Is het een maatschappelijk taboe om nee te zeggen tegen goede vrienden als ze je vragen op hun kind wil passen voor een paar uurtjes?

Question

Ik bedoel eigenlijk; is het iets wat je gewoon moet doen voor je, als je een goede band hebt? Het lijkt wel een taboe om nee te zeggen. En als je zou zeggen dat je dat niet wil doen hebben de ouders dan 'recht 'om je dit kwalijk te nemen of zou dit gewoon geaccepteerd moeten worden in goede harmonie.

IK heb het dus niet over een keer nee zeggen, maar aangeven dat je eigenlijk nooit wil oppassen.

Uiteraard noodgevallen uitgezonderd.

De vraag is wellicht wat onduidelijk gesteld, ik ben er ook nog niet helemaal uit hoe ik dit moet voorleggen.

 · Accepted Answer

Het is geen maatschappelijk taboe. Het heeft volgens mij eerder te maken met het stellen van je grenzen en die sociaal verantwoord aangeven.

Jij hebt blijkbaar de grens: Niet op kinderen passen. Je kunt die bijvoorbeeld met redenen onderbouwen, mocht iemand die grens niet goed begrijpen. Maar het is goed om die grenzen vanaf het begin al duidelijk te stellen. Niet de ene keer wel en de andere keer niet willen oppassen. Tenzij je duidelijk aangeeft: 'Ik heb het een keer geprobeerd, maar ik vind het niks dat oppassen. Ik doe het liever niet meer.'

Ook moet je goed nadenken over je hardheidsclausule 'noodgevallen'. Wanneer is iets een noodgeval? Voor ouders is oppassen altijd een noodgeval omdat het hun taak is ;)

Nee leren zeggen is een lastige klus. Maar als je het eenmaal hebt geleerd, ben je blij dat je het kunt. Dan kun je dat vervelende woord 'EIGENLIJK...' uit je woordenboek schrappen. Succes ermee!

 · Answer

Het lijkt me dat als het goede vrienden zijn je dat gewoon kan zeggen. Precies zoals je het zelf nu schrijft. Ik wil niet oppassen, tenzijn het een noodgeval is.
Ik als ouder heb dat vele malen liever, dan dat ik twijfel als iemand ja zegt tegen oppassen, en ik niet zeker weet of iemand dat echt wil. 
Het is al heel fijn dat je wil oppassen bij noodgevallen.

 · Answer

Voor goede vrienden onder elkaar pas je op elkaars kinderen, huisdieren, planten of huis.
Maar de liefde moet niet van 1 kant komen.

 · Answer

het is zeker geen taboe, hun maken er ook geen taboe van om het te vragen, kijk een keer oppassen uit nood, oké
maar er een vaste gewoonte van maken nee 
dan moet het stelletje maar voor een paar euro een oppas zoeken en anders een van de ouders maar bij de kinderen blijven, mijn ouders waren lieve grootouders maar opletten..alleen als het heel nodig was, mijn moeder zei altijd je bent moeder je hebt er voor gekozen ..stappen en feesten wil ik ook ja ik kon ze geen ongelijk geven ,,

 · Answer

Je kan dat gewoon zeggen, niemand mag van jou verwachten dat jij op hun kind past, huisdier of wat dan ook.

 · Answer

Eigenlijk doet het er niet eens toe of het taboe is of niet.
Jij maakt uit of je op iemand wilt passen of niet.
Ik zie in meerdere van jouw vragen dat je heel erg zwaar lijkt te tillen aan wat anderen van jouw houding vinden. Stippel je eigen lijnen uit, maak je eigen plannen, doe wat jij belangrijk of leuk vindt en wees daar ook naar je omgeving duidelijk in.
Lang niet iedereen zit er om te springen om op kinderen te passen, ook niet als dat de kinderen van vrienden zijn.
Gewoon eerlijk in zijn dus.

 · Answer

Op het moment dat iemand iets VRAAGT, geven ze jou daarmee dus ook de ruimte om 'nee' te zeggen, ze moeten dan ook niet raar staan te kijken als jij gebruik maakt van die ruimte om idd 'nee' te zeggen.

 · Answer

Het heeft niets met een taboe te maken, maar hoe je met vrienden omgaat. En nog wel goede vrienden. Zo'n  soort uitdrukking wordt tegenwoordig ruim gehanteerd. Maar wat wordt daaronder precies onder verstaan. Als je niet een keer op hun kinderen wilt passen (ga er van uit dat het geen krengen zijn), kun je dan nog wel over vriendschap praten (goede nog wel). De ouders zullen eerder teleurgesteld zijn lijkt me. 
Samenvattend; Voor goede vrienden doe je alles en anders zijn het geen vrienden, zo simpel is het.

 · Answer

Nee hoor, ik vind dat je best nee kunt zeggen.

Ik heb zelf geen kinderen en heb ook helemaal geen zin om op de kinderen van anderen te passen. Dat heb ik ze ooit een keer duidelijk gemaakt (echte noodgevallen daargelaten uiteraar). Gelukkig hebben ze me dat ook nooit kwalijk genomen.

 · Answer

Heb je dat gevoel dan?
Wanneer jij het gevoel hebt dat je vrienden daar over vallen, moet je dat bespreekbaar maken met ze.
Anders heb je kans de vriendschap te verliezen.

Natuurlijk bepaal je zelf of je zin hebt om op andermans kinderen te passen.
Stel je voor dat je dat niet zou mogen weigeren!
Leuk voor de kinderen, om gedumpt te worden bij mensen die daar eigenlijk helemaal geen zin in hebben.

