Begraven of cremeren? Wie heeft het voor het zeggen?

Question

Wie zou eigenlijk het laatste woord moeten hebben als hier een discussie over zou zijn tussen de persoon zelf en de nabestaanden?

Toegevoegd na 9 minuten:
Stel je voor:
De persoon zegt later gecremeerd te willen worden. De nabestaanden (echtgenoot en kinderen) willen heel graag een graf om te bezoeken. Zíj zeggen diegenen te zijn die het langst last zullen hebben van het feit dat er geen graf is om naar toe te gaan.

 · Accepted Answer

degene die overlijdt zelf. heeft hij dat nooit kunnen aangeven, dan zijn directe nabestaanden.

Toegevoegd na 19 minuten:
Ik zou de laatste wens van de overledene in acht nemen, Voor mij persoonlijk is dat een vorm van respect...

Maar de overledene is er niet meer, dus de keus is aan de nabestaanden. Kunnen zij het opbrengen te respecteren dat de overledene gecremeerd wilde worden, of ... ?

Ik had ook liever mijn moeder willen kunnen bezoeken, maar toch heb ik aan haar wens gehoord gegeven dat ze gecremeerd wilde worden. Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik het gedaan heb... Ik zie veel mensen om me heen die telkens weer helemaal kapot zijn na een bezoek aan een graf... Terwijl ik altijd mijn moeder bij me heb in mijn hart, en me haar herinner zoals ze was... Maar ja iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om... lastig, lastig... Ik hoop dat jullie eruit komen... Er is helaas maar weinig tijd om te kiezen en je moet kiezen... sterkte voor de mensen die hier nu mee te kampen hebben, met hun besluit...

ronron1212 · Answer

De persoon zelf bepaald wat er met zijn lichaam gebeurd.

 · Answer

Geheel met ronron eens; zou wat zijn dat de nabestaanden gaan bepalen of je al dan niet begraven wordt. Is natuurlijk anders als de persoon in kwestie overleden is, en niets heeft vastgelegd, of niet verzekerd is, dan beslist de familie lijkt mij.

Toegevoegd na 8 minuten:
Na je toevoeging; dat is heel lastig inderdaad. Ik zou er niet aan moeten denken dat een dierbare zich liet cremeren, maar ik zou ook echt naar het graf gaan. Veel mensen hebben daar helemaal niks mee. Ingewikkeld en emotioneel lijkt me deze situatie.

 · Answer

het is aan diegene die het in zijn of haar polis heeft opgenomen 
als er geen keuze is gemaakt zijn het de nabestaande die deze beslissing moeten nemen
vaak in overleg met verdere nabestaande

 · Answer

Je kan het zelf aangeven bij bepaalde verzekeringen. Het is misschien een moeilijk onderwerp maar ik heb dat al lang geleden besloten en laten vast leggen en ik denk er nog steeds hetzelfde over.

Toegevoegd na 11 minuten:
Bij de meeste begraafplaatsen heb je tegenwoordig ook de mogelijkheid om de urn te begraven met een steen of klein monumentje op die manier kan het ook nog!

 · Answer

Degene die betaalt. Stel, ik geef aan mijn nabestaanden door dat ik een dure begrafenis wil, met een gouden kist. Ik weet wel zeker dat ze het niet gaan doen, is gewoon niet te betalen. Echter, als ik de kosten op me neem en deze vastleg in erfenis, dan heb ik meer kans dat ik daadwerkelijk zo'n begrafenis krijg.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

14 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

14 jaar geleden

Helaas kan ik je geen plus geven! Ben nog van niveau 1..
Anders zou ik het hebben gedaan!

 · Answer

Uiteindelijk ligt het aan de naaste nabestaanden,of de wil van de overledene wordt uitgevoerd. Misschien( maar dat weet ik niet zeker), kun je het notarieel vastleggen, maar dan moet de notaris wel tijdig geïnformeerd worden.

 · Answer

Ik denk dat de persoon zelf daarover beslist.
Echter, ik kan de bezwaren van de nabestaanden ook voorstellen, dat er geen graf is om naar toe te gaan.
Maar tegenwoordig zijn er ook na cremeren diverse mogelijkheden voor een herdenkingsplek. Denk bv maar aan urnen die ergens geplaatst kunnen worden.
Kijk eens op de site van bv Yarden (of bel ze eens).
Ik weet zeker dat daar genoeg opties zijn om ook jouw nabestaanden (die het verdriet moeten dragen) een goed gevoel te geven.

 · Answer

Ik vind dat de echtgenoot en de kinderen deze beslissing moeten nemen. 
Dat zijn de dichtstbijstaande nabestaande en het is aan hun om te beslissen.

Ook al is een het hypothetische vraag (dat denk ik tenminste)  wil ik toch nog even kwijt dat niemand op een dergelijk discussie zit te wachten.
Al zou de echtgenoot zijn vrouw wil laten begraven in Timboektoe, dan is dat zijn goed recht. Daar kan je als andere nabestaande het niet mee eens zijn, het niet begrijpelijk of zelfs heel erg vinden, maar waarom iemand die zijn echtgenote verliest lastig vallen met dergelijke, in mijn ogen, onbenullig heden. Ook al zou dit tegen de wens van de overledene zijn, de echtgenoot is degene die verder moet met zijn leven samen met zijn kinderen, laat hun dat op een manier doen waar ze zich het beste bij voelen.

