Waarom word zelfmoord in Japan als iets eervols gezien?

Om dat te begrijpen moet je iets weten van 'honour/shame' cultures (=culturen waarin eer en schaamte belangrijk is).
Wij in Nederland hebben (over het algemeen) een 'guilt/innocence' cultuur. Dat betekent dat het voor ons belangrijk is om het goede te doen, ook als niemand kijkt. Als er negatief naar ons gekeken is vinden we dat vervelend, maar als we in ons geweten voor onszelf weten dat we het goede gedaan hebben, dan kunnen we het verdragen.
In een cultuur waar eer en schaamte belangrijk zijn (Arabische landen, Afrika, Latijns Amerika, Azie) is je goede naam het allerbelangrijkste. Eer verloren al verloren.
In Arabische landen zie hoe belangrijk eer is als een vader z'n eigen dochter doodt, omdat ze de schande over de familie gebracht heeft (We noemen dat meestal eerwraak.)
In Japan krijgt datzelfde principe van eer een andere vorm: als ze hun eer verloren zijn of schande over de familie hebben gebracht, vermoorden ze niet iemand anders, maar plegen ze zelfmoord.

Toegevoegd na 20 uur:
Honor and shame are present in every culture of the world, but each culture expresses honor-shame values differently. For example, hospitality is important in most cultures, but each culture will use different customs and food to communicate honor to a guest. Or, as another example, consider this: Muslims may resort to “honor killings” to dispel shame, while East Asians employ “honor suicides” to erase shame. Though opposite, the values of honor and shame drive both actions.

Japan kent van oudsher de zelfdoding , de seppuku (harakiri), die werd uitgevoerd omdat dit werd opgedragen of om de eer van de persoon of de familie en voorouders te herstellen. Het is een diep ingewortelde wijze van eerherstel en vooral het daarbij behorende denken over de dood.
Het was van oorsprong een rituele manier van zelfdoding, waarbij in de buik gesneden moest worden, zodat het bloed kon vloeien. Volgens de toenmalige Japanners zat de ziel toen niet in het hoofd of hart, maar in de buik. Zij geloofden dus vroeger dat oprechtheid in de ingewanden zetelde en omdat ze die oprechtheid wilden laten zien, moest de buik worden opengesneden.

In de loop der eeuwen is het ritueel meer en meer verdwenen en indien men ervoor kiest deze vorm van zelfdoding te plegen is het al minder gruwelijk als toentertijd. Nu wordt vaker de punt van een mes tegen de buik gehouden door de zelfdoder en een assistent zal hem dan met een zwaard onthoofden.

Deze vorm van zelfdoding was altijd meer voorbehouden aan de Samurai, een soort eervolle ridders. De gewone Japanners plegen zelfmoord op meer normale manieren zoals hier ook gebeurt. Tegenwoordig plegen veel japanners zelfmoord omdat zij failliet zijn gegaan, schulden hebben gemaakt, werkeloos geworden zijn en geen nieuwe baan vinden omdat ze te oud zijn, enz. Tja, ook daar heeft de economische crisis voor veel vooral financiële problemen gezorgd. Bijna 26% van de slachtoffers is gerelateerd aan geldproblemen, mede doordat ze slechte werkeloosheidsvoorzieningen hebben.

De studenten raken vooral depressief omdat er grote competitie heerst onderling. Anti-depressiva is daar ook niet verkrijgbaar of illegaal en dan is de beslissing snel genomen. Veelal maken ze contact met elkaar via internet en ze besluiten dan vaak om groepsgewijze zelfdoding te plegen. Er is zelfs een soort 'zelfdodingsbos'ontstaan, waar men zich ophing aan de bomen.
Ouderen zien de afnemende gezondheid en het aftakelingsproces ook vaak als een ontering van de eigen persoon en besluiten dan vaak tot een eigen euthanasie.

Bij Japanners is euthanasie ook niet verboden omdat zij geen religie hebben die dit verbiedt. veelal zijn ze Boedhistisch en hoewel het Boedisme het niet stimuleert, wordt het ook niet verboden.
inmiddels is er echter wel een tendens ontstaan, om zelfdoding niet langer als eerherstel te zien, maar eerder als falen. Misschien worden de hoge aantallen dan iets minder.