Heb je in deze gevallen ook het recht om te zwijgen?

Zwijgen mag je altijd, is vaak beter dan spreken. Niemand kan jou verplichten iets te vertellen. In veel situaties zijn er echter kenmerken die jou kunnen verraden, in dat geval is er geen andere optie dan gewoon toe te geven, maar dan nog mag zwijgen altijd.

Je hebt het recht om te zwijgen, maar zij hebben het recht om jou zodanig te proberen te beïnvloeden dat je toch vertelt wat je weet. Bijvoorbeeld door op je in te praten, of door de hele klas na te laten blijven of je een week huisarrest te geven.

Aan jou de afweging of het dat waard is, en aan hen de afweging of het hen dat waard is, want op sociaal vlak maak je er als staf-gever en als mond-houder geen goede beurt mee.

Ja natuurlijk mag je zwijgen!

Tweede vraag is of dit verstandig is, vaak bereik je meer met een goed gesprek...

Of je in dat geval van recht moet spreken? Nergens staat geschreven dat je recht hebt om te zwijgen op school of thuis.
Maar niemand kan jouw dwingen om te spreken, dus kun je gewoon zwijgen.
Vaak is het beter om thuis wel te spreken, en om uit te leggen waarom je iets wel, of juist niet hebt gedaan. Dat verbetert de sfeer en vermindert vaak de straf.
Op school kan het iets anders liggen. Als het gaat om een geval waar vrienden bij betrokken zijn, die je niet wil verraden. Dan is zwijgen vaak wel beter, in elk geval voor de vriendschap.
Tenzij het weer gaat om een zwaar misdrijf.

De cautieplicht, ofwel het aangeven voor verhoor van een verdachte dat hij niet hoeft te antwoorden op de vragen die gesteld worden komt voort uit het feit dat een verdachte nooit alleen op zijn eigen verklaring veroordeeld kan worden. De verdachte hoeft niet mee te werken aan zijn eigen veroordeling.
Dit is alleen van toepassing op de rechtspraak.

Of het verstandig is, is een tweede. Zoals ik al aangaf, je kan bij het OM nooit alleen veroordeeld worden op jouw eigen verklaring. Soms is het handiger om te zwijgen maar in veel gevallen niet. Dan bepaalt de rechter enkel en alleen op getuigenverklaringen en bevindingen.

Stel, jouw vingerafdrukken zijn gevonden op een mes bij een misdrijf. Als jij niets verteld zal sowieso aangenomen worden dat jij daar bent geweest. Terwijl jij er misschien een goede verklaring voor hebt.

Maar goed, ik dwaal af, om op jouw vraag terug te komen, het zwijgrecht is van toepassing op strafvervolging.
Bij je ouders of leraren niet. Je mag het doen, maar heeft geen wettelijke grondslag. In die gevallen zal het doorgaans "eigenwijzigheid" genoemd worden. :-)

Ja,natuurlijk heb je dat recht maar de consequentie zal dan over het algemeen zijn dat het wordt gezien als een schuldbekentenis.

Zwijgen mag je altijd, maar ik vind dan wel dat je jezelf dan de kans ontneemt om jouw kant van het verhaal toe te lichten