Welke positieve inbreng heeft de recente [halve eeuw] instroom vanuit het buitanland nederland gebracht?

Shoarma en doner kebab...

De gastarbeiders hebben allerlei onderbetaalde rotklusjes voor ons gedaan die we zelf niet wilden doen.

Ik kan er helaas niet zo heel veel bedenken eerlijk gezegd. Dus hierbij de paar die bij mij opkomen:

De instroom van immigranten heeft er allereerst toe geleid dat de vuile werkjes werden gedaan waar de Nederlander zijn neus voor ophaalde (nu nog steeds in bepaalde mate).

Daarnaast zou je kunnen zeggen dat het binnenhalen van hoogopgeleide buitenlanders goed is voor onze economie.

Sommige mensen zullen ook zeggen dat het onze cultuur heeft verrijkt. Of dat een voordeel is of een nadeel verschillen de meningen nogal over...

In eerste instantie waren dat Italiaanse en Spaanse (gast)arbeiders, die hier kwamen werken in vooral de gastronomie, en die brachten de mediterrane keuken mee. 50 jaar geleden had nog geen mens van pizza's of spaghetti gehoord, laat staan geproefd...om van dat verrukkellijke italiaanse ijs maar helemaal te zwijgen. En natuurlijk olijven, en olijfolie, al duurde het nog tientallen jaren voordat dit in de schappen van iedere supermarkt stond.
Daarna kwamen de Turkse (nog steeds gast-)arbeiders, die de baantjes gingen doen, waar wij in onze toenemende welvaart onze neus voor ophaalden : er waren meer banen dan mensen om ze te doen, dus we konden het ons permitteren kieskeurig te zijn...Ze werkten zich op naar zelfstandigheid, en openden winkels : blijkbaar ligt een winkel hen erg goed : meubels, levensmiddelen, avondwinkels : waar ze een gat in de markt zagen, sprongen ze in.
In de laatste 20 jaar is er een instroom van vluchtelingen, die onder de meest erbarmelijke omstandigheden geleefd hebben, en vaak met de dood op de hielen een veilige plek zochten, met vaak in hun achterhoofd de gedachte, dat ze terug wilden zodra het veiliger was ; én er is een instroom van mensen, die het, op welke manier dan ook, beter willen hebben, en op ons rijke, liberale land afkomen, en desnoods illegaal hier verblijven, als ze maar op de één of andere manier geld naar hun achtergebleven familieleden kunnen sturen.

We zijn als Nederlanders gewend aan buitenlanders, die in ons land komen wonen. De Hugenoten, de Indische mensen die bij de zelfstandig-wording van Indonesië liever Nederlands wilden blijven, de mensen uit Suriname en de Antillen - niets nieuws onder de zon.
Alleen kwamen zij niet op de gedachte in hun nieuwe thuisland wijken te maken die geheel volgens de regels van het land dat ze verlaten hadden, gerund werden.
Dat is pas iets van de laatste tijd, en door de algemene opinie dat een mens er recht op heeft volgens zijn/haar eigen cultuur te leven, worden we ook in toenemende mate geconfronteerd met deze geïmporteerde culturen en de erbij horende normen, waarden en gebruiken.

We zijn in elk geval, of we ervoor kozen of niet, een multi-culturele samenleving geworden. Door de steeds 'kleiner' wordende wereld via internet, twitter ed. kán je bijna niet meer autonoom zijn, als je niet onder een dictatuur van regering of geloof wil leven.
We werden wereldburgers, vooral ook, omdat wijzelf over de hele wereld een kijkje kunnen nemen.

olijven, turkse worst, feta, salsa, puntpaprika's, kleine komkommers, humus, platte turkse broden, turkse pizza's, ayran, nan brood, roti's, bara's, vietnamese loempia's, bapao, sopi mondongo, garnalen met kouseband, broodje pom, zoutvlees, bacalhao, humus, halva, kip piri piri, caldo verde, etc. etc.

Lees van literatuur uit de periode 1940 en 1950 en bedenk dan wat je mist. Dan weet je wat voor jou de positieve inbreng is.

Zelf vind ik al die eetgelegenheid vanover heel de wereld erg leuk. En het internationale gevoel dat we nu hebben in Nederland. getuige het uitvliegen van veel jonge mensen naar over heel de wereld.

Toegevoegd na 44 seconden:
Lees van, moet zijn, lees wat

Wat zou je denken van de verrijking van de genenpool.
Ik sommige afgelegens streken van Europa degenereert de bevolking omdat de zelde genenpool niet wordt uitgebreidt.
Alleen dat al is een onberekenbare bijdrage,