Waarom heeft men zelf bijna nooit schuld, maar een anders wel bijna altijd?
Dit naar aanleiding van de discussie op GVF.
Altijd wordt er bij anderen 'gezien' wat er allemaal niet goed is. Maar bij hunzelf wordt er nooit gekeken. Terwijl 'anderen' dit op hun beurt ook doen en daardoor komt iedereen aan de beurt.
Hoe komt het dat bijvoorbeeld een ouder zijn ontspoorde zoon niet meer in de hand heeft en hem hiervoor de schuld geeft. Ook worden instanties dan de schuld gegeven.
Maar anderen zien heel duidelijk dat die ouder de grootste schuld zou moeten dragen.
Als je wilt dat er 'iets de schuld moet hebben'.
Hoe komt het dat persoon A zich wel ergert aan persoon Z en een persoon B, C of D absoluut geen ergernis hebben van Persoon Z.
Zal het probleem zitten in persoon Z, in persoon A of in persoon B?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.