Kan voortvluchtigheid verjaren?

In het strafrecht wordt men voor een daad niet meer gestraft na een bepaalde tijd; de termijn waarbinnen de strafvordering kan gesteld worden, of waarbinnen de straf kan uitgevoerd worden, is dan dus verstreken. Men is dan niet meer strafbaar en dus niet meer voortvluchtig.

De verjaringstermijn bedraagt:

Overtredingen: na 3 jaar
Geldboete, hechtenis of gevangenisstraf van drie jaar of minder: na 6 jaar
Tijdelijke gevangenisstraf van meer dan drie jaar: na 12 jaar
Tijdelijke gevangenisstraf van meer dan tien jaar: na 20 jaar
Levenslange gevangenisstraf: geen verjaring (geldt voor nieuwe misdrijven en voor zaken waarvan op 1 januari 2006 de verjaringstermijn nog niet was verlopen)

De termijn van verjaring begint op de dag nadat het strafbare feit is gepleegd, of in sommige gevallen later. Zo begint bijvoorbeeld de termijn bij een zedendelict met een minderjarig slachtoffer bij het meerderjarig worden van het slachtoffer.

Verjaring in het vermogensrecht is geregeld in Burgerlijk Wetboek Boek 3, art. 306 - 326.

Bij wetswijzigingen waarbij de verjaringstermijn verlengd wordt geldt dit meestal ook voor zaken die al hebben plaatsgevonden, behalve zaken die al verjaard waren.