Begrijpen jullie mensen die zelfmoordneigingen hebben?

Antwoord op de eerste vraag: ja.
Antwoord op de tweede: iedereen is wel eens in meer of mindere mate 'labiel'.

suicidaal zijn word niet gezien als gezond gedrag. het echt begrijpen gaat vaak te ver maar oprecht geloven dat iemand echt aan zijn of haar tax zit kan wel. en om dat te doen kan het wel is nodig zijn het niet helemaal te willen begrijpen. want dan leg je jou beleving "dwingend" naast de beleving van de persoon die dat voelt.

ja, ik begrijp dat wel, vaak willen deze mensen niet eens zozeer dood, maar ze willen wel rust.

nee, je hoeft niet labiel te zijn om je leven te willen beeindigen, daar zijn legio legitieme redenen voor.

"Zelfmoordneigingen" kan een roep om liefde en aandacht zijn, maar ook een roep voor aandacht, om op te vallen.

Dus eerst achterhalen wat zijn beweegredenen zijn alvorens hem/haar als labiel te bestempelen.

Ja...dat kan ik begrijpen.
Als je in een (voor jou dan) uitzichtloze situatie zit en geen uitweg meer weet,dan kan ik begrijpen dat je het wilt stoppen.
In de meeste gevallen is de persoon niet labiel,maar handelt in een minuut van onbedachtzaamheid/radeloosheid.

Zelfmoordgedachten zijn vrij normaal onder mensen. Ze zijn goed te begrijpen als je geen uitweg ziet uit je problemen. Freud zei het al: Niets menselijks is mij vreemd.

Iedereen is labiel tot op zekere hoogte. We hebben allemaal onze sterke en zwakke kanten.
En als mensen 'zelfmoordneigingen' hebben dan kan ik me dat voorstellen. Maar het is onze taak (zowel van jou als van mij) om te voorkomen dat zo iemand een verkeerde beslissing neemt. Want ellende kan nog zo erg zijn, er zit altijd een einde aan ellende, en je moet de betreffende persoon soms leren om dat te zien.
Als je een leven beeindigt, is dat helaas wel definitief. Dan heb je geen kans op betere tijden, en neem je afscheid op het slechtste moment van je leven.

Ja hoor ik begrijp dat wel ,het zijn mensen die ergens geen uitweg in zien. Het is voorbereid of het zijn plotselingen wanhoopsdaden. Maar ik blijf het altijd zeer triest vinden. Omdat deze mensen zo alleen staan. En niet meer iets positiefs zien van het leven. Dan ben je geestelijk zwaar depressief.

We hoeven het niet te begrijpen want het is niet te begrijpen. Degene die een dergelijke beslissing maakt, ziet geen enkele uitweg meer en ziet dit als een oplossing, een uitweg. Wie zijn wij om daarover een oordeel te hebben of het te veroordelen, zonder dat we vaak weten wat er werkelijk allemaal speelde.

Mensen maken eigen keuzes in het leven en dat geldt soms ook voor de dood. We hoeven het niet te begrijpen, we kunnen alleen proberen het te accepteren.

3 weken geleden maakte een ontzettend lief vriendinnetje van me, een einde aan haar leven, 26 jaar jong. ze was behoorlijk labiel..depressief.
ze schreeuwde om hulp, we deden wat we konden, de hulpverlening zou nog wel een keer terugbellen, en plaatste haar onderaan de wachtlijst. ze belden 1 dag na haar overlijden!!
we begrijpen allemaal dat ze radeloos was. maaR ze wilde niet dood, ze wilde juist leven. maar daar had ze hulp bij nodig... en dat kreeg ze niet genoeg.
voor ons was het moeilijk haar te begrijpen, haar denken, haar voelen. we deden wat we konden. maar er was meer voor nodig.
en nu vragen we ons allemaal af....waarom nou? en we begrijpen er eerlijk gezegd niks meer van :S

Er kunnen processen in onze hersenen afspelen die, mede door omstandigheden en erfelijke aanleg, zo sterk zijn , dat zelfdoding het wegvluchten is uit deze situatie.
Het is niet laf, het is niet egoistisch, het is een niet te stoppen drang uit het leven te stappen.
Soms heb ik er met een sessie mee te maken en kan ik de wanhoop voelen, de wroeging, het verdriet, het alleen staan in de hele wereld, zo tussen je dierbaren in!
Ik accepteer dit wegvluchten uit onze wereld, het wegvluchten naar het eind van het leven.
Veroordeel dit nooit!
Je hoeft het ook niet te begrijpen, maar accepteer de daad, hoe moeilijk dit ook is.

Ja dat kan makkelijk labiel, onzeker zijn. Maar ook iemnad die zelfmmoordneigingen heeft. is eigelijk niet echt gezond iemand. Want dan zit degene eigenlijk in een depressie. En iemand die in depressie ziet is eigenlijk niet echt gezond he,

"Begrijpen jullie mensen
die zelfmoordneigingen hebben?"

