Is er wetgeving over de omgang met mensen met dementie?

Nee, dat ligt niet in de wet vast. Er zijn gewoon 2 stromingen in de omgang met demente ouderen.
De een pleit voor realiteits orientatie training, wat inhoud dat je continu de waarheid zegt. Gebleken is dat ouderen hier erg onrustig en deoressief van kunnen worden. He zult maar elke dag het verschrikkelijke nieuws krijgen dat je moeder is overleden.
Daarom is er een tegenstoom ontwikkeld die ervan uit gaat dat je beter net de mensen mee kunt praten of afleiden. Dat betekend niet dat je zélf het initiatief neemt tot leugens. Deze toeoassong houdt mensen poitiever en rustiger. Maar je geheugen wordt niet getraind.
Het ligt aan de verpleeghuis welke stroming zij volgen.

Het ligt er net aan hoe zwaar dementeren de patiënt is.
Bij iemand met lichte demntie is het niet aan te bevelen om te liegen. Deze moet behandeld worden in de zin ;
'oriëntatie op de werkelijkheid'. Steeds weer de nadruk leggen op wat er in de omgeving gebeurt. Bijv; het steeds weer herhalen van de datum, dag, tijd en jaargetijde. Zo wordt de dementerende betrokken bij het hier en nu. Continu wordt er zo een beroep gedaan op de nog aanwezige geheugenfuncties. Als een dementerende dan zegt dat hij/zij 'naar zijn/haar moeder wil', moet de verzorgende zeggen dat dit niet kan, omdat de moeder dood is. Zo wordt de persoon steeds weer geconfronteerd met de realiteit en na aanvankelijk ' in de war zijn', kan alles kan weer rustig op een rijtje gezet worden.

Bj de belevingsgerichte zorg, gaat men niet meer in op de realiteit. Er wordt ingegaan op het gevoel van de persoon.
De persoon begrijpt de werkelijkheid niet meer en herkent de mensen om zich heen niet meer. De verzorger probeert zich in te leven in de belevingswereld van de dementerenden. Het gaat hier om het herkennen en bevestigen van de gevoelens van dementerenden.
Hierbij moet de verzorger achter de betekenis van het gedrag komen. Dit gevoel zal serieus genomen moeten worden. Het doel hiervan is het herstellen van het gevoel van eigenwaarde en het gevoel van spanning en onrust af te laten nemen. Als ze al zover heen zijn is het eigenlijk zaak om te liegen. Je kunt ze beter niets vertellen over naaste familieleden die ziek of overleden zijn. Dit zorgt alleen voor onrust en ze begrijpen het toch niet. Er is geen wet die dit verbiedt. Het is zelfs in de zorg een manier van behandeling die het die mensen makkelijker moet maken om met hun leven om te gaan.

Voor hulpverleners is er een beroepscode waar dergelijke zaken i n zijn geregeld.

Nee, daar zijn geen wetten voor.
Echter, instanties (dagopvang, verpleeghuizen e.d) die met dementerenden werken, hebben hiervoor wel vaak zogenaamde protocollen ; richtlijnen waaraan het personeel zich moet houden.

Het beste kun je hiervoor bij een plaatselijk bejaardenhuis of dagopvang informeren ; er is vast wel een medewerker of vrijwilliger die je hierover mag interviewen en die je er alles over kan vertellen.

Over het algemeen kan ik je zeggen dat 'eerlijkheid' niet de hoogste prioriteit heeft bij het omgaan met dementerenden ; zoals je zelf al hebt geconstateerd schrikken ze wel steeds opnieuw van slecht nieuws dat ze na een paar minuten weer vergeten zijn. Maar rechtuit 'liegen' is ook niet de beste weg. Vaak wordt er een beetje omheen gepraat, afgeleid, niet rechtstreeks op ingegaan.

Als iemand bijvoorbeeld zegt : 'ik wacht op mijn moeder'. Zeg je niet : 'Nou, dan kun je lang wachten, want je moeder is al veertig jaar dood'. Maar ook niet : 'nou, ze zal straks vast wel komen', doe haar de groeten van me'. Meestal antwoord je gewoon met een afleidende vraag, zoals hoe heet je moeder ? Of heb je een lieve moeder ? En gaandeweg het gesprekje vergeten ze dan wel op wie ze ook alweer zaten te wachten.

Het bevestigen van de leefwereld van dementen wordt 'validation' genoemd. Meer info op deze site

http://psychiatrie-nederland.nl/word/validation-en-dementie/

In de gehele wetgeving is er slechts 1 beroepsgroep die nimmer mag liegen tijdens hun werkzaamheden, een advocaat mag niet liegen tegen een rechter.

Elk ander persoon mag net zoveel liegen als hij wil en tegen iedereen.

Dus ja een hulpverleenster mag wettelijk gezien liegen tegen een dement persoon om emotionele taferelen te voorkomen.