Waarom wordt geconfisqueerd ivoor verbrand en niet verkocht?

Geldverspilling
Andere mensen vinden het verbranden van ivoor geldverspilling. “Doe iets goeds met de opbrengst”.
De meningen zijn hierover verdeeld en er zijn wereldwijd verhitte discussies gaande over dit punt. Waarom zou een land niet al dat kostbare ivoor verkopen? Met het geld kunnen ze de levende dieren beter beschermen en de strijd tegen wildlife crime effectiever aangaan.
Wij zeggen: Buiten de vraag aan wie je het ivoor dan gaat verkopen, zien we dat als je ivoor verkoopt, er altijd risico’s zijn dat het weer in het illegale circuit terecht komt. Op die manier blijf je de criminelen van een financiële stroming voorzien. En op die manier blijven stropers dieren voor hun ivoor afslachten. Vraag en aanbod blijft.

Uit de handel!
Verbranden van ivoor is niet respectloos en het is geen geldverspilling.
Alleen op deze manier gaat het ivoor uit de handel en het illegale circuit.

Omdat dat hoe logisch het ook klinkt het niet blijkt te werken:

"Zou het niet beter zijn het te verkopen? Daarmee wordt het ivoor minder zeldzaam (lagere prijs; minder aantrekkelijk voor stropers) en het geld dat je er mee verdient kun je gebruiken om het stropen nog beter aan te pakken."

Precies wat ik zou zeggen, en zelfs heel wat economen hebben dat blijkbaar gezegd en dus hebben ze het in 2008 gedaan:

Dit onderzoek suggereert dat de enorme toename in olifanten stroperij waarschijnlijk is ontstaan door de legale verkoop in 2008. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat 2011 het slechtste jaar was voor de olifant, sinds het verbod werd ingesteld in 1989. In dit jaar werd er meer dan 26 ton gestroopt ivoor in beslag genomen. De onderzoekers denken dat de legale verkoop de vraag naar ivoor stimuleerde, doordat het stigma van ivoor verminderde. Daarnaast denken zij dat ook het aanbod werd gestimuleerd door de legale verkoop omdat die een dekmantel bood voor de illegale handel. CITES reageerde op het onderzoek:

“Deze beslissingen werden genomen door de verschillende landen die lid zijn van CITES, in het kader van de condities die er waren op dat moment. De organisatie verwelkomt deze doorlopende onderzoeken en analyses en zal relevante bevindingen nauwlettend blijven monitoren.”

Professor Hsiang neemt CITES echter niks kwalijk. In een reactie vertelt hij aan The Guardian:

“Voor de verkoop, hadden vele economen gezegd dat het juist was om te doen. Wij denken dat CITES het beste deed wat ze konden. Ons werk moet toekomstig beleid ondersteunen.”

Dit word gedaan om corruptie te voorkomen. Want je kun je voorstellen hoe graag mensen ivoor willen, ook onder de 'goede mensen' kunnen weer tussenhandelaren zitten. Door het te verbranden komt het nooit in verkeerde handen. In belang voor de dieren.