hoe kan je er op een positieve manier voor zorgen dat mensen weer open staan voor je, nadat ze je in een hokje hebben geplaatst?
ben al dagen onpasselijk omdat ik in een groep samenwerk die me al bestempeld heeft als minderwaardig. Alles wat ik zeg of doe word negatief bestookt of genegeerd.
accepteren en focussen op anderen of actief mezelf 'bewijzen'
hoe? Word er nu enkel passief en giftig van!
Toegevoegd na 9 uur:
bedankt voor jullie reacties! Het betreft
werken in een theaterproductie met mensen die ik nu 3 jaar van de opleiding ken, en nu al weken mee samenwerk..
jezelf zijn is een moeilijke optie als je dichtklapt. Die valt eigenlijk al af.
met de vuist op tafel heeft ook weinig zin, wanneer er te veel emotie achter ligt, is mijn reactie vaak te 'onverwacht', en dan ben je zelf het probleemgeval. Niet dat ik dat erg vind, ik wil er graag aan werken, maar het is ook een statusprobleem:
Mensen (in t theater ZEKER) zijn net dieren, zodra er onzekerheid geroken word; afmaken! en dat in deze tijd. Nu ja, stop te veel kippen in een hokje en ze moeten wel vechten..
misschien is het ook dat de groep vrij jong is, en ik wat ouder (27), dat er nog niet echt professioneel gewerkt word?
Je ziet, te veel vragen (lees onzekerheden) over 1 onderwerp:
sociale structuur.
Het hokje waarin ik me geplaatst voel is de laagste status. De zondebok. Degene waar je niet van op aan kan etc. etc.
1 op 1 kan ik super met mensen omgaan, maar zodra ik langer in een groep zit gaat het mis. Theatergroep wel te verstaan, ligt het daaraan?
Wie herkent zich hierin? wat moet ik doen?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.