Waarom wordt het vrouwelijke geslacht als een lustobject geportretteerd?

bjectificatietheorie
De objectificatietheorie is een theorie in de ontwikkelingspsychologie en het feminisme. Hierbij wordt vanuit gegaan dat meisjes en vrouwen hun lichaamsbeeld vormen door de ogen van een ander. Dit kan via de media of door de directe blik van anderen en is cultuurgebonden. Hierdoor gaan meisjes hun lichaam als objecten buiten zichzelf zien. Vrouwen en meisjes ontwikkelen voor zichzelf een verwacht uiterlijk op basis van observaties van anderen; en beseffen dat anderen waarschijnlijk ook zullen observeren.

Kortom, meisjes en vrouwen worden vanaf hun jonge jaren erg bewust gemaakt van hun uiterlijk en waaraan deze moet voldoen. Dit wordt door hoe we met meisjes omgaan (genderrollen), maar ook door bijvoorbeeld speelgoed en media beïnvloed. Hierdoor zien ze hun uiterlijk als een losstaand iets van zichzelf dat door anderen en zichzelf continu geëvalueerd wordt. Hierdoor zijn vrouwen veel meer dan mannen bezig met het checken en bewaken van hun uiterlijk.
Van daaruit is het een kleine stap naar seksuele objectificatie (lustobject). Alleen het seksuele voorkomen en de fysieke aantrekkelijkheid van iemand tellen dan. De persoon dient uitsluitend het seksueel genot van iemand anders. Wanneer vrouwen hun identiteit enkel ontlenen door seksuele objectificatie, zullen zij eerder geneigd zijn zichzelf als een lustobject te kleden.

(Overigens wordt er in de media toenemend het mannelijk lichaam geobjectiveerd, bijv met sixpacks reclames en zie je hierdoor ook een toegenomen zelfbewustzijn van mannen.)