Op de eerste plaats: Je bent niet mishandeld. Mishandeling betekent dat jou moedwillig pijn is gedaan.
Als ik je verhaal lees, is er sprake van een ongelukje door een verpleger die een inschattingsfout heeft gemaakt.

Op de tweede plaats: Wat heb je gedaan toen het net gebeurd was? Heb je ter plekke met de verpleger gesproken? Heb je er een andere verpleegkundige of het hoofd van de afdeling bij gehaald? En wat zei die? Is er een aantekening gemaakt? Staat het in het medisch dossier?
Als je toen niks hebt laten weten of er een punt van hebt gemaakt, lijkt het me lastig om nu nog te gaan klagen.

Op de derde plaats: Als je echt wilt weten of je oor is beschadigd (je zegt zelfs dat je gehoor niet meer goed is) dan zul je een uitgebreid onderzoek moeten ondergaan waaronder een scan van je hoofd, een uitgebreide gehoortest, en een onderzoek door een kno-arts.
Dan pas heb je zwart op wit iets in handen.
Een huisarts kan jou dit niet bieden.

Op de vierde plaats: Bedenk wel dat als je hier werkelijk mee wilt doorgaan, je waarschijnlijk een letselschadeadvocaat zult moeten gaan inhuren.

Kortom: Of het zin heeft of wijs is om aangifte te doen hangt af van bovenstaande feiten.
Ga voor jezelf na of je er op het moment zelf genoeg ruchbaarheid aan hebt gegeven, of het ergens genoteerd staat.
Ga voor jezelf na of je het ziet zitten om een zeer uitgebreid onderzoek te ondergaan om jouw klachten te bewijzen, compleet met advocaat.
Als je dat ziet zitten, kun je een klacht indienen bij het ziekenhuis. Bedenk wel dat het resultaat ervan erg tegen kan vallen. In de praktijk komen patienten er meestal bekaaid af. En dan heb ik het over zaken die werkelijk stuitend zijn (dood door schuld etc). Daar valt een pijnlijk oor bij in het niet.

Om aangifte te doen hoeft geen aantoonbaar letsel te zijn, het zoeken van bewijzen is een taak van de politie of het OM, niet van de burger die aangifte doet. Maar in dit geval moet je inderdaad een klacht indienen.

In het wetboek van strafrecht valt "opzettelijke benadeling van de gezondheid" gelijk met "mishandeling". In dit geval lijkt mij niet dat er sprake is van opzet. Dan hebben we het over onvoorzichtig of onoordeelkundig uitvoeren van een verpleegkundige handeling. Dat valt - even los van de vraag of daar hier sprake van is en of dat aan te tonen zou zijn - onder het tuchtrecht, en niet onder het strafrecht. Aangifte doen bij de politie heeft dus weinig zin; de politie zal hier niets mee kunnen.

Je moet dus inderdaad een klacht indienen bij het klachtenbureau van het ziekenhuis. Elk ziekenhuis is verplicht om een onafhankelijke klachtencommissie te hebben, dus ook het ziekenhuis waar jij behandeld bent zal dit hebben. Je kunt daar schriftelijk je klacht indienen, en dan zal onderzocht worden wat er gebeurd is en word je waarschijnlijk uitgenodigd voor een gesprek. Als je na de afhandeling van je klacht niet tevreden bent, of als je vindt dat het niet juist is afgehandeld, zou het medisch tuchtcollege de volgende stap zijn. Ik vind het moeilijk om aan de hand van je verhaal in te schatten of het gebeurde van dien aard is dat de gang naar het medisch tuchtcollege gepast zou zijn. Het klinkt meer als een ongelukje door onvoorzichtigheid dan als werkelijk medisch falen, en je moet weten dat het tuchtcollege weinig patiënten in het gelijk stelt, omdat vaak niet voldoende aangetoond kan worden dat een zorgverlener daadwerkelijk gefaald heeft. Maar wil je hier verder mee, dan is dit de weg die je moet gaan: klachtencommissie ziekenhuis, en als je daarna hogerop wilt, een advocaat zoeken en een klacht indienen bij het tuchtcollege.

Ik weet niet hoe lang dit incident geleden is, maar als dit bijvoorbeeld langer dan drie weken is, dan moet er wellicht verder onderzoek worden gedaan. Gehoorverlies bijvoorbeeld kan aangetoond worden door de audicien, en wellicht is de klacht goed te behandelen. Gezien hoe dit gebeurd is en dat de huisarts geen afwijkingen zag, is de kans echter heel groot dat het vanzelf minder zal worden. Dat neemt niet weg dat het goed is om het te laten weten als bij een behandeling in het ziekenhuis dingen niet helemaal goed gaan. Zorgverleners kunnen daar weer van leren.

Ik las een reactie: "Dat is een ongelukje, geen mishandeling waar aangifte voor nodig is!"

Daar lijkt het inderdaad op. Je zou kunnen klagen bij het ziekenhuis, als er meer klachten zijn zal deze verpleger mogelijk een andere baan moeten zoeken. Als het een eenmalig incident is zal zijn baas hem er op aanspreken en is het daarmee afgedaan.

Als hij je verder niet kent, en verder niets gezegd of gedaan heeft maak je met een aanklacht wegens mishandeling weinig kans, maar niemand houdt je natuurlijk tegen om naar het politiebureau te stappen en dat alsnog te doen.