Kunnen vrouw en kinderen van een veroordeelde ook veroordeeld worden als zij weet hadden van het misdrijf?

ja want dan ben je medeplichtig.

Toegevoegd na 2 minuten:
1


Het maximum van de hoofdstraffen op het misdrijf gesteld wordt bij medeplichtigheid met een derde verminderd.




2


Geldt het een misdrijf waarop levenslange gevangenisstraf is gesteld, dan wordt gevangenisstraf opgelegd van ten hoogste twintig jaren.




3


De bijkomende straffen zijn voor medeplichtigheid dezelfde als voor het misdrijf zelf.




4


Bij het bepalen van de straf komen alleen die handelingen in aanmerking die medeplichtige opzettelijk heeft gemakkelijk gemaakt of bevorderd, benevens hun gevolgen.

als ze het wisten moesten ze naar de politie stappen, ook al durf je niet.. dat MOET anders kun je ook veroordeeld worden.

Toegevoegd na 44 seconden:
bij kinderen ligt het er aan... hoe oud ze zijn.. zijn ze 4 dan kan je ze niks kwalijk nemen maar zijn ze 17 dan wel!

Je bent dan medeplichtig en strafbaar omdat je het onderzoek belemmerd. Verder dien je onder ede de juiste verklaring af te leggen en dan moet je ook de namen noemen van de betrokkenen. Je bent verplicht aan het onderzoek mee te werken. Als je als verdachte verkeerde informatie geeft kan je dat zuur oplopen.

Ik lees twee vragen. De eerste vraag is of een vrouw of kinderen ook veroordeeld kunnen worden. Ik zeg dat dat niet kan ivm met het verschoningsrecht.

Daarvoor is het het belangrijk dat ik je eerst het verschoningsrecht uitleg. Je moet jezelf in het midden zetten van een vel. Van daaruit ga je lijntjes trekken naar iedereen in je familie. Je staat dus in een directe lijn met je ouders, je kinderen en je (ex) partner. Je bent dus familie in een directe lijn oftewel eerstegraads. Om naar je tante te gaan zal je eerst naar je ouders moeten en dan naar je tante. Dat is tweedegraads.

Voor een beperkt aantal misdrijven is er een meldingsplicht. Voor de meeste misdrijven is dit dus niet zo:

Artikel 160 Strafrecht
[1.] Ieder die kennis draagt van een der misdrijven omschreven in de artikelen 92-110 van het Wetboek van Strafrecht, in Titel VII van het Tweede Boek van dat Wetboek, voor zoover daardoor levensgevaar is veroorzaakt, of in de artikelen 287 tot en met 294 en 296 van dat wetboek, van menschenroof of van verkrachting, is verplicht daarvan onverwijld aangifte te doen bij een opsporingsambtenaar.
[2.] De bepaling van het eerste lid is niet van toepassing op hem die door de aangifte gevaar zou doen ontstaan voor eene vervolging van zichzelven of van iemand bij wiens vervolging hij zich van het afleggen van getuigenis zou kunnen verschoonen.
[3.] Evenzoo is ieder die kennis draagt dat iemand gevangen gehouden wordt op eene plaats die niet wettig daarvoor bestemd is, verplicht daarvan onverwijld aangifte te doen bij een opsporingsambtenaar.

Belangrijk is ook de bepaling in het tweede lid.

Artikel 217 Strafvordering

Van het geven van getuigenis of van het beantwoorden van bepaalde vragen kunnen zich verschoonen:

1*.
des verdachten of mede-verdachten bloed- of aanverwanten in de rechte lijn;
2*.
des verdachten of mede-verdachten bloed- of aanverwanten in de zijlijn tot den derden graad ingesloten;
3*
des verdachten of mede-verdachten echtgenoot of eerdere echtgenoot dan wel geregistreerde partner of eerdere geregistreerde partner.

Als ouder of kind ben je dus niet verplicht tot melding van de beperkt aantal misdrijven die een meldingsplicht hebben. Ook ben je niet verplicht om een verklaring tegen hun af te leggen.


Een veroordeelde die de naam van zijn medepleger niet noemt kan extra straf krijgen. Dat is aan de rechter om te beoordelen.