Heeft een diëtiste beroepsgeheim? Zo ja, wanneer hoeft ze zich daar niet aan te houden?

Een diëtist heeft zéker beroepsgeheim, dit is - naast het burgerlijk wetboek en het daaraan verbonden wetboek van strafrecht (schending van het beroepsgeheim is namelijk strafbaar) geregeld in de wet BIG, beroepen individuele gezondheidszorg. In artikel 88 van deze wet staat: "Een ieder is verplicht geheimhouding in acht te nemen ten opzichte van al datgene wat hem bij het uitoefenen van zijn beroep op het gebied van de individuele gezondheidszorg als geheim is toevertrouwd, of wat daarbij als geheim te zijner kennis is gekomen of wat daarbij te zijner kennis is gekomen en waarvan hij het vertrouwelijke karakter moest begrijpen."

Een diëtist mag dus geen informatie over een patiënt doorspelen aan derden. Onder "derden" vallen bijvoorbeeld niet de verwijzend arts en je huisarts, tenminste niet voor zover de informatie die gegeven wordt, noodzakelijk is voor de behandeling. Omdat je huisarts en eventueel een specialist die jou doorverwijst betrokken zijn bij jouw zorg, wordt jouw toestemming verondersteld voor het bespreken van informatie die te maken heeft met jouw zorg en specifieke aandoening.

Wanneer het beroepsgeheim geschonden mag worden, dat is altijd een moeilijke kwestie. Het gaat dan om situaties waarbij jij of anderen in gevaar zijn. Als jij bijvoorbeeld je diëtist vertelt dat je een flinke voorraad van een product waar je heel ernstig allergisch voor bent, aan het opsparen bent omdat je zelfmoord wilt plegen, en je vertelt daarbij dat je niet wilt dat iemand anders dit weet, dan mag en kan jouw diëtiste ingrijpen en bijvoorbeeld je huisarts waarschuwen zodat die tijdig psychische hulp kan regelen. Als iemand bewust dingen doet die hem schade toebrengen (denk aan een diabeet die geen insuline spuit) en een diëtist zou dit opmerken, kan ook dat een aanleiding zijn om ervoor te zorgen dat dit bekend wordt bij familie of andere hulpverleners. En als jij vertelt dat je je vriend wilt gaan vermoorden, dan mag een zorgverlener met deze informatie naar de politie gaan wanneer hij/zij redenen heeft om te denken dat er een serieuze dreiging is. In situaties waarin het gaat om de gezondheid (lichamelijk danwel psychisch) van de patiënt is het soms moeilijk om een precieze grens te trekken tussen wat nog de eigen verantwoordelijkheid en keuzevrijheid van de patiënt is, en wanneer er ingegrepen moet worden en dus ook dat beroepsgeheim daarvoor moet wijken. Ook voor de zorgverlener zijn dat vaak moeilijke afwegingen.