Waarom vragen mensen aan je als je ergens aankomt : ''heb je het kunnen vinden''? DUH... anders was ik er toch niet?

ja en nee... mensen zijn nu eenmaal mensen-mensen :) het gaat om het contact en om de interactie en gezellig samen zijn, ijs breken, communiceren, etc etc

tip
als iemand zegt dat het goed gaat (in reactie op jouw vraag: alles goed? of hoe gaat het?)
vraag dan ook waarom het dan goed gaat :)
als iemand zegt dat het slecht gaat vraag je ook waarom... het is best leuk te weten waarom het goed gaat met iemand... jammer dat ze er meestal geen antwoord op hebben... of de dooddoener: "gewoon"

vraag trouwens alleen aan mensen hoe het met ze gaat als je het echt wil weten... (als ze zeggen dat het slecht gaat, willen ze er ook over praten)

nu als reactie op je vraag:
goed voorbeeld doet goed volgen! :)

dus als jij tegen je vrienden en familie zo reageert als je hierboven doet in je vraag dan filter je vanzelf de vrienden eruit die niet "oprecht" zijn.

blijf je met een harde kern over waar je lekker direct en eerlijk mee kunt zijn :)

niets mis mee! :)

Het is maatschappij-cultuur gebonden. Overal heerst een (gezonde?) vorm van schijnheiligheid, het klinkt alleen overal net iets anders.

Een uitzondering kwam ik tegen in Hongarije. Daar viel mij op dat op de vraag "Hoe gaat het" (Hogy vagy?) het antwoord meestal "Dank je wel" (Köszönöm) is. Oftewel: "Dank je voor de interesse, maar als je het echt wil weten moet je het me ook maar gemeend vragen"

Die stijl mag ik wel eerlijk gezegd.

Vanwaar die frustratie?

Ik snap best wat je bedoeld hoor. En ik zal ook niet direct weten hoe je hiermee, of tegen moet handelen. Het is nu eenmaal menselijke nieuwsgierigheid om te vragen hoe het gegaan is...

Maar ik snap wat je bedoeld hoor. Mijn moeder vraagt ook iedere keer, of ik het heb kunnen vinden. Zoveel veranderd er niet aan die 120 km lange route over de A73, A50 en dan door Dorwerth en Heveadorp heen...

En wanneer ik een off-day heb dan is dat vooraf allang gecommuniseerd, voordat ik te plaatsen ben...

Of de vraag hoe het met mijn bedrijfje gaat. En mijn standaard opmerking is ook altijd: "Hard werken. Niets verdienen. Je kent het wel he..." Ik wil nog wel eens met een oom van mij over cijfers praten. Want ik kan veel meer van een multi-national leren dan hij van een ZZP'er...

Het zal er altijd wel in blijven zitten die niet-gemeende oprechtheid. Maar wees ook gewoon zelf duidelijk als het anders is...

Ik deel je gevoelens hierin, vooral als je een day off hebt en daarover begint te vertellen en je meteen desinteresse voelt, dan denk ik vraag het dan niet l#l.
Ik vraag ook maar zelden hoe het met iemand gaat, stel dat ze een boekje open doen, zit ik vaak niet op te wachten. (Uitzonderingen daargelaten)

Het zijn beleefdheidsvormen om menselijke interactie te versoepelen, geen verzoeken om informatieuitwisseling. Vat het als zodanig op en je hebt nergens last van.

Wat ik vind? Dat als je je aan dit soort dingen ergert dat je dan het leven voor jou wel veel moeilijker maakt dan dat het is hoor. Ik zou het echt wat luchtiger opvatten. De mensen die dergelijke dingen vragen willen juist aardig zijn tegen jou. Ze willen een gesprek beginnen dat misschien daarna langzaam naar diepere gesprekken leidt. Je kunt bij binnenkomst toch niet meteen vragen: "Zo, wat vind jij van Einstein´s relativiteitstheorie?".

Je antwoord dat je een "off day" hebt kun je zeker antwoorden, maar afhankelijk van wie je de vraag stelde. Als het een goede vriend is dan natuurlijk wel, maar als een willekeurige collega bij het koffieapparaat vraagt: "Alles goed?", dan denk ik niet dat hij op zoek is naar jouw levensverhaal. Het zijn ongeschreven regels die je niet zo letterlijk moet nemen denk ik.

Het is net hoe je er tegen aan kijkt.

Vraag: Heb je het kunnen vinden?
Antwoord: ja, alleen .....................
of
Antwoord: nee ben nog aan het zoeken. De stemming zit er dan direct in :)

Vraag; Lekker gedoucht?
Antwoord; Ja, vind het altijd heerlijk om gedoucht te zijn.
of
Antwoord: Nee ik had alleen koud water.

Vraag: Hoe is het?
Antwoord; Goed hoor, heb gisteravond bladibla......
of
Antwoord: Nee niet echt, heb hoofdpijn.

Het ligt niet alleen aan de vraag maar ook aan het antwoord. Geef er zelf eens een andere draai aan. Als ik bv maandagmiddag naar huis ga roep ik wel eens: Goed Weekend he!!! Meestal zeggen ze dan: Ja, jij o.... huh weekend?? Big Smile. Maar je staat er versteld van dan sommige mensen zelfs dan nog antwoorden met: Ja jij ook. Zonder in de gaten te hebben dan het niet klopt.

Dat zijn starters, domme manieren om een gesprek te beginnen en om jouw te laten spreken...
De vraag hoe is het met je? Is dat niet net zo´n domme vraag? of: Mooi weer vandaag, hé? ook al zo´n dooddoener... Maar mensen met angst voor stiltes in een gezelschap, is dat een welkome ontwikkeling als er iets triviaals gevraagd wordt... en houden ook niet meer op met persoonlijke zaken als antwoord op zo´n domme vraag...

Je heb helemaal gelijk ...maar weet je ...ze staan je zo stom aan te kijken ...bv ik ben naar de kapper geweest zoooo kappertje geweest pppfff nee hoezo "let op hun gezicht "hahahah nou het zit anders ik zeg jaaaaa tuurlijk de groenteman doet zoiets niet ik moet zeggen die gene vraagt het niet meer ..kijkt alleen maar ...zo leuk

Ik denk dat het een goede manier is om het gesprek op te starten.

Ben het helemaal met je eens, dat geneuzel, en die vragen slaan technisch gezien nergens op. "Hey! Ben je nu al thuis?", "nee, ik zit nog op de fiets, nou goed?".