Hoe komt het als mensen ouder worden, dat ze lang vergeten dingen uit een grijs verleden zich ineens weer gaan herinneren?

Veel van onze waarnemingen worden in onze brein opgeslagen, al naar gelang hoe belangrijk ze zijn.
Sommige ben je na een uur al weer kwijt, anderen weet je na 50 jaar nog steeds.
In de eerste jaren van ons kinderleven zullen veel ervaringen weer spoedig weg zijn, het is echter bij sommige mensen wel goed mogelijk dat ze van die eerste levensjaren later nog steeds een herinnering hebben!
Na de kleuterjaren, tot aan een jaar of 60 slaan we heel veel informatie op, daar kunnen we altijd weer op terug vallen (herinneren)
Na 60 jaar wordt het steeds moeilijker informatie op te slaan, na een jaar of 90 bijna helemaal niets meer, wel hebben deze mensen nog steeds de mogelijkheid, inf. van vroeger terug te halen, uiteindelijk is er bijna alleen nog maar herinneringen over van vroeger.
Niet meer van gisteren, vorige week enz.
Alleen vroeger is er nog over.
Ze leven dus eigenlijk in het verleden toen ze dachten dat alles nog beter was, door dit overzicht van zoveel levensjaren hebben ze ook nog steeds een overzicht hoe hun leven was, maar ook wat er allemaal mislukt is en wat ze nog steeds graag zouden willen in het leven.
Vaak is het een trieste ballans, of juist een tevreden ballans.
Hierna is er alleen nog maar het sterven ,tevreden of ontevreden, gaan doen we allemaal.