Mag je ongegeneert commentaar geven op mensen die niet zo leven zoals jij dat acceptabel vind. Ook als je er geen overlast van ondervind?

Onder de noemer "vrijheid van meningsuiting" mag dat zeker.
Maar die vrijheid wordt nogal eens verward met de "plicht tot kwetsen".

Dat mag idd, onder de noemer vrijheid van meningsuiting.. Maar of het verstandig is, dat is een tweede vraag, ook voornamelijk onder sociaal gewenst is het niet altijd handig. Waarom zou je het eigenlijk ook doen? Niet iedereen leeft het zelfde :)

De vrijheid van een mens houdt op waar die van de ander begint; dus nee, als een ander jou niet hindert mag je niets van hem eisen.

Of het mag doet er niet zo toe ,maar waarom laat je mensen niet in hun waarde ,wie ben jij om te bepalen of iemand wel of niet zijn leven goed leeft .
Dat bepaalt iedereen voor zichzelf en niet jij .

Mijn mening gaat nog een aardig stukje verder, dan jouw stelling : ongeneerd commentaar, en, leven zoals jij acceptabel vindt.

Ten eerste vind ik ongevráágd commentaar al absoluut niet kunnen - ik hou er niet van, etiketjes opgeplakt te krijgen, en zou het never-nooit in mijn arrogante hoofd halen een ander van commentaar te voorzien, als daar niet heel nadrukkelijk door die persoon zelf om gevraagd werd...
Dus ongenéérd commentaar kan al helemaal niet, in mijn ogen.
Je bent als uitzender van een boodschap verantwoordelijk voor je woordkeus, en hoe je boodschap aan zou kunnen komen bij de ontvanger van die boodschap. Als die ontvanger helemaal geen boodschap verwacht of wil, is dit al een inbreuk op zijn vrij-zijn, maar als het dan ook nog eens ongeneerd in zijn vorm is, dan hak je een beetje met de botte bijl rond, en wordt het opmerkelijk snel heel stil om je heen.
Want zeg nou zelf : iemand die als een ongeleid projectiel uit de hoek komt, die trap je er toch het liefste gelijk weer in terug? Of je zet zo iemand terug in de zandbak, waar hij met een schepje op een emmertje heeft zitten meppen : een onvolwassen kwaak, die geen enkele rekening wenst te houden met de sensibiliteit van de ander.

En ten tweede gaan bij mij alle haren recht overeind staan bij de gedachte, dat jij jouw maatlat langs mijn leven legt.
Pardon, reeds, maar wie is u?
Ieder mens heeft een eigen innerlijke trommel, die hem/haar leidt op een pad, dat naar een doel van zijn/haar leven gaat. Dit kan alleen maar met respect bekeken worden, want we doen allemaal ons bloedende best om er een beetje goed doorheen te komen en er iets moois en waardevols van te maken.

Een beetje meer nederigheid, bescheidenheid en verwondering om alle kwetsbare mensen om je heen zou je echt geen kwaad doen.
Ik zou deze toon het liefste uit je mond willen poetsen, maar ik heb zo'n somber voorgevoel, dat het leven je binnen niet al te lange tijd gigantisch onderuit gaat halen, en dat je met een enorme klap uit je opgeblazen ballonnetje op een keiharde aarde knalt.

Karma, noemen ze dat....

Ha, die Xan;

Zolang je met dat commentaar die anderen niet beledigt, hindert of lastigvalt mag dat. Maar niet alles wat kan of mag moet daarom ook maar.

Het lijkt me niet verboden (vrijheid van meningsuiting) maar waarom zou je hiermee je energie verspillen ? Zolang jij er geen last van hebt moet ieder toch zelf weten wat hij doet ?

Behalve de veelgenoemde en veelgeroemde en veelmisbruikte ''vrijheid van meningsuiting"" heerst er binnen onze landsgrenzen ook het gevoel van ""leven en laten leven"".

Dus stel je de vraag: ""Heb je er last van?"" Zo nee, laat die mensen toch.

Ik heb er bv wel last van dat een heleboel vrouwen met hoofddoeken en van onder tot boven bedekt menen te moeten lopen. Waar bestaat die last uit? Ik heb zo n medelijden met ze, ik word een beetje bozig. We leven in zo n vrij land en zij laten zich beknotten. Die meisjes die niet naar de gym mogen.
Ik ervaar er geen overlast van, maar heb er alleen last van.
Met enige gene (dus niet ongegeneerd) geef ik commentaar op de beperkingen die de meisjes kennelijk blijvend, worden opgelegd.

Ik weet niet of het "mag".

Maar ik vind het vrij dom.
Waarom zou jouw norm van "acceptabel" meer waard zijn dan die van een ander?

Wat wil je er mee bereiken?
Moet iedereen dan maar op een zelfde manier gaan leven?

Waarom zou je commentaar willen leveren op mensen die niet zo leven als jij? Dan ben je wel even bezig want dat zijn er vast een hoop.
Leven en laten leven lijkt mij in dit geval een aardig advies.

Natuurlijk mag je binnen je gezin en je vriendenkring mopperen wat je wilt en je mag het er niet mee eens zijn en je kunt op internet op je blog hele verhalen hier over schrijven, maar die mensen zullen daardoor echt niet hun levensstijl aanpassen.
Zij leven namelijk zoals zij dat willen en zullen het ongetwijfeld óók niet met jouw levenswijze eens zijn. Roepen ze dat over straat?

Iedereen doet het op de manier zoals hij denkt dat goed is of hem het beste bevalt en gelukkig is dat voor iedereen anders. Anders krijg je zo'n dictatoriaal milieu waarin iedereen hetzelfde moet doen, denken, vinden enzovoort omdat één iemand die norm bepaalt.

Waarom wil je je bemoeien met dingen waar je niets mee te maken hebt.
Verbeter de wereld, maar begin bij jezelf!

Jij mag ALLES onacceptabel vinden, maar vraag je eens af of dát bepaalt dat anderen dat dan ook maar onacceptabel moeten vinden. Laat mensen leven zoals ze willen. Doe jij toch ook. En laat die betweterigheid maar achterwege. Daar is niemand bij gebaat.

het hangt ervan af wáár je dat commentaar geeft
sta je vóór de mensen kan je een ferme klap in je gezicht krijgen
vaak doet men dat achteraf
als je die mensen niet als vrienden hebt waarom zou je je dan druk maken om hun doen en laten? vooral als je niet kan helpen en alleen commentaar geeft.