Wat moet je doen als je buren constant ruzie hebben?

Wij hadden ook erg luidruchtige buren als het om ruzie ging.
Tijdens zo'n ruzie hebben wij ook eens geschreeuwd dat ze niet zo moesten schreeuwen.
Later sprak ik haar en vertelde ze me dat ze nooit heeft geweten dat het zo gehorig was want ons hoorde ze nooit.
Daarna hebben we nooit meer last gehad van buren lawaai.
Misschien hebben ze het zelf niet eens door.

Toegevoegd na 2 minuten:
Nou is die opmerking tegen dat kindje inderdaad niet zo geweldig maar aan de andere kant zeg je allemaal wel es iets nietwaar.
Als je twijfelt over kindermishandeling of iets dergelijks moet je dat ZEKER melden.
Er zijn al veel te veel slachtoffers omdat wij allemaal zwijgen en de andere kant op kijken

kinderbescherming bellen.de ouders kunnen duidelijk de opvoeding niet aan.en schreeuwen is niet echt een lekkere woonomgeving voor kinderen.blijf bellen,uiteindelijk starten ze een onderzoek..

gewoon aanspeken, als de toon gelijk vijandig is weet je dat praten indd geen optie is. ouders die schelden tegen hun kinderen is geen goed teken. mochten de kinderen een bange indruk maken dan zou ik de kinderbescherming of jeugdzorg is bellen. dit is dus in het geval dat ze ook tegen jou gelijk onaardig en agressief zijn. maar misschien valt het mee en heeben ze de gehorigheid niet door. feit is aleen dat jij de ruzie kab verstan de kinderen dat ook kunnen en dat is gewoon niet goed.

Je hoeft niet close te zijn om toch een gesprek met ze aan te gaan. Tenslotte zal iemand het toch een keer moeten zeggen. Deze situatie is voor nieman goed en moet doorbroken worden.

Blijf neutraal tijdens het gesprek en val de mensen niet aan. Vertel dat je liever dit soort dingen persoonlijk wilt bespreken i.p.v. de politie of een instantie belt.

Deze mensen moeten wakker geschud worden en als niemand wat doet doet wordt het van kwaad tot erger en kinderen lijden daar enorm onder.

Ik kan mij heel goed voorstellen dat je er moeite mee hebt om bij deze mensen aan te belen en hen mede te delen dat het je pijn doet zoals zij met hun kinderen omgaan.

Ik denk trouwens niet dat ze door een opmerking van een buurman/vrouw hun gedrag zullen kunnen wijzigen.

Schelden en schreeuwen moet je zien als een uiting van onmacht. Waarschijnlijk is hun huwelijk niet (meer) van een echt hoog niveau en dus ook niet meer een uiting van liefde en eenheid maar een soort koud(e) oorlog(je) met zo nu en dan een echte ontploffing.

Ik denk dat ze beter af zijn als jij, als buur, hen een beetje tactisch wat hulp aanbiedt. B.v. dat je hen eens aanbiedt een dagje met jouw kinderen èn die van hen ergens heen te gaan.
Reik hen de helpende hand maar maak geen toespelingen op hun situatie en vraag niets over hun problemen. Zorg ervoor dat ze je vertrouwen èn dat je hun vertrouwen waard bent. Het praten volgt dan op den duur wel vanzelf.

Wellicht zijn het heel eenzame mensen die dolblij zijn als ze wat contact met andere mensen, jou in dit geval, krijgen c.q. hebben.

Groetjes,

Ton

Je hoeft niet close met elkaar te zijn om te laten weten dat je dingen hoort. Misschien vinden ze dat heel vervelend , zodra ze dat horen. Het zou kunnen helpen.
Zo niet: verhuizen dan maar, want heb de illusie niet dat je iets aan die ruzies kunt doen.