De daling van de misdaadcijfers suggereren dat een hardere aanpak inderdaad loont. Maar is dat feitelijk ook zo?

Question

Het maatschappelijk debat over openbare orde, criminaliteit en misdaadbestrijding is springlevend in Nederland. De afgelopen jaren is er een sterke roep geweest om ‘meer blauw op straat’, strengere straffen en zero tolerance. Cameratoezicht in de openbare ruimte rukt op, preventief fouilleren mag en taakstraffen staan ter discussie.

Misschien gaan we niet eens meer naar de politie als voor de zoveelste keer onze fiets is verdwenen. En misschien voelen we ons in onze eigen straat wel veilig, maar durven we zaterdagavond niet meer het centrum in

 · Accepted Answer

is apert onjuist...

Het is een teken dat het allemaal ontoleranter wordt en op termijn leid uiteindelijk steeds zwaarder straffen tot herinvoering van de doodstraf. 
Veiligheid is, net als bewustzijn een heel boeiend fenomeen. Het is er globaal in een bepaalde mate en daar heb je totaal geen enkele invloed op. Maak je ergens op een specifieke plek de veiligheid groter, dan neemt op een andere plek de veiligheid evenredig af. 
Voorbeeld. Als je in een stad 100 kruisingen hebt en je zet er bij 51 cameras bij, dan verhoogt op die 51 kruisingen inderdaad de veiligheid, maar op de 49 andere neemt die veiligheid in dezelfde mate af... Er staat toch geen camera, dus hier kan ik wel doorrijden... 
Pak je dus een deel van de misdrijven harder aan dan zal een andere deel van de misdrijven toenemen, zo simpel is dat. En als je alles harder aanpakt dan neemt wraaknemen op het maatschappelijk systeem toe. Dat zie je in de shootings die nu overal in de wereld optreden. Het is een uiting van absolute onmacht te protesteren tegen zinloosheid en trauma... Hoe meer misdaad aangepakt wordt, hoe meer shootings zullen volgen. Met harde hand zul je het nooit, never nooit nie winnen...
Nu is er in Amerika een ´zachtere´ president, dit nu werkt verzoening in de hand, en nu zie je ook op tv voorzichtig de moslims aan het woord komen om uit te leggen wat er nu werkelijk scheelt... Dat de moslims niet bestaan, of anders gezegd dat je niet iedere moslim over één kam kunt scheren...

Het is dus niet zo...

dank je

 · Answer

Tijdelijk helpt dat maar een repressief beleid zonder infocampagne en opvoedkundige begeleiding is niets waard. 
De voornaamste opvoeders zijn  en blijven: ouders en de school. Als je op dertien,veertien, vijftien  geen basisprincipes bijgebracht hebt als rechtvaardigheid, eerlijkheid, fundamenteel respect voor de andere, is het zeer moeilijk dit bij te sturen. Dan krijg je de cliché uitspraak : Het is de schuld van de maatschappij. Het zijn altijd de anderen De leeftijdsgrens van crimineel gedrag daalt elk jaar met een half jaar. We staan nu op teller veertien voor de helft van alle  criminele feiten. De kiemen zijn zijn gelegd . Opvoeding, begeleiding , detectie door straathoekwerkers, zinvolle straffen : er is werk aan de winkel willen we geen duizenden getto's creeëren van zowel rijken als armen.

De daling van de misdaadcijfers suggereren dat een hardere aanpak inderdaad loont. Maar is dat feitelijk ook zo?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (1)

Weet jij het beter..?