Respecteer ieder zijn manier van het verwerken van verdriet, of dit een begrafenis een crematie is of welke ritueel men er verder nog wil bij halen, doet er allemaal niet toe.

 · Answer

Als de overledene heel duidelijk heeft aangegeven om gecremeerd te willen worden, dan vind ik dat je dat moet respecteren. Natuurlijk hebben de familieleden hun behoeften en wensen om hun dierbare te eren, te gedenken en los te laten. Ieder heeft hier zijn eigen manier voor.
Ik zou me kunnen voorstellen dat er in zo'n situatie gezocht wordt naar een manier waarop beiden kan.
Ergens laten verstrooien waar mensen nog naartoe kunnen, een urn of andere bewaarplek waar men naartoe kan.

Persoonlijk vind ik dat je niet tegen de wens van de overledene in mag gaan omdat hij/zij zelf mag beschikken over zijn of haar laatste rustplaats of wijze waarop dit gebeurt.

 · Answer

Maak een wilsverklaring en laat deze registreren bij een notaris. Op deze manier weet U zeker dat Uw uitvaart zal gebeuren zoals U wenst. Wie zich NIET aan deze vastgelegde wilsverklaring houd en de uitvaart zelf bepaalt begaat dan een misdrijf en kan gerechtelijk aangepakt worden!

 · Answer

Met alle respect, maar iemand die een deposito stort of een uitvaartverzekering af neemt, of een gedeelte op de bankrekening reserveert, dient aan te geven aan de partner of eventuele kinderen welke wens er in de uitvaart is besloten.

Begraven, cremeren, eigen graf, familiegraf en de plaats van deze handeling.

Er zijn mensen die bv 35 jaar gehuwd zijn geweest met een partner en na diens relatie nog eens 35 jaar met een andere partner.

Als er niets vast is gelegd, dan staan de kinderen voor een dilemma bij wie de overledene moet worden begraven, bijgezet oid.

Is alles financieel rond, dan dient men de wens van de overledene te respecteren.
Ook als er sprake is van onderverzekering dient men toch aan het vastgelegde te voldoen.

Er kan ook zelfs sprake zijn dat de overledene in de geboorteplaats begraven wil worden oid.(wat niet naast de deur ligt) Dan loopt dat uiteraard in de papieren.

Maar in goed overleg met alle kinderen draagt men zorg voor een waardig afscheid.

 · Answer

Ik vind persoonlijk dat de overledene duidelijk gemaakt moet hebben wat z/hij wil. En daar heb je je als nabestaande maar naar te schikken.
Overigens: ook bij cremeren kun je een vaste bezoekplek maken: de plek waar de as is uitgestrooid, of een plek waar de urn is neergezet (er zijn 'urnenmuren' waar urnen worden neergezet in nisjes, waar je als nabestaande gewoon heen kunt.)
Indien mogelijk kan er voor het overlijden natuurlijk over gepraat worden.

 · Answer

ik vind dat je altijd respect moet hebben voor de voorkeur van de overledene persoon.ik ben mijn vader best vroeg verloren en ik had liever een graf gehad maar hij wou gekremeert worden en niet bewaard ergens in de kast
en dat hebben we uit respect gedaan ik vindt dat mensen is moeten leren  respect voor zelfmedelijden te zeten.

 · Answer

Ik vind dat de persoon zelf bepaalt wat er met zijn lichaam gebeurt na zijn dood. Echter, hij kan daarbij wel rekening houden met zijn nabestaanden. Als die een plaats willen hebben om te bezoeken, dan kan dat bij crematie ook wel.

Je kunt er bij een crematie voor kiezen om op een bepaalde plek te worden uitgestrooid, zodat de nabestaanden die plek kunnen bezoeken.

Als dat niet genoeg is, kan de as ook in een urn worden bewaard die ergens wordt bijgezet (hier in Enschede hebben ze daar een muur voor). Kan ook thuis worden bewaard overigens.

Mijn dochtertje van 6 heeft een hele tijd met de vraag rondgelopen waar haar oma nu was (overleden toen ze 3 was). Tot ik haar een paar weken terug meenam naar het crematorium en haar het veld liet zien waar oma was uitgestrooid. Dat was voldoende, oma heeft een plek nu, ze vraagt er totaal niet meer naar.

 · Answer

Wat de overledene zelf had gewild zal worden gedaan.
Als je al een discussie met iemand erover krijgt, dan ga ik er van uit, dat mensen die van elkaar houden naar elkaar toekomen. Dus wellicht zegt de persoon nou begraaf me dan maar als ik jullie daar een plezier mee doen of juist dan de nabestaande zeggen hij/zij heeft het zo gewild.

Begraven of cremeren? Wie heeft het voor het zeggen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (15)

Weet jij het beter..?