Zeg gewoon eerlijk hoe je erover denkt, dat bespaart ook weer veel gezeur voor de toekomst.

 · Answer

Waarschijnlijk heb je goede redenen om niet op hun kinderen te willen passen, en zou je dat ook wel aan je vrienden duidelijk kunnen maken. Niet iedereen kan even goed met(andermans) kinderen overweg of kan wel met ze overweg, maar ziet er verder de lol niet van in. Als dat voor de ouders duidelijk is zullen ze je dat niet kwalijk nemen en blij zijn dat je zo eerlijk bent geweest om er voor uit te komen. En natuurlijk is het al fantastisch dat je voor ze klaarstaat bij noodgevallen.

 · Answer

mijn probleem is dat de ouders niet op de afgesproken tijd terug komen .
als ze eenmaal de vrijheid hebben genieten ze met volle teugen ervan .
ik zeg toch wel ja omdat we elkaar nodig hebben.
als ik niet in de gelegenheid ben zeg ik dat eerlijk.

 · Answer

Dit zijn meestal ' ruilrelaties' . Mijn kinderloze tantes pasten vroeger wel eens op mij of broertjes en zusjes , en wij deden, zodra we er groot genoeg voor waren boodschappen voor hen, lapten hun ramen, stoften hoge lampjes af, bezochten ze aan het ziekbed enzovoort. 
Ouders kunnen soms ineens erg verlegen zitten om vertrouwde oppas. Wanneer het vrienden zijn die niet voortdurend profiteren, klaplopen terwijl ze zelf nooit iets te bieden hebben, zou ik het niet erg vinden soms eens op te passen.
Overigens zou ik als ouder mijn kind (eren) absoluut nooit naar mensen brengen die het als een ' opgave' zien. Kinderen voelen dat en dat voelt zeer beroerd.
Als je dus eigenlijk niet wilt oppassen omdat je er een hekel aanhebt (misschien zelfs een tegenzin in kinderen hebt) vind ik het wel zo eerlijk als je dat aangeeft. Als het zorgzame ouders zijn, zullen ze rap op zoek gaan naar een nieuw adresje.

 · Answer

Hoe eerlijker je bent, hoe gemakkelijker het zal zij om een goede verstandhouding te bewaren. Zeg gewoon dat je op kinderen passen écht niet leuk vind. De vraag is simpelweg of je het WIL, en dan moet jij jezelf de vraag stellen: 'Wil ik dat?'. Als het antwoord 'nee' is, dan is je antwoord voor hen ook simpelweg: 'Nee, dat wil ik niet'. Het is gewoon niks voor jou, als je iets niet graag doet, kun je het ook niet goed doen.

 · Answer

Ik vind het zeker geen taboe!
Kijkend naar onze eigen situatie: we hebben mensen dichtbij ons, die alles opzij zetten om op onze kinderen te passen. Zelfs als het ze niet uitkomt. Dat vind ik vervelend, omdat ik daardoor eigenlijk niet meer durf te vragen of ze willen babysitten. Dan peil ik eerst voorzichtig of hun agenda leeg is, of ze er zin in hebben, en als ik totaal geen twijfel bespeur, leg ik het verzoek bij ze neer.

Ik heb liever dat mensen direct 'nee' zeggen. Zelf ben ik duidelijk, dat stel ik ook zeer op prijs aan mensen in mijn omgeving. Je kunt het zo moeilijk maken als je zelf wilt.

Als jij 'nee' zegt en zij vinden dat een probleem, dan zegt dat meer over hun instelling dan over jou. Zeker als je aangeeft dat noodsituaties wel een optie zijn. Had iedereen maar zulke vrienden!

 · Answer

t is also jou beslissing waar het om gaat toch ?
ik zou het net watjij zegt doen maar dan alleen in
noot geval en als ze een keertje weg willen zo ik
ook niet moeilijk zijn t zijn tenslotte vrienden
en als ze je dat kwalijk nemen zou ik toch eens
goed kijken of het wel vrienden zijn .
ik wil zegen dat een vriendschap niet uit
(voor wat hoort wat) bestaat
ik hoop dat ik je heb kunnen helpen
groetjes

 · Answer

Het meest dierbare dat ze hebben vertrouwen ze aan jou toe. Zo te lezen ben jij wel een goede vriend van hen maar zij niet van jou.

 · Answer

Een taboe is misschien een groot woord, maar veel mensen vinden dat toch moeilijk om nee te zeggen, en zijn soms zelfs blij als ze gewoon écht niet kunnen.

 · Answer

Als je nee wilt zeggen moet dat geen verschil uitmaken. Jij hebt het recht om ja en nee te zeggen. Als ze het niet willen accepteren is hun verlies. Je zou ook gewoon een keer met hun kunnen praten en zeggen vind het niet erg om een keertje op te passen maar niet elke keer en dan kijken hoe hun daarop reageren.

Toegevoegd na 7 minuten:
zou als ik jou was wel een goed gesprek houden met je vrienden en de reden precies vertellen waarom je niet wilt zodat hun het een plekje kunnen geven en weten waaraan ze toe zijn? ( of je hebt dat al gedaan natuurlijk).

 · Answer

Ik heb ook zo een kennis, het lijkt wel of ze je alleen willen gebruiken als oppas

Is het een maatschappelijk taboe om nee te zeggen tegen goede vrienden als ze je vragen op hun kind wil passen voor een paar uurtjes?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (19)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: