Bestond humor al rond het jaar 0?

Lachen komt vermoedelijk niet alleen bij mensen voor. Verschillen tussen de menselijke lach en bijvoorbeeld de lach van chimpansees kunnen zijn voortgevloeid uit unieke menselijke aanpassingen zoals taal en spraak. Ook menen sommige gedragspsychologen dat het zelfbewustzijn van een bepaalde situatie, of het vermogen om zich in de ander in te leven voorwaarden zijn voor de "echte" lach, en dat daarom dieren niet lachen als mensen.

Reeds de Grieken genoten van humor in komedies.
Van de duizenden komedies die in de Griekse oudheid geschreven zijn, kennen we nu nog maar 12. De rest is in de loop der eeuwen verloren gegaan. Elf van Aristofanes en één van Menander (342 – circa 290 v.Chr.). Van de andere komedies zijn alleen losse citaten en fragmenten bewaard gebleven.
Het is opvallend dat er bijna alleen teksten van Aristofanes zijn overgeleverd. Dat komt niet (alleen) door zijn briljante grappen, maar vooral door zijn taalgebruik. Zijn stukken werden in de oudheid al op scholen gelezen vanwege zijn mooie stijl.

Ja, humor bestond al.
In de tijd van de romeinen is er zelfs uitgebreid over gediscussieerd over "gepaste en ongepaste humor" .

--- De Grieken en Romeinen waren zich er uitermate van bewust dat humor de spanning tussen individuen kan opheffen. Zij waren echter nog meer beducht voor de gevaren van geestigheden. Het maken van komische opmerkingen was aan allerlei regels gebonden en lachen om een ander werd al gauw agressief gevonden.

Zo heeft Plutarchus (ca 45-120) in zijn De questiones conviviales een stuk geschreven over wat acceptabele humor aan tafel was. Volgens hem waren grappen over iemands lichaamsgeur volstrekt ongepast, maar toespelingen op een haak- of een wipneus toegestaan. Komische opmerkingen over gebrekkig gezichtsvermogen of bochels konden weer absoluut niet door de beugel. Verder waarschuwde hij tegen het diep beledigen, al was het geestig bedoeld. Om dat te vermijden moest de grappenmaker onderscheid kunnen maken tussen karaktertrekken die ziekelijk waren of sociaal acceptabel. Je kon dus wel de spot drijven met een passie voor muziek of de jacht, maar niet met gierigheid of drankzucht.---

Toegevoegd na 3 minuten:
De discussie in de Oudheid over wat verantwoord is in inhoud en stijl van humor, is met grote intensiteit gevoerd én over een lange periode. Tussen de 5de eeuw voor tot en met de 5de eeuw na Christus veranderde er vrijwel niets aan de inhoud en de uitkomsten van dit debat. Dit lijkt opmerkelijk, maar het is minder vreemd als men bedenkt dat die periode in het algemeen werd gekenmerkt door een zekere culturele homogeniteit. Anders dan bij ons lag in de Grieks-Romeinse periode de nadruk meer op de gevaren van verkeerde humor dan op de voordelen van goede. Liever een goede grap verloren dan een vriend of een rechtszaak, benadrukken zowel Cicero als Quintilianus in hun theoretische verhandelingen.