Iedreen vind me raar maar ik ga echt niet meelopen wat moet ik doen?

Lekker je ding blijven doen. Ze zijn waarschijnlijk gewoon jaloers dat je zo bijzonder bent en je eigen koers durft te bepalen.

Blijf jezelf!!

Hoe moeilijk dit soms ook zal zijn voor je.. blijf dan wat je zelf leuk vindt en niet wat anderen van je verwachten om leuk te vinden of te doen. Wie dat niet bevalt en dus niet met je om willen gaan laat je lekker links liggen, daar heb je niks aan. Trek wat meer naar de mensen toe die wél jou interesses delen.

Blijf jezelf!

Zoek mensen die jou niet raar vinden. Ga op zoek naar mensen met dezelfde hobby's, of mensen die ook niet echt bij de groep horen. Houd in elk geval meteen op met proberen om er bij te horen.

Jij bent een uniek, leuk mens en jouw leven wordt later stukken leuker dan dat van al die lui die nu op jou neerkijken! Blijf wie je bent, je bent een held! Dat je niet in een hokje past, dat moet je vieren!

25 mei: vandaag is jouw dag, het is internationale Geek Pride Day!

En geloof me: er zijn echt veel meer mensen zoals jij. En die vinden jou ook prima zoals je bent.

Gewoon scheit hebben.Je hoeft echt niet met de massa mee te lopen.Ik weet niet hoe oud je bent, maar zo rond tussen 13 en 16/17 jaar moet je er zo bijlopen en deze dingen doen anders ben je niet populair.Over een aantal jaar word je wel geaccepteerd dan worden mensen vaak wat tolleranter

De meeste mensen voelen zich er prima bij, om met de kudde mee te lopen. Ze doen net als iedereen, kleden zich hetzelfde, drinken bij het stappen dezelfde drankjes en luisteren naar dezelfde muziek. Dat biedt een bepaald soort houvast : een soort vaag gevoel van veiligheid, want je valt in de menigte niet op.

Sommige mensen boeit het helemaal niet, wat 'anderen' doen en 'cool' vinden.
Ze hebben hun eigen innerlijke trommel erkent, en volgen dus hun eigen paadje.
Daar moet je misschien nog een beetje aan wennen : echt 'doen', zoals je vraagt, hoef je niets.
Je zult meer en meer ontdekken, dat er anderen zijn zoals jij, die zich, bewust of onbewust, vrij maken van de dwang van de kudde. Die kom je vanzelf tegen.
Het vraagt een bepaalde innerlijke volwassenheid om onafhankelijk te zijn voor je 'goede gevoel met jezelf', en niet een goedkeurende uitspraak van een ander nodig te hebben om te weten, dat het goed is voor jouzelf, hoe jij in het leven wilt staan.

Wees je eigen beste vriendje : het is het enige vriendje, waarvan je zéker weet, dat het je hele leven bij je blijft. Alle andere vrienden en geliefden kunnen weer uit je gezichtsveld verdwijnen, maar jouw eigen ikje niet.

En als jij je ongemakkelijk voelt als je je aan moet passen aan een kudde, waarbij je je niet thuisvoelt, ben jij echt niet raar, hoor. Je bent gewoon een eigen individu, met z'n eigen innerlijke stem die je vertelt, wat voor jóú goed is.

Ik kan je één geheimpje verklappen : het is altijd heerlijk stil aan het strand, als Nederland voetbalt - dan heb ik de zee (bijna) voor mij alleen...met nóg een paar van die malloten, die niet 'meevoetballen', en die hun goede gevoel meer vinden op hun eigen favoriete plekjes, dan geplakt aan de kwelbuis en de chips....

Dan weet je op zeker...dat DAT niet jouw vrienden zijn.
Dus..niets van aan trekken en gewoon bij je standpunt blijven. Jij dwingt hun toch ook niet om iets te doen..wat ze niet leuk vinden???
Precies. Zeg dat maar tegen ze. De leuke mensen moet jij nog ontmoeten en die komen er echt wel hoor.
Kop op...er is niets mis met jou. Enne...een hele hoop voetballertjes en voetballers...zijn gaan voetballen omdat ze niet geschikt zijn om ander werk te doen. Ze stonden niet vooraan met hersens uitdelen, zeg maar.
En jij wel. En dat geeft jaloezie.
Jullie passen gewoon niet bij elkaar, klaar.
Dat kan en mag. Enge mensen hoor..die zo tegen jou doen en die zo in elkaar zitten. Geloof me...aan dat soort mensen mis je niets...als je ze verliest qua vriendschap.
Chanteren hoort niet bij vriendschap. Uitlachen ook niet. En dwingen al helemaal niet.
Dus blijf bij jezelf...en heb maling aan die kleutertjes..want een andere naam kan ik er niet voor bedenken.
Groetjes en succes he...doei.

Zoek medestanders, dan sta je nooit alleen.

Het is niet logisch dat iemand die niet wil meelopen, juist aan anderen vraagt: " Wat moet ik doen?"
Eigenlijk moet je die vraag alleen maar aan jezelf stellen. Of je herformuleert hem in bv de vraag: " Hoe kan ik mijn eigen gang gaan, zonder als ' gek' te worden versleten, of mijn sociale contacten te verliezen?' . Je maakt je eigen afwegingen en kunt dan bepalen wat het je waard is om je non-conformistisch (onaangepast) te gedragen.

Wat geweldig dat je jezelf durft te zijn!
Mijn complimenten daarvoor!
Jouw probleem is nu dat je afgekraakt wordt, dat is ongelooflijk bekrompen en kort door de bocht van de mensen die dat doen.
Maar wat voor gevoel krijg je als je wel de dingen zou doen die alleen anderen leuk vinden?
Dan kraken ze je misschien niet meer af maar dan ben je niet gelukkig met jezelf omdat je dingen doet die je niet leuk vindt.
Blijf alsjeblieft zoals je bent!
Waarschijnlijk kom je nog wel mensen tegen die hetzelfde denken en doen als jij.
Meelopen word je ongelukkig van, misschien van niet meelopen ook maar dan ben je wel je eigenste zelf gebleven.
En op den duur maak je daar meer vrienden mee!
Ze moeten er maar aan wennen dat je anders bent!

ga een sport of hobby doen waar jij je lekker bij voelt en op die sport of hobby kom je mensen tegen die van het zelfde kunnen genieten. Zo kun je leuke contacten krijgen en misschien zelfs leuke vrienden.

In de eerste 20 jaren van je leven, ga je, je eigen vormen tot de persoon die je uiteindelijk zal worden.
De meeste jongeren hollen achter elkaar aan als kuddedieren, ze doen alles wat de ander ook doet.
En kies je, je eigen pad, dan lig je er uit.
Toch blijven doen en besef dat die anderen maar kuddedieren zijn, die niet anders kunnen/ durven!
Ga door met het vormen van je eigen persoonlijkheid en trek je eigen plan. hoe moeilijk het soms ook voor je is.