Waarom weigeren instanties een voorstel van de kredietbank als cliënt schuldhulpverlening heeft aangevraagd ?

Ik weet niet wat je onder instanties verstaat. Maar stel je hebt een schuld bij je zorgverzekeraar, of bij een kinderopvangorganisatie. Dan is het logisch dat zij niet in eerste instantie akkoord gaan. Je hebt immers ook toeslag ontvangen om deze bedrijven te betalen.

Ook andere bedrijven zien het niet zo zitten dat zij maar begrip moeten tonen voor het feit dat jij ze niet betaald. Je hebt immers wel gebruik van ze gemaakt.

Het is dan ook heel krom dat jij begrip verwacht, terwijl de schuldeiser maar moet afwachten of hij ooit geld ziet van jou, terwijl hij wel inspanning heeft verricht.

Je draait de begripvraag om. Jij zou begrip moeten hebben voor de bedrijven die jij hebt gedupeerd.

Klinkt hard, maar zo is het wel.

Vraag om de reden als je een afwijzing hebt gekregen. Indien je het niet met de reden eens bent, kun je bezwaar indienen.
Niet van alle mensen die bij de rechter een aanvraag schuldhulpverlening doen, wordt de aanvraag gehonoreerd.
Instanties kijken vaak naar de meest voorkomende voorwaarden. Als iets afwijkt, wordt het snel een probleem. (Niet zo gek als je bedenkt dat bij bijvoorbeeld de Belastingdienst de kennis verminderd puur omdat de mensen na 3 bepaalde tijd-contracten worden ontslagen omdat er geen mensen meer in vaste dienst genomen mogen worden.) Verder worden mensen bij bijvoorbeeld het UWV geselecteerd op het omgaan met klachten en niet op klantvriendelijkheid.
Voor klachten over de overheid kun je terecht bij de Nationale Ombudsman.

De reden dat schuldeisers, de instanties waar je het over hebt, hebben vaak liever een akkoord via de rechter, omdat dit een veel strakkere regeling is. Je krijgt in dat geval een bewindvoerder en die is er voor de belangen van de schuldeisers. De schuldeisers nemen in dat geval zelf genoegen met minder geld voor hun schulden, omdat bij een wettelijk traject ook de bewindvoerder uit het gereserveerde geld van de schuldenaar betaald moet worden.

En wat dat begrip betreft, treffende antwoorden van mijn voorgangers. Het gaat om geld dat iemand schuldig is aan deze schuldeisers. Ook al is de situatie waarin iemand met schulden zit vaak heel zwaar, hij of zij heeft wel goederen of diensten gekregen voor het bedrag dat er dan aan schuld is. En bedrijven hebben recht op dat geld.

Bedenk ook dat het ook om kleine bedrijven of zelfstandigen kan gaan, die door het verlies van deze inkomsten zelf het hoofd niet meer boven water kunnen houden. En dan wordt er van hen verwacht dat ze begrip tonen?

De politiek is op dit moment wel bezig om te kijken of ze een wet goed willen keuren, waarin de schuldeisers wordt gevraagd hun incassokosten en het opvragen van het openstaande bedrag tijdelijk stop willen zetten als iemand kan aantonen dat ze in een schuldhulpverleningstraject zitten.

Aan de ene kant is dit mooi, dan lopen de kosten voor een schuldenaar niet verder op, aan de andere kant moet dit niet betekenen dan schuldenaar en hulpverlener achterover gaan leunen en de schuldeiser dus nog langer op zijn geld moet wachten.

Kortom er zitten altijd meer kanten aan een verhaal, hoe moeilijk en uitzichtloos de situatie ook is of kan zijn als je in de schulden zit. Vraag op tijd hulp en neem contact op met je schuldeiser, altijd beter dan afwachten en niet laten horen.