Houden jongere mensen nu wel rekening met de ongemakken in de toekomst van het ouder worden?

Hoe de wereld er over 5 jaar uit ziet is onvoorspelbaar, hoe de wereld er over 27 jaar (als ik met pensioen ga) uit ziet, is helemaal niet te voorspellen, en iedereen die beweert dat hij kan inschatten hoe de wereld er over pakweg 50 jaar uit ziet (als de jongeren van nu 'de ouderen van nu' zijn) moet heel snel futuroloog of sf-schrijver worden.

Als je als jongere nu al rekening moet houden met je oude dag, kom je er niet aan toe om in de tussenliggende periode ook nog te leven. We sparen ons allemaal al te pletter voor ons pensioen, we dragen netjes onze premies af en betalen voor onze verzekeringen, en als het mee zit sparen we wat geld of investeren we verstandig. Veel meer moet je denk ik niet verwachten.

Ik denk niet dat jongeren echt naar de toekomst kijken wat zorg betreft, dit is in hun geval vaak niet relevant genoeg.

Jongeren maken zich druk over de dingen die NU van belang zijn zoals: vriendje, vriendinnetje, stappen etc

Later wordt het werk en carriere maken en dan na een behoorlijk aantal jaren zullen ze over de zorg e.d. gaan na denken.

(Zoals de meeste ouderen ook dachten toen ze jong waren)

Toen ik jong was,dacht ik dar helemaal niet aan.
En nu eerlijk gezegd ook nog niet zo zeer.
En toch krijg je er een keer mee te maken.
Wel heb ik altijd gezegd,je pensioen daar moet je zelf voor zorgen,want straks is de pot leeg.

Wat versta je onder 'jongere mensen'? 10 jaar? 15? 20?

Ik zie mezelf met 30 ook nog als een jong mens, en zie juist met lede ogen aan hoe de generatie vóór mij heeft gedacht "dat zien we later dan wel weer" (of erger, "na mij de zondvloed") en daarom een onhoudbaar systeem in stand heeft gehouden.

En dat maakt mij, nog steeds als jong mens, er accuut bewust van dat ik maar beter persoonlijk voor mijn oude dag kan zorgen, omdat niemand later voor mij gaat zorgen en ik mijn sores ook niet wil afwentelen op de generatie na mij. Die gewoonte van collectief op de pof leven en de volgende generatie opzadelen met de schuld moet maar eens afgelopen zijn.

Waar jij het over hebt, is overigens niet rekening houden met de ongemakken van zelf ouder worden, maar de rekening betalen voor de mensen die nú ouder worden, daar zelf nooit rekening mee gehouden hebben. En betalen doe ik ook, in de wetenschap dat heel veel van die potjes waar ik nu aan bijdraag niet meer zullen bestaan als ik zelf oud ben, waarop ik alsnog uit een eigen potje voor mezelf zal moeten betalen.

Dus ja, jongere mensen nú houden wél rekening met de ongemakken in de toekomst van het ouder worden, in tegenstelling tot zoveel jongere mensen tóén.

Het is een uiterst moeilijk probleem. Jongeren denken dat de bomen tot in de hemel groeien en hun eisen zijn navenant.
Ik, als ouwe zuurpruim, weet dat bomen helemaal niet hoog groeien en dat je ervoor moet zorgen dat je niet in onoplosbare problemen komt. Een mogelijkheid is veel verdienen en veel sparen, maar de andere manier is duurzaam leven, d,w,z, je eisen aanpassen aan jouw mogelijkheden en het geld wat je verdient niet over de balk gooien met korte termijn dingen.
Naar mijn mening leven jongeren naar de waan van de dag, en ze zullen t.z.t. zichzelf tegenkomen.

Ik behoor momenteel tot de ouderen, dus ik vind dat ik recht van spreken heb en best een antwoord kan geven op de stelling dus nu ter sprake is.
Op de eerste plaats moet natuurlijk ieder zelf weten hoe hij zijn leven indeelt en plant. Ik heb altijd gespaard en pensioenpremie afgedragen. De regering en de pensioenfondsen zeggen nu gewoon ''Het geld is bijna op'', dus de ouderen worden nu al twee jaar gekort op hun pensioen, terwijl ze er hun hele werkzame leven premie voor hebben betaald.
Ik zou dus zeggen, moet je momenteel als jongere voor je oude dag zorgen, werk dan, geniet in je vrije tijd, leef van het geld dat je nu verdient en zorg niet teveel voor later, want later komt niet voor iedereen en wie later leeft moet later toch ook nog zorgen. Gooi in ieder geval geen geld over de balk, want wie weet hoe hard je het later nog nodig hebt.

Nee, natuurlijk niet.
Als je jong bent denk je echt niet aan alle ouderdomskwalen die jou ook kunnen treffen.
En dat is maar goed ook.

Niemand weet hoe het leven, hoe Nederland, hoe de wereld er over 10 jaar uitziet.
En nog verder kijken is helemaal koffiedik.

Waar ik me wel over verwonder is, dat schulden maken nog steeds heel normaal schijnt te zijn.

Ik hoor niet meer tot de jongeren. Maar ik weet zeker dat ik in dit land niet dood zal gaan van de honger.
Als ik ooit verzorgd moet worden, wat is dan "goed" verzorgd worden?
Als ik ooit in de positie kom dat ik niks meer zelf kan,
dan hoop ik dat die euthanasiepil eindelijk ter beschikking komt.