Waarom is euthanasie nog steeds een probleempunt?

Ik denk dat ethanasie nog een duister vlak is. Een leven "ontnemen" is nog altijd in de gewone zin van het woord een strafbaar feit en menig arts ontwijkt dit liever dan dat men het uitvoert (wat ik overigens wel kan snappen). Als je ethanasie van te voor goed geregeld hebt, met de familie doorgesproken hebt en je aangemeld hebt bij de stichting ethansie, gaat het geleidelijk en kan je op jouw aangeven moment "uit het leven stappen". Het brlijft wrang en ik zou zeker niet jalours zijn op degne die dit zou moeten uitvoeren.

Omdat de beleidsbepalers vaak niet in een dermate omstandigheid verkeren om zelfs maar met hun grote teen in het schoeisel van terminaal zieken te moeten staan. "Ik kan me voorstellen, ik begrijp u volkomen, ik begrijp uw situatie". Ze hebben er geen flauwe notie van... Hadden ze het wel gehad dan was hun halsstarrige houding inzake de euthanasiewetgeving waarschijnlijk coulanter geweest.
Daarom is euthanasie nog steeds een onoverkoombaar probleempunt. En dan te bedenken dat Nederland qua euthanasiewetgeving mondiaal behoorlijk voor ligt op heel veel andere 'coulante en liberale landen'.

Dat komt omdat we in een christelijke cultuur leven.
Christenen gaan er van uit dat al het leven door God geschapen is en dat het feit dat jij op deze aardkloot leeft, je gegeven is door God. Letterlijk betekent dit dat de gelovige mens niet over leven en dood mag beslissen.
Zolang er nog gelovigen zijn, zal euthanasie een probleem (twistpunt) blijven tussen wel en niet gelovigen.

wat ik uit meerdere bronnen heb gegrepen is de eed van hippocrates voor heel veel artsen een struikelblok. men redeneert daaruit vaak het volgende: wij zijn opgeleid om levens te redden of te verlengen niet om ze moedwillig te beeindigen.

fragment:

"Nooit zal ik, om iemand te gerieven, een dodelijk middel voorschrijven of een raad geven, die, als hij wordt gevolgd, de dood tot gevolg heeft."

http://nl.wikipedia.org/wiki/Eed_van_Hippocrates