Waarom is slechts bezit (en bekijken) van beeldmateriaal, omschreven in artikel 240b Sr, strafbaar?
Laat ik duidelijk zijn dat ik elke vorm van seksueel kindermisbruik verafschuw en stel deze vraag puur om argumenten te vinden, niet om iemand te verdedigen.
Als je enkele rechterlijke uitspraken leest, zie je vaak de volgende redenering van de rechtbank(en), als iemand beschuldigd wordt op grond van artikel 240b: de verdachte heeft door downloaden van dit soort materiaal bijgedragen aan de instandhouding van zo'n netwerk.
Nu heb ik dit punt: als je betaalt voor dit soort materiaal, dan houd je zo'n netwerk in stand. Als je zelf beeldmateriaal verspreidt, dan doe je dat ook. Je misbruikt op deze wijze kinderen. Als je echter slechts downloadt (of kijkt), dan zorg je er toch niet voor dat zo'n netwerk in stand wordt gehouden? Wanneer je dit materiaal slechts downloadt (of bekijkt) vind ik écht smerig, maar minder 'strafbaar' dan ontucht of verkrachting, waarbij je zélf het kind iets aandoet.
Maar hoe beargumenteer je dan dat alleen het downloaden (en/of bekijken) van illegaal materiaal zoals omschreven in artikel 240b Sr zo'n netwerk in stand houdt en waarom het ook echt bestraft dient te worden?
Ik dacht zelf aan de volgende argumenten:
1. Je computer kan in verkeerde handen komen en zo kun je indirect weer onderdeel uitmaken van een netwerk (jouw schuld).
2. De verspreiding komt misschien later.
3. Dergelijk bezit zet aan tot ernstigere zedendelicten.
Punt 3 vind ik het sterkst, maar hoe werk je dat uit? Hoe kun je verder nog meer de ernst van deze daad beargumenteren?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.