Kan jij makkelijk je excuses aanbieden?

Sorry, het spijt me vreselijk, maar daar ben ik heel slecht in.

Erkennen dat ik fout zit vindt ik geen probleem.

Maar ik vindt de sorry cultuur wel te makkelijk tegenwoordig.

Ow Fout? Sorry..... klaar.

Maar zo makkelijk is het nu ook weer niet vindt ik.

Als ik heel erg fout zit, is het voor mij geen probleem mijn excuses aan te bieden.
Als ik iets heel ergs gedaan heb, waardoor een ander zwaar in problemen komt, dan vind ik het moeilijk. Sorry is dan zo'n makkelijk woord. (Mijn vader zei altijd als ik sorry zei: "Gooi maar op de zolder, daar ligt al een berg sorry's"). Sorry vind ik in sommige situaties niet toereikend.

Vroeger had ik trouwens vaker sorry's nodig dan tegenwoordig. Mijn persoontje is verstandiger geworden, denkt tegenwoordig vaak eerst even na voordat ik er dingen uitflap en overdenk tegenwoordig ook wel eens acties voordat ik ze neem.

Mijn moeder dwong ons vroeger conflicten meteen op te lossen, en wanneer een excuus op z'n plaats was dit ook te maken.
Het kost me dus niet veel moeite omdat ik weet dat hoe sneller je je excuses aanbied des te eerder problemen de wereld uit zijn.
Helaas zit niet iedereen zo in elkaar en is mijn ervaring dat mensen maar heel moeilijk hun fouten willen of kunnen erkennen. Waarschijnlijk door hun onzekerheid. Ik zit nergens mee dus als ik fout ben dan erken ik dat en los het mee op. Als je onzeker bent en bang dan kan ik me voorstellen dat je niet durft. Alleen wordt het zo alleen maar erger.
Dus, gewoon tot 10 tellen en doorzetten.

Nee, ik heb een behoorlijk groot ego en ik ervaar excuses als het falen van mijzelf. Het ligt ook vooral aan wie ik excuses moet aanbieden. Meestal doe ik het wel, als het nodig is.

Fouten maken is menselijk, en als ik fout zit dan bied ik direct mijn excuses aan. Ik ben alleen niet goed in het erkennen van het feit dat ik fout zit.

Als ik met A) "Ik heb altijd gelijk!" en met B) "Als ik geen gelijk heb dan treed automatisch A in werking!" Nog steeds fout zit dan heb ik er niet echt moeite mee om mijn excusses aan te bieden...

Maar hierbij moet ik zeggen dat ik een hoop mensen in mijn omgeving ken die hier weldegelijk moeite mee hebben...

Het is moeilijk je eigen fouten te erkennen.
Excuses aanbieden wordt echter vaak gewaardeerd
als je het echt meent en heeft dan een positief effect op het beeld van de ander naar jou toe.

van thuis uit heb ik nooit geleerd om sorry te zeggen. ruzies werden niet uitgepraat maar op een gegeven moment was het 'over'. heb daar nog vaak last van gehad. wanneer ik dan bijvoorbeeld ruzie kreeg met een vriend/vriendin was het vaak einde van de vriendschap omdat ik nooit geleerd had dit op te lossen.
inmiddels gaat dit een heel stuk beter en kan ik een oneenigheid ook 'gewoon' uit praten en sorry zeggen. heb ondertussen gemerkt dat sorry zeggen erg goed werkt. ook wanneer de 'schuld' niet bij mij ligt, had ik altijd andere keuzes kunnen maken om te zorgen dat de oneenigheid geen ruzie werd. met sorry geef ik dan aan dat het me spijt hoe het gelopen is waarmee al meteen een hoop wordt opgelost.

Gewoon je verantwoording nemen voor je daden en niet altijd alles afschuiven. Zit je fout geef dat dan ook toe zit je niet fout dan ben je ook geen verantwoording schuldig.
Ik denk dat het wel met opvoeding te maken heeft als je al van kleins af aan leert dat je bepaalde dingen niet kan doen en daar dan ook je verantwoording in moet nemen gaat het later als vanzelf sprekend. We zijn alemaal mensen toch? dus fouten mag, als je het maar genoeg zelfinzicht heb in je eigen fouten.

Excuses zijn erg actueel. De laatste tijd is de verontschuldiging vaak in het nieuws. Het simpele woordje ‘sorry’ valt ons erg zwaar. En als we ons al verontschuldigen, gaan onze excuses gepaard met een ellenlange verantwoording om ons gedrag toch een beetje te vergoelijken. Excuses aanbieden wordt moeilijk gevonden omdat het wordt gevoeld als een zekere schuld bekennen.

In de politiek wordt zelfs verwacht dat politici excuses aanbieden voor iets dat anderen (misschien) hebben gedaan. Dat is om bovenstaande reden nog lastiger. Je moet je dan excuseren voor iets dat je zelf niet hebt gedaan en waarschijnlijk niet eens wist. Sterker nog; het is niet eens altijd duidelijk of de ander wel fout is geweest. Met het uitspreken van de verontschuldiging lijkt het of de politicus fouten erkent.

Toch kun jeook excuses aanbieden voor bijvoorbeeld de vervelende situatie waarin de ander is geraakt zonder daarbij te zoeken naar een schuldige. Je kunt excuses aanbieden voor iets wat je niet gedaan hebt en daarmee de relatie met de ander herstellen: 'Het spijt me dat je je zo voelt.' ' Of Als je het gevoel hebt dat ik je iets hebt aangedaan, dan spijt me dat erg'.

Soms kun je sneller dingen gedaan krijgen in een conflict door je maar gewoon alvast te verontschuldigen voor jouw aandeel in de ruzie. Daarmee help je de ander ook om sorry te zeggen. Als je in gevecht blijft vanwege gelijk en ongelijk, kom je niet veel verder.'