Hoe gingen ze in de oudheid om met ziektes waar wij voor naar de dokter kunnen?

Toen ging men met zo'n ziekte naar de begrafenisonderneming...

Hetzelfde zoals wij nu doen, we weten nu niet beter. Misschien kunnen we in de toekomst alle ziekte/problemen beter oplossen dan nu. En stellen we over 100 jaar, hou zouden ze dit 100 jaar geleden hebben gedaan?

In die tijd wist men niet beter en accepteerde de diensten die er waren. Uiteraard stierven er vroeger meer mensen door deze kwalen. Vergeet niet dat ze vroeger gezonder aten en leefden dan wij tegenwoordig. Daarom zijn er tegenwoordig meer (zieken mensen/ziekten) als vroeger.

In de oudheid was de natuurlijke afweer van de mens veel groter dan nu.
De gebroken ledematen genazen zonder gips ook wel alleen hadden de mensen dan waarschijnlijk een leven lang een beperking
En in andere gevallen overleden de mensen

In de oudheid werden mensen minder oud. Dat kan dus goed gelegen hebben aan het feit dat de medische zorg heel wat minder was.

Vroeger had je anders ook wel kruidenvrouwtjes, chirurgijnen die bepaalde handelingen wel konden verrichten.
Ontstoken tand of kies: Trekken
Armen konden gespalkt worden.
Open wonden werden dichtgenaaid.
Blinde darm... ja, dat werd waarschijnlijk gevalletje begrafenisondernemen.

En anders had je altijd nog de kwakzalvers die middeltjes voor alle kwaaltjes (maar vooral ter vulling van de eigen portemonnee) konden bieden.

Je was gedoemd te sterven bij om het even welke infectie aan een open wond. De kindermortaliteit lag heel hoog, dus was er al een natuurlijke selectie.Voor een ontstoken tand had men paardenmiddelen : trekken.De gemiddelde leeftijd bedroeg 30. In de film Gladiator zie je een behandeling van een open wond met maden. ik weet niet of dit op wetenschappelijke gronden berust maar het zou kunnen.

In vroeger tijden gingen de mensen naar iemand toe die helende gaven had, veel van kruiden wist of die mensen gewoon goed kon geruststellen... Dat soort mensen bestaan er nu ook nog, nu noemen we dat healers, artsen, therapeuten, natuurgenezers... Toen noemde je zo iemand heler, kruidenvrouwtje, heks, ziener, medicijnman, sjamaan...

Bij een open wond werd wel eens aangeraden om er overheen te plassen. Serieus waar, maar of het hielp..?

In de oudheid werd een mens gemiddeld een jaar of 30.
Gemiddeld. Ook toen had je oudjes van 80-90.
maar niet zo veel:)

We rekenen nu gewoon domweg op een goeie ouwe dag voor bijna iedereen. Het voelt als een recht, als een zekerheid. Maar dat is niet zomaar zo gekomen. Daar had je vroeger heel veel geluk voor nodig. En dat hadden er maar weinig langdurig.

Toegevoegd op 23-04-2009 15:50:01
en dat had iedereen ook wel door in die tijd .... Vandaar de 'overgave' aan het lot en het ontstaan van vele religies.

Vooral de blinde dram was fataal!