Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Antwoorden (6)

Dan spreekt er een innerlijke stem in het kind die precies weet wat goed voor hem is. ik zou het respecteren, vooral niet dwingen of belonen, wanneer er weer ruimte ontstaat komt de vraag vanzelf weer om zijn vader. En zo niet...hoe pijnlijk misschien ook voor de vader, het gaat om wat goed is voor het kind. bespaar hem een trauma waarin je leert dat het zo nu eenmaal hoort dat hij ook naar zijn vader gaat. Neem hem serieus zonder dat je daarmee weer wilt bereiken dat hij misschien op een later tijdstip alsnog zal gaan. Kinderen hebben recht van spreken en keuzevrijheid. (ik spreek uit ervaring)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
+1 jose
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
dit is dus (over het algemeen genomen maar dat is de vraag ook) niet waar. zie mijn antwoord.
-1 dus
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Mijn doorleefde ervaring als ouder van een kind die niet naar zijn vader wil is wat waar is voor mij en het kind is niet mishandeld. op een bepaalde manier mishandelen we onze kinderen allemaal mits we ons bewust zijn van het feit dat we ons eigen verhaal op onze kinderen projecteren. Moeten ze zich niet allemaal gedragen op een manier zodat de ouders met het kind voor de dag kunnen komen. welk kind is er nu werkelijk gezien en hoeft niet te voldoen uit angst om niet lief gevonden te worden. dat is waar alle kinderen zich naar schikken uit angst om de liefde te verliezen van de ouders en zichzelf inleveren omdat ze maar 1 ding nodig (denken) te hebben lief gevonden worden. Wat een kado wanneer het kind gezien wordt en serieus genomen wordt ookal gaat het in de ogen van de ouders nergens over. de wereld zou er heel anders uit zien.....
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
toevoeging: het kind is niet fysiek mishandeld en we "mishandelen" onze kinderen bijna allemaal geestelijk op een bepaalde manier.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
wat dacht je van de (geestelijke) martelingen die de kids bij hun ouders in praktijk brengen? :-)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Kinderen spiegelen de ouders, het is een onmogelijkheid dat wanneer de ouders zichzelf niet geestelijk martelen dat ze dat ervaren bij hun kinderen. Er is niemand die de ouders(vooral de moeder) zo diep kunnen raken als hun eigen kinderen omdat kinderen als eerste de onverwerkte emoties van het innerlijk kind van de ouders spiegelt voordat het aan zichzelf toekomt. Het vraagt veel lef om dat in te zien van ouders , dat het kind niets anders doet dan voorleven wat er aan pijn leeft in hun eigen innerlijk kind.. Alles wat je raakt gaat immers over jezelf, je ziet jezelf , altijd , in alles.(maar daar wil de wereld niet aan, dat is te confronterend, de ander moet veranderen, zodat "jij" er geen last van hebt.)
Ik weet niet hoe oud het kind is, dat is wel van belang. Er zijn leeftijden waarop een kind nogal opstandig kan zijn en er wellicht andere zaken in het koppie omgaan, die deze uitkomst hebben.
Zelf weet ik uit ervaring dat het wél belangrijk is dat een kind met zijn of haar vader omgaat. Zolang de vader geen 'rare' dingen doet of heeft gedaan, maar goed is voor het kind, vind ik dat de moeder de taak heeft het kind dusdanig te begeleiden dat het de vader wél wil zien. Als een kind zijn vader niet leert kennen of blijft zien, ontstaat er vervreemding. Dat levert veel verdriet op voor de vader en veroorzaakt op latere leeftijd problemen bij het kind.
Ik weet niet hoe je relatie met de vader is, maar is deze niet vijandig, praat er dan eens met hem over. Een jong kind mag dan wel keuzevrijheid hebben, maar vaak is het niet in staat om de gevolgen van zijn 'wens' te overzien. Je zult toch echt 'ouder' (en dus de wijste) moeten zijn in dezen. En de vader ook, wat dat betreft.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
niet meer naar die vader met dat kind...

Toegevoegd op 12-05-2009 21:33:03
Ik kan me niet slimmer voordoen dan ik ben, wel dommer...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
je kent geen enkele omstandigheid van de moeder, de vader of het kind, je leest een kort stukje van 1 persoon en heb geen verhaal van de andere kant........ ik hoop en neem aan dat je wat slimmer bent
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
eens met kempo, dit is wel heel kort door de bocht hoor!
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
the kid rules...
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Nee hoor, dat mochten ze willen....
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
ok, no problem... Als kinderen voelen dat begrip opgebracht wordt voor hen, kunnen ze later uit herinnering hetzelfde automagisch doen... the kid rules eventually...
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
net zolang zaniken tot je gelijk heb xinix? geef gewoon toe dat je domme opmerking heb gemaakt man, je valt me tegen
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
tja, kempo, maar de vraag was ook wel heel summier... dan moet je geen uitvoerige antwoorden verwachten die je zo op je kind kunt toepassen. Vroeger zeiden wij: domme vragen, domme antwoorden. Met alle respect voor de vragensteller, maar op zo'n vraag krijg je zulke antwoorden. Sois.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
@kempo :-))
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
was geen antwoord een optie geweest? Vraag is ook wel te belangrijk om door GVérs te laten oplossen natuurlijk.
Neem contact op met een instantie die er meer gerichte informatie over kan geven en er ervaring mee heeft.
Er zijn zoveel mogelijkheden waardoor een kind beïnvloed kan zijn of worden dat het moeilijk is om er een gericht antwoord op te geven is. Mogelijk dat een bemiddelaar (en dat kan ook een kennis of familielid zijn) een rol kan spelen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
waarom wil het kind niet meer naar zijn vader? lijkt me een belangrijke wedervraag. vooral omdat kinderen een onvoorwaardelijke loyaliteit naar hun ouders hebben en dus niet 'zomaar' zeggen dat ze dat ze geen contact meer willen.
ik weet niet de achtergrond maar ik vraag me meteen af of de moeder dit misschien niet wil en dit (onbewust) laat doorschemeren en het kind daarom, om aan de verwachtingen van zijn moeder te voldoen, zegt dat het niet meer naar zijn vader wil. vergeet niet dat kinderen dit soort informatie heel snel oppikken, zelfs al wordt dit niet in hun bijzijn besproken.

Toegevoegd op 12-05-2009 22:52:10
op mijn werk zie ik veel mishandelde en verwaarloosde kinderen en ik heb er niet 1 meegemaakt die zijn ouders niet meer wilde zien. zelfs niet als waren ze letterlijk het ziekenhuis in geslagen.
dat komt allemaal voort uit die onverwaardelijke loyaliteit.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
naar de oorzaken vragen..
onderzoeken wat er mis is. waarom het kind niet meer naar de vader gaat .
is hij/zij soms bang voor zijn vader?
is vader agressief ?
krijgt hij/ zij naar gevoel bij de vader ?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding