Kinderen rechten en hulpverlening ontzeggen op grond van ethische en godsdienstige grond van de ouders . Is dat kindermishandeling?

ethisch gezien is het zware kindermishandeling. Het ligt alleen iets minder genuanceerd. De ouders weten niet beter, zijn hun hele leven opgevoed met het idee dat dat goed is, en ze geloven ook dat ze echt het beste voor hun kind doen. Dat kun je ze niet zonder meer kwalijk nemen.

ja dat is kindermishandeling.
omdat de ouders gehersenspoeld zijn met bv. dat inenten niet mag of "zogenaamd"niet goed is etc.etc.

Dat ligt nogal gecompliceerd, omdat je met de juiste argumenten uberhaupt het opvoeden binnen een religie van kinderen al als kindermishandeling zou kunnen aanmerken (op basis van de leugens alleen al), maar met een wereldwijd aandeel aan gelovigen van meer dan 90 %, ligt dat nogal gevoelig.

In de praktijk is het wel mogelijk in levensbedreigende situaties mensen uit de ouderlijke macht te ontzetten wanneer ze op grond van religieuze overtuigingen hun kinderen medische behandelingen laten ontzeggen, maar aan de andere kant is verbieden of niet aanbieden (vrouwenbesnijdenis bijvoorbeeld) een nog groter probleem, omdat de betreffende kinderen dan niet in handen van een medicus maar van een of andere slager behandeld worden.

Het oordelen over dergelijke zaken is en blijft dus maatwerk. En strafbaar is het eigenlijk maar zelden.

Ik vind het gevaarlijk religieus erfgoed als mishandeling , wanneer het als leer gebracht wordt te definieren.
Wel moet iedere vorm van manipulatie, onthouding van (medisch)recht en zinloze religieuze ingrepen die de integriteit van het lichaam en de geest aantasten, ACUUT op de schop, als die uit die religie voortkomen.
Probleem is dat ook medische ingrepen risico's kennen, zoals inentingen, die soms echter zwaar overdreven worden, zoals de HPV prik en die niet OOK aan jongens te geven. Ze hebben volgens mij zoveel vaccins liggen dat je daarmee ook de mannelijke bevolking zou kunnen beschermen, helaas hebben veel meisjes die prikken niet opgehaald.
Iedereen mag geloven, wat hij/zij wil, maar als je niet goed voor je kinderen zorgt , moet dat hard aangepakt worden.
Besneden meisjes mogen om mij levenslang smartengeld van hun ouders eisen, als dat met hun medeweten gebeurd is. Hoe rot kun je in je kop zijn om zoiets te doen!! Daar kan niet streng genoeg tegen opgetreden worden. De opgelegde boetes moeten RECHTSTREEKS aan het mishandelde kind ten goede komen.
Die laat dat dan ook niet bij haar eigen dochter(s) doen.
Het is gebleken dat het met het geloof niets te maken heeft. Het ik een cultuur gebonden krankzinnigheid.

Het wordt in Nederland (deels) geaccepteerd, kijk naar de Bible-belt waar vaccinaties vaak geweigerd worden.
Er zijn een paar keer uitbraken geweest van gevaarlijke ziektes (zoals polio) waarbij de overheid besloten heeft de ouders tijdelijk uit de ouderlijke macht te ontzetten zodat de kinderen alsnog gevaccineerd konden worden.
Dat zal waarschijnlijk met een beroep op het gevaar voor de volksgezondheid zijn gedaan, ik kan me voorstellen dat het met een beroep op mishandeling lastiger zou zijn (want dan moet je kind voor kind bekijken ipv de hele groep in één keer).

Zoveel mensen zoveel meningen en dus ook zoveel opvattingen over wat ethisch verantwoord is en wat niet. Het gaat om het perspectief waaruit je het bekijkt.

Ik geef de voorkeur aan het wetenschappelijk perspectief; om een pyschisch en lichamelijk gezonde volwassene te komen moet een kind 'ontwikkelingstaken' doorlopen. Een voorbeeld voor een ontwikkelingstaak van bijvoorbeeld een baby of peuter is taalverwerving en hechting (cognitieve en emotionele ontwikkeling). Wanneer een kind zich op een emotioneel veilige manier aan een volwassene kan hechten komt dit ten goede aan de basis van het zelfvertrouwen. Later tegen de schoolleeftijd aan komt de sociale ontwikkeling op gang, een kind maakt zich dan ook de heersende normen en waarden van de omgeving eigen en leert zich daarin te handhaven. In hoeverre dat succesvol is ligt dus ook weer aan de volwassenen in die omgeving.

Bij het ontbreken van succes is het fijn wanneer er hulp is, het liefste zo vroeg mogelijk. Wanneer dit of andere vormen van hulp het kind door ouders om godsdienstige of ethische redenen geweigerd wordt, is dat vanuit mijn perspectief een vorm van mishandeling en/of verwaarlozing. Je belemmert de groei en ontwikkeling van het kind om tot een psychisch en lichamelijk gezonde volwassene te komen.