Wat is het moeilijkste aan acteren?

Emotie.

Het gevoel dat je niet verdrietig bent maar dat wel zo overtuigend mogelijk moet overbrengen aan je publiek.
Dat het publiek ook echt denkt dat je verdrietig bent.

Een bedscene moeten doen met Yolante, zonder een erectie te krijgen, lijkt me niet te doen!

Toegevoegd na 6 minuten:
Oke, even serieus. Het moeilijkst aan acteren lijkt me het om helemaal uit jezelf te moeten stappen om vervolgens totaal iemand anders te spelen. Het spelen van emoties, verdriet, blijdschap, bijkomende lichaamshoudingen en gezichtsuitdrukkingen enzovoort lijkt me erg lastig.

Overtuigend zijn, denk ik. Iedereen kan boos, blij of verdrietig kijken, maar het zo doen dat je het publiek overtuigt is denk ik het moeilijkste.

Geloofwaardig zijn.

Ik kijk zelf erg graag naar "De vloer op", korte improvisaties door topacteurs. Ze krijgen een korte situatieschets en gaan hun gang.
En dan zit je het ene moment te kijken naar een ouwe uitgerangeerde chagrijnige zak, en tien minuten later naar een blije, hoopvolle, meelevende lieverd - en je gelooft ze allebei, en het is dezelfde acteur.

Dat ze met zo weinig (een tafel, een sjaaltje, een bloempot bij wijze van spreken) een situatie zo meeslepend kunnen en durven spelen vind ik verbluffend, en toont voor mij aan hoe begaafd deze mensen zijn.

Je personage rol zo goed leren begrijpen dat je je eigen persoonlijkheid kan verkleinen om ruimte te geven voor je tijdelijk nieuwe identiteit en dat steeds opnieuw doen.

Ik denk huilen.

Het doen wat je echt moet doen namelijk acteren .

Ha, die Barcelonaman;

Het moeilijkste aan acteren is dat je je rol moet zijn en niet moet doen alsof. Als je zelf al niet in je personage gelooft en je er helemaal in verplaatst zal je op een ander ook nooit overtuigend overkomen. Het is dus belangrijk om in die rol toch zo dicht mogelijk bij jezelf te blijven, anders ben je alleen maar bezig een kunstje aan het vertonen.

Je inleven in de persoon die je speelt, de emoties.

Het natuurlijk doen overkomen op de toeschouwers.

emotie en verschillende personages na kunnen doen.
als je een dief bent en je speelt een dief is het een soort van gewoonte.
als je een verwend snotjoch bent en je moet hebt een rol als arme sloeber zal dit qua gevoel moeilijk na te spelen zijn als je niet weet hoe het is om arm te zijn bijv.
jezelf inleven in andere werelden en het begrijpen ervan.