'Galant zijn'... nog steeds van deze tijd of verleden tijd?

nee niet echt, al kan ik het zeer waarderen als het af en toe eens gebeurd. Al hoeft hij niet elke deur voor me open te houden hoor, mijn handen werken ook prima. Maar af en toe eens als een prinsesje behandeld worden is ook leuk.

Ja. Ik vind het de wereld een beetje vriendelijker maken, als je met een beetje hoffelijkheid omgaat met elkaar. Net zo goed als je eens wat vaker alsjeblieft of dankjewel zegt, of iemand de kans geeft uit het openbaar vervoer te stappen vóór je jezelf erin wringt - is misschien ook niet meer van deze tijd, maar het maakt het leven wat aangenamer - het geeft aan, dat je waarneemt, en waargenomen wordt, en de huidige stijl van leven heeft één groot gebrek : gebrek aan aandacht voor elkaar.

Volgens mij is dat weer helemaal aan het terugkomen! Ik ben er verzot op en mijn vriendinnen ook weet ik! En eeeeeh... onder het rokje kijken.... dat doe je gewoon echt neit, toch?! ;-)

Net wat de vrouw in kwestie vindt natuurlijk. Maar de charme gaat er wel vanaf als je het haar vraagt.
Misschien wel typerend van deze tijd is dat veel vrouwen zelf willen bepalen wat van deze tijd is en dat dat dus per vrouw verschillend is.

Ik denk dat dat nog steeds veel gebeurd en dat hoeft niet eens om je eigen vrouw, vriendin of date te gaan. Hoeveel mannen zijn er nog wel niet die de deur open doen, waarbij je dan hoort: "Vrouwen gaan voor". Ik hoor het nog vaak.

Persoonlijk vind ik galant zijn alleen maar ontzettend vervelend. Deuren ophouden bijvoorbeeld veroorzaakt vaak oponthoud, loop gewoon die deur door wanneer je daar bent.

Daarnaast het bijvoorbeeld het idee dat de man altijd moet betalen voor de vrouw is ook volkomen achterhaald. Wat mij betreft mogen de laatste restjes daarvan ook verdwijnen.

(ik ben een vrouw overigens)

Ik denk dat het wel van deze tijd is om rekening met elkaar te houden.
Dus een vrouw mag net zo goed de deur nog even openhouden als er iemand na haar komt. Niets is zo irritant als een deur die net voor je erdoor wilt lopen, dichtslaat.
Ook eenvrouw kan iets aardigs doen voor een man, bv even een drankje halen. Of een stoel bijschuiven.
Er is een tijd geweest dat ik in mijn jas geholpen worden absoluut vervelend vond. Nu ik wat ouder ben, ervaar ik het wel als aardig, maar nog steeds zinloos.
Mijn vader ging bv nooit zitten voor mijn moeder zat als we ergens iets gingen drinken. Ook gaan staan als men zich voorstelt, komt veel gezelliger over.
Misschien is hoffelijkheid veel meer een wederzijds iets geworden.

Hoffelijkheid is helaas geen onderdeel van de opvoeding meer, dit komt mede door de emancipatie. Mannen hoorde je vaak zeggen;"Jullie willen het toch allemaal zelf doen en kunnen het toch net zo goed"? Ik ben blij dat mijn man nog de ouderwetse opvoeding heeft gekregen. Hij zal mij altijd in mijn mantel helpen, de deur voor me openhouden, de trap voor me aflopen, me nooit met een zware tas laten sjouwen als hij bij me is en dit is voor hem vanzelfsprekend, hij hoeft er niet bij na te denken. Dit doet hij trouwens bij elke vrouw en dit wordt altijd gewaardeerd. We voeden onze zoon van 14 ook zo op en die weet ook niet beter dat hij voor mij de deur opendoet en mijn zware boodschappen overneemt om naar de keuken te brengen als hij toevallig thuis is als hij mij aan ziet komen lopen. De meeste mensen zijn heel verbaasd als hij dit uit zichzelf doet maar niemand zal hem uitlachen of zeggen:"nee, dat doe ik zelf wel". Het wordt altijd erg gewaardeerd.

Voor mij is dat van alle tijden!

Toch nog wel steeds van deze tijd.
Ik ben er vroeger mee opgevoed, en heb dit ook weer aan mijn kind doorgegeven.