Over de doden niks dan goed...dit hoor je vaker,maar wat als het een seriemoordenaar of kinderverkrachter is?

Ik denk dat er weinig goeds wordt verteld over Hitler, om maar 'ns een naam te noemen.

Toch waren er altijd mensen die van deze persoon hielden. Daarmee spreken ze zijn daden niet goed, maar voelen wel liefde voor die persoon. Denk aan een moeder voor haar zoon, een vrouw voor haar man, een kind voor zijn/haar vader.

Het gezegde is toch wel achterhaald hoor. Tegenwoordig wordt geheel geaccepteerd dat ook de minder goede eigenschappen van een overledene wel besproken mogen worden.

Het is natuurlijk niet gepast om op een begrafenis een roddelclub te beginnen. Maar je kunt gerust spreken dat je de overledene met al zijn eigenaardigheden mist.

Als je het hebt over een intens slecht mens, dan hoef je wat mij betreft helemaal geen blad voor de mond te nemen.

Een dode kan zichzelf niet verdedigen, dus hou wat je na zijn/haar dood zegt positief. Het betekent niet dat mensen voor hun dood niet slecht waren.

Ik denk dat het belangrijk is om iemand los te laten die is overleden.
Hij of zij heeft zijn leven geleefd, zijn kansen gehad, en nu is het klaar, en onherroepelijk.
Je kunt je beter richten op de mensen om je heen die je nodig hebben, en nog vol in het leven staan.

Hoe moeilijk ook te accepteren maar daders die zeer ernstige zaken op hun geweten hebben, zijn op andere vlakken vaak heel anders. Een bekende seriemoordenaar die in opracht mensen vermoorde bleek een dubbelleven te hebben.
Buiten zijn "werk"was het een zeer lieve vader voor zijn kinderen en een voorbeeldig echtgnoot.
En natuurlijk bestaat er als uitzondering op de regel, een enkeling die zo zwaar zwakzinnig of anderszins beschadig is dat hetgeen hij doe hem niet is aan te rekenen.Ik weet niet of ik ook zo zou kunnen denken als een dergelijk iemand een van mijn dierbare iets zou aandoen,
Gelukkig zijn er dar maar heel weinig van en de meeste zullen nooit zo iemand ontmoeten omdat deze meestal wel verpleegd worden in een geslote setting.
De negatieve kanten komen echter prominent aan het licht, mensen zijn vaak zo vervuld (en vooral vervuild0 van afkeer, haat en anllerlei andere negatieve gevoelens dat die positieve aspecten niet aan de orde komen.
We zijn immers allemaal goed! Maar we zijn ook allemaal mens met al zijn emoties en grenzen en je moet er toch niet aan denken dat een dergelijk beschadigd mens zich vergrijpt aan een van je dierbare.
Met mijn verstand zeg ik dat goed bekeken moet worden welke van de mensen dfie in de fout is gegaan nog op straat mag komen, die fouten die daar gemaakt worden resulteren onnodig tot slachtoffers.
Hoe vervelend ook voor de dader, maar na 1 fout heb je m.i. je rechten vespeeld en staat het belang van de burger bovenaan.

Als iemand dood is gegaan, is het voor de nabestaanden wel prettig als er iets positiefs wordt gezegd over de overledene. Natuurlijke weet iedereen dat mensen ook slechte kanten hebben. Je moet natuurlijk wel geloofwaardig blijven. De Autobahnen zijn natuurlijk erg mooi, maar het zou een erg scheef beeld opleveren als je dat als enige zou noemen bij een beschrijving van Hitler.

Er is een oude mop van een jongetje dat na op de begraafplaats de teksten op de grafstenen te hebben gelezen aan zijn vader vraagt waar nu de slechte mensen liggen.

Niet alle spreekwoorden of gezegdes hoeven letterlijk geinterpreteerd te worden.
Iedere levende en dus ook dode mens heeft invloed gehad op het leven van nu. Alleen een dode mens kan zijn negatieve invloed niet meer afwenden. De levende kunnen er hun lering van trekken, en zorgen dat het dan toch nog goed komt. Zonder slecht bestaat er geen goed.

Een seriemoordernaar zal wel niet worden toegesproken bij zijn graf. Toch valt er zelfs over zo iemand toch iets positiefs te melden. Net als over iedereen. Er is niemand die zijn leven lang niets goeds gedaan heeft.