Werk verlaten en dan?

Ik zou me in ieder geval officieel ziek melden. Anders weiger je te werken en kun je ontslagen worden. Daarna zou ik contact zoeken met een vertrouwenspersoon binnen het bedrijf, als die er is. Nodig die thuis uit voor een gesprek en bedenk waar de stress vandaan komt. Als dat werkgerelateerd is kan men er wellicht iets aan doen.

Ook kun je er met een huisarts over praten, want zelf zijn de problemen al boven je hoofd gegroeid en kun je ze waarschijnlijk niet meer oplossen.

Uiteraard kun je ook praten met familie en vrienden die je vertrouwd.

Sterkte!

je moet nu e eigen ziek melden, en vraag een gesprek aan met een bedrijfsarts..
als je zelf je ontslag neemt , heb je geen recht op een uitkering..
doe er verstandig aan om tussentijds anderwerk te gaan zoeken...gooi geen oude schoenen weg, voor je nieuwe hebt..

Je onmiddellijk ziek melden, Nadat je natuurlijk weer een beetje bij zinnen bent gekomen. Vragen of je een afspraak met een vertrouwenspersoon binnen het bedrijf kan benaderen en de bedrijfsarts inschakelen.
Een goede gang zou zijn om nog te proberen vandaag een afspraak te maken met je huisarts zodat die je even voor een week of zo iets kalmerends kan voorschrijven.


Afhankelijk van deze gesprekken zal er een plan van aanpak worden gemaakt. Samen met jou!

Veel succes.

Meld je ziek, vraag een gesprek met je leidinggevende aan, ga naar je huisarts om je probleem te bespreken en om te legitimeren naar je werkgever toe dat je momenteel niet in staat bent om te werken. Blijf wel "on speaking terms" met je werkgever en laat merken dat je bereidt bent om samen naar een oplossing te zoeken. Bewaak wel goed je eigen grenzen en laad je niet verleiden of opdragen om morgen weer aan het werk te gaan. Je bent ziek: punt !

Gun je zelf even de tijd om na te denken, en zoals de andere GVers al zeiden melden dat je ziek bent, en het belangrijkste is, IETS DOEN AAN DE STRESS!!!!!!!!

Het eerste wat je dient te doen is je officieel ziek melden.

Vervolgens neem je contact op met je huisarts en licht je die in over de redenen c.q. oorzaken waarom je 'het bijltje er bij neer' heb gelegd.

Zelfs als de arts aangeeft dat je terug zou moeten..moet je dat niet zonder meer accepteren.

Die arts moet namelijk even nagaan of er werkelijk iets met je aan de hand is.

Je acht jezelf niet langer in staat je werk naar behoren te kunnen verrichten..laat dat duidelijk uit je woorden blijken..Ofwel..je kunt het niet meer aan..

En strikt genomen ben jij de enige die bepalen kan OF je al dan niet kunt werken.

Vraag de arts om een doorverwijzing naar een specialist..als b.v. een psychiater.

Op die wijze haal je namelijk de verantwoordelijkheid van de schouders van de arts en leg je die bij de specialist neer.

Probeer een beetje tot rust te komen en tracht daarom zo weinig mogelijk aan je werk en aan alle spanningen daar te denken.

Als je bovenstaande richtlijnen volgt..kun je naar mijn mening niet wegens werkweigering ontslagen worden.

Tenslotte wens ik je alle sterkte toe en spreek ik de hoop uit dat je je snel weer wat fijner zult gaan voelen.

Groet,

Ton