Ja...ik begrijp de mensen,
die 'zelfmoordneigingen' hebben.

Als bepaalde mensen, tijdens het leven,
het 'ONDRAGELIJKE' (hebben) ondergaan, zoals:
*verlies van geliefden en dierbaren;
*oorlogen, gevangenkampen en martelingen;
*aangezichten van gruwelijke toestanden;
*zeer zware- en traumatische ervaringen;
*zware lichamelijke/ geestelijke problemen, enz.,
dan heb ik begrip voor hun 'zelfmoordneigingen'.

Als je vraagt:
"Als een gezond persoon zelfmoordneigingen heeft,
is deze persoon dan per defenitie 'labiel'?"
dan is mijn antwoord:
dát hangt van de persoon en de situatie af;

een 'gezond persoon'
hoeft niet per defenitie 'labiel' te zijn,
wanneer hij/ zij zelfmoordneigingen heeft;
maar het zou natuurlijk wel kunnen...

Ja, ik kan het heel goed begrijpen, maar keur het zeer zeker niet goed. Voor ieder probleem is een oplossing, maar het hangt er precies vanaf wat je daar zelf aan wilt doen.

Inmiddels begrijp ik dat wel.. ken het gevoel immers ook... maar labiel ben ik niet.. ben wel een tijdje zwaar overbelast geweest en er is (nog) veel te verwerken..
Heb ook gewerkt in het verleden met ouders die hun kind hebben verloren door zelfdoding en dat heeft ook veel duidelijk gemaakt.. Zelfdoding gebeurt gewoonlijk na een lang proces..spontane zelfdoding bestaat niet, ook al lijkt dat soms wel in gevallen waarin iemand bijv. na een scheiding zich voor een trein werpt..maar zelfs dan nog heeft die persoon een lange voorgeschiedenis en is de scheiding dan de druppel... dus per definitie labiel zijn deze personen niet..uitzonderingen zijn er helaas wel...

Heb in mijn werk vaak met zelfmoord en zelfmoordneigingen te maken gehad.
Soms is het, gezien vanuit de persoon, te begrijpen maar vaker is het niet te begrijpen.
In een aantal gevallen kan het een bewuste keuze zijn, maar het is ook vaak wat ze noemen een "Cry for help".
Helaas lukken zulke zelfmoorden te vaak wel terwijl het NIET de bedoeling was. Ook kan het een impulsieve daad zijn.
Het zijn ook niet altijd labiele persoonlijkheden.

Mensen die met zelfmoordpogingen rondlopen zijn nog enigszins te begrijpen.
Mensen die het hebben uitgevoerd zul je nooit begrijpen. Wij hebben dit laatste in onze omgeving een paar keer meegemaakt en als je de situatie dan achteraf tracht te annalyseren door b.v. de vraag te beantwoorden waarom ze hun kinderen en prachtige kleinkinderen, waar ze zo van genoten hebben, achterlaten dan kun je dat niet begrijpen.

De vraag over labiliteit (onevenwichtigheid) vind ik moeilijk te beantwoorden. Als je ziet hoe mensen het traject naar hun zelfmoord afleggen en uiteindelijk tot uitvoer brengen, rijst de vraag of dat aan labiliteit te wijten valt. In ieder geval zijn ze in psychische zin zwaar ziek.

In zekere zin kan ik het wel begrijpen, want het leven is zo complex geworden.
Vroeger had je je eigen omgeving, je eigen wereld in een dorp, en dat was het.
Nu krijg je de hele wereld aan je gepresenteerd, met alle ellende, moorden en aardbevingen.
Wel is het zo dat je de familie na zo"n zelfmoord van een geliefde in wanhoop en groot verdriet achterlaat.
Dus een vorm van egoisme is het wel.

Mensen die zelfmoordneigingen hebben zou ik vroeger nooit hebben begrepen. Nu kan ik me dit wel voorstellen.

Ik ben van mening dat dit niet perse mensen zijn die per definitie labiel zijn. Uiteraard komt het voor dat labiele mensen ook zelfmoordneigingen hebben.

Niet iedereen is er gelukkig mee dat ie hier op deze aardbol mag leven. Zoals ook niet iedereen gelukkig is met een huis, baan, auto of uiterlijk en een ander huis, baan, auto, of uiterlijk wil. Zo zijn er blijkbaar ook mensen die een ander leven wensen.

Ik denk dat het niet uitmaakt wie je bent, wat je bezit of hoe je er uit ziet; maar dat het belangrijker is wat je zelf van dit leven maakt. Blijkbaar is het voor sommigen niet haalbaar om tevreden te zijn met dit leven en kiezen ze er uiteindelijk voor om suicide te plegen.