Wanneer kan men vindersloon eisen?

Dat kan je niet eisen.

Of je bent netjes en je geeft het terug en dan is het hopen dat je er wat voor terug krijgt van de rechtmatige eigenaar. Je gaat toch niet voor goed gedrag geld eisen? Zijn we nou helemaal gek geworden.

Jij zou toch ook willen dat als iemand jouw portomonee vindt dat deze teruggebracht wordt? Om dan meteen over geld "eisen" te gaan beginnen is te gek voor woorden.

Daar is geen regel voor, maar stel je jezelf voor wat je zou doen als iemand je verloren portemonnee terug brengt.. wat zou jij dan doen.
Je hebt het trouwens over 'eisen', zou je dan iets van iemand eisen die iets verloren is?

Als het mij zou overkomen en iemand zou iets van me eisen, dan krijgt ie lekker niks. Maar als ie niks zou vragen, dan zou ik em zeker €20 geven.

Er is wel een beloningsregeling, deze staat echter in 5:10, en is veel onduidelijker (spreekt namelijk over naar omstandigheden recht hebben op een redelijke beloning).
Volgens mij betreft het hier geen natuurlijke verbintenis (de beloning staat bij de andere rechten en plichten die zeker afdwingbaar zijn, denk aan eigendom wat vervalt als gemaakte kosten niet vergoed worden, zou dit recht op een beloning nu een natuurlijk recht geweest zijn dan zou dat vermeld moeten staan denk ik), en dus is die beloning opeisbaar. 10% is echter een veelgehoord percentage, maar niet in alle gevallen kun je die 10% opeisen.

Stel jezelf eens voor in een soortgelijke situatie: Wat zou je graag willen als jij je beurs verloor met hetzelfde en iemand brengt hem terug, wat zou je dan aan beloning geven?

Sommige mensen zijn zo blij dat hun beurs terug komt, dat ze zelfs vergeten om een beloning te geven.

Zou je jezelf er beter bij voelen als je het geld houdt (of in dit geval je neefje dan)? Je kan je afvragen: moet ik nu echt wat hebben?

Eisen kan je een beloning niet, maar je mag toch wel iets verwachten, misschien een leuk kadootje of een dikke kus :)

Gebruikelijk is een vindersloon van 10%. Dit is niet wettelijk bepaald en mag ook niet achtergehouden worden.

Het Burgerlijk Wetboek (art.5:10 lid 2 BW) zegt hier het volgende over:
"De vinder die aan de op hem rustende verplichtingen heeft voldaan, heeft naar omstandigheden recht op een redelijke beloning". Het gebruikelijke vindersloon of tipgeld is per traditie 10%, dit is echter niet wettelijk bepaald. Ook is niet wettelijk bepaald dat u alvast een bepaald percentage mag (achter)houden. art.5:10 lid 1 BW: Hij die de zaak opeist van de gemeente of van de vinder die aan de hem in artikel 5 lid 1 gestelde eisen heeft voldaan, is verplicht de kosten van bewaring en onderhoud en tot opsporing van de eigenaar of een andere tot ontvangst bevoegde te vergoeden. De gemeente of de vinder is bevoegd de afgifte op te schorten totdat deze verplichting is nagekomen. Indien degene die de zaak opeist, de verschuldigde kosten niet binnen een maand nadat ze hem zijn opgegeven, heeft voldaan, wordt hij geacht zijn recht op de zaak te hebben prijsgegeven."

De beurs die hij gevonden heeft is niet van hem, in ieder geval is vindersloon eisen moreel verwerpelijk. De inhoud van de beurs is niet van hem en die behoort hij terug te geven. In een reaktie zegt iemand dat hij bij een gevonden beurs het geld eruit heeft gehaald en de beurs met pasjes in de PTT bus heeft gegooid. Dit is pure diefstalen en zou bestraft moeten worden.
Als kinderen met deze ethiek worden grootgebracht is heel erg.

Volgens mij kun je niet rechtsgeldig eisen maar is het gebruikelijk dat de eigenaar een gedeelte van de ' buit' aan de vinder / teruggever gunt. (ook terecht)
Zelf heb ik een paar x 10 % gegeven van de waarde, maar ook wel eens meer, bijvoorbeeld wanneer het iets van emotionele waarde betrof.
Mijn vinderservaringen zijn wat minder . Een keer kreeg mijn dochter (toen 8) een bosje tulpen (ze had een portemonnee met 85 gulden zoveel op een fietstas gevonden en heeft met een eigen kwartje de politie gebeld, omdat ze er niet een uit die beurs durfde halen..) dat vond ik waardeloos. Wat moet zo'n kind met bloemen. En ik kreeg een keer een vriendelijk bedankje, toen ik een net gekochte bril (1200 gulden, zei die persoon me zelf) van de straat had geraapt. Ook niet zo scheutig, vond ik.
Maar het toppunt vind ik nog steeds het verhaal van de man, die een buitenlander, niet op de hoogte van de grillen der Noordzeestranden, uit zee heeft gered en daarbij zijn portemonnee kwijtraakte.
De geredde man zei dat hij het sneu vond, maar dat hij de redder uiteindelijk niet gevraagd had hem te redden. En dat hij dat geld dan eerst maar uit zijn zak had moeten halen. (Jaren 60/70 veel aandacht in de krant. Ik vond het nogal wat..)
Ik raad aan gewoon iets redelijks aan vinders te geven. Daar verklein je de kans ook mee dat ze het gevondene niet afgeven of weggooien. En nog erger.. dat ze wel even 10 x nadenken voor ze iemand van de verdrinkingsdood redden..

Als er pasjes bij zitten neem je contact met die persoon ! Het moet dan toch wel een heel on fatsoendelijk mens zijn als hem of haar dit niets waard is . Zeker om dat er pasjes bij zitten ! Persoonlijk zou het mij zeker 50 euro waard zijn !!!

Nooit ,het niet terugbrengen van een gevonden voorwerp is een onrechtmatige daad en staat gelijk met diefstal,zo ben ik eens een aantal cheques verloren en bij de aangifte daarvan werd mij duidelijk aangegeven dat het niet teruggeven ervan als diefstal werd beschouwd.
Omdat het hier om een traceerbare eigenaar gaat moet dit gewoon teruggeven worden,als je of je neef er iets voor krijgt is dat meegenomen en zo niet dan heb je in ieder geval een goed gevoel en een schoon geweten.

het is helaas een gunst geen recht

anders was het wel vindersrecht geweest

leuke video er over ;)