Wanneer word je depressief?

Dat kan komen door langdurig te weinig zonlicht..

Door langdurige ongelukkige vervelende zaken mee te maken waardoor jij je zeer verdrietig en rot voelt.

Wanneer veel dingen tegenzitten, en mensen ophouden met positief denken maar negatief gaan denken.

"Oorzaken van depressie

Er is veel onderzoek gedaan naar de oorzaken van depressie.[...] De deskundigen zoeken het eerder in een combinatie van factoren: biologische, sociale en psychische factoren.

Biologische factoren
Je stemming wordt bepaald door allerlei processen in je lichaam en door stoffen zoals hormonen en zogenaamde neurotransmitters. Deze laatsten geven de elektrische prikkels tussen de hersencellen door. Serotonine en noradrenaline zijn twee neurotransmitters die met depressie in verband worden gebracht. Een tekort aan ""n of beide van deze stoffen speelt een belangrijke rol bij het optreden van depressie (zie afbeelding). Veel ziektes, zoals afwijkingen aan de schildklier en de bijnierschors, suikerziekte en hart- en vaatziekten, maar ook medicijnen, kunnen je stemming veranderen en een depressie veroorzaken. Depressies zijn ook erfelijk. Als je vader of moeder, broer of zus aanleg heeft voor depressie of angst, heb je zelf ook een verhoogde kans. Ook de leeftijd speelt een rol. Mensen tussen de 24 en 44 jaar hebben de meeste kans op een depressie.

Sociale factoren
Schokkende of verdrietige gebeurtenissen zijn de belangrijkste sociale factoren. Daarnaast kan het zijn dat je leven zo is ingericht dat het allemaal te veel is. Je hebt kinderen die je eigenlijk meer aandacht wilt geven dan de tijd toelaat. Je hebt een baan waarin je goed wilt presteren. Je ouders worden oud en krijgen allerlei kwaaltjes. Je zou wat vaker bij ze op bezoek moeten. Je wilt ook nog leuk, gezellig en aantrekkelijk zijn voor je partner.

Psychische factoren
Psychische factoren, oftewel je persoonlijke eigenschappen, kunnen van invloed zijn op het wel of niet krijgen van depressie. Bijvoorbeeld omdat je niet in staat bent om problemen op een goede manier op te lossen of alleen maar negatief kunt denken. Omdat je je verdriet of een nare ervaring niet kunt of wilt verwerken. Omdat je te weinig zelfvertrouwen hebt. Of omdat je geneigd bent tot perfectionisme. Zo zijn er heel veel eigenschappen waardoor je gevoeliger kunt zijn voor het krijgen van depressie. Als je al behoorlijk onder druk staat door de factoren die hierboven genoemd worden, kan een ingrijpende gebeurtenis, zoals een verbroken relatie of echtscheiding, de dood van een geliefde of een ontslag, hard aankomen. Zo'n schokkende of verdrietige gebeurtenis hoeft niet direct tot depressie te leiden, maar het kan wel. Soms zelfs na jaren."

Wanneer het vinden van geluk lang uitblijft...

Dat kan verschillende oorzaken hebben.
Het kan bv komen doordat je altijd dingen tegen je zin (moet) doet en nooit geen nee, kunt zeggen.
Langdurig werkeloos, jezelf vervelen.
Slaap tekort, veel wakker s nachts door veel piekeren.
Te weinig buitenlucht, vitamine D tekort.

Ik heb mij laten vertellen dat dagelijks minimaal een uur wandelen veel stress weghaalt.
En ik kan het beamen..het werkt inderdaad.

Wanneer je niet meer positief kan denken.

Als je het niet meer ziet zitten.

Je word depressief als je veel tegenslag hebt in je leven en er niets gebeurt (lijkt te gebeuren) om dit te compenseren of in evenwicht te brengen.
Je gedachten worden negatief: "Waarom moet juist mij dat overkomen", "Ik heb ook altijd pech"
Als je deze negatieve gedachtenspiraal niet meer kan doorbreken raak je in een depressie.

Zodra je dit soort gevoelens ervaart is het wel zaak om zo snel mogelijk hulp te zoeken. Dan moet je naar je huisarts gaan en je door laten verwijzen naar bijv. een psycholoog. Of probeer er over te praten met mensen uit je nabije omgeving die je vertrouwt. Het gaat erom dat je je gedachten weer een andere kant uit kan leren sturen.

Als je niet doet wat je wilt doen in het leven. En dit dus heel lang volhoudt.

Het woord depressie wordt vaak ten onrechte verkeerd gehanteerd.
Neerslachtigheid na een gebeurtenis of als reactie op een reeks gebeurtenissen is vervelend, maar is niet vanzelfsprekend een depressie.
Een echte depressie kan ontstaan vanuit een aanleg hiervoor (endogene oorzaak) of door oorzaken van buitenaf (exogene oorzaken)
Als iemand echt depressief is, is dit ook vaak waarneembaar voor de omgeving. In dat geval zijn mensen vaak tot weinig initiatief in staat, hebben een sombere blik en afhangende mondhoeken.
Zie verder ook bijgaande link.

dat is erfelijk, het zit in de genen. Het is een tekort aan de stof serotonine in de hersenen.

Als er onbalans (lees verstoring) in je leven optreedt. Dat geldt in de natuur, universum en bij mensen. In alle vorige antwoorden vind je veel voorbeelden van de soorten verstoringen. Als deze lang aanhouden (je doet er niets aan) kun je depressief worden. Zoek zo vlug mogelijk de onbalans (verstorende factor) op en breng de zaak weer in balans.

Depressief worden kun je vergelijken met de volgende metafoor...

Je fietst op je levensfiets en als je niet trapt van je na ongeveer 3 maanden van je levensfiets... Dan lig je plat en het geen momentum meer... Het gaan fietsen op je levensfiets is zeer moeilijk, omdat je geen momentum hebt en meteen weer van die fiets valt als je probeert te fietsen... Het duurt drie maanden voordat je van je fiets valt als je niet meer trapt, maar het duurt ook 3 maanden van continu vallen als je probeert weer snelheid te maken...

Iemand die nooit met depressiviteit te maken heeft gehad zal mij niet snappen, maar alle anderen weten dat dit zo gaat...

Dus het niet trappen op je levensfiets, dus immobiel worden in je leven laat je afstorten tot totaal niets meer ondernemen, totaal niets meer doen... Dat is depressiviteit... En dan heb je nergens zin meer in, totaal geen geluksgevoel, nergens initiatief meer in, alleen draait je lichaam op de automatische piloot... En als dat stopt dan had je er ook vrede mee... Doodgaan is een zegen en zelfmoord geen optie omdat je iets moet doen, initiatief moet nemen om jezelf van het leven te beroven en aan dat initiatief ontbreekt het... Dus dan heb je een grote desillusie te ervaren... Ik spreek uit herinnering, want ervaren kun je dat alleen als je erin zit, gelukkig...

Er zijn meerdere methoden om depressief te raken. Je kunt helemaal blij raken als je denkt dat je eindelijk van iemand verlost bent en opeens blijkt die persoon toch weer in je leven op te duiken. Ja, dan voel ik me niet echt heel erg vrolijk.

Depressief zijn is een houding.

Deze houding wordt door sommigen aangenomen om een bepaald gevoel niet te hoeven voelen.

Deze houding kan worden aangeleerd (b.v iemand had een mam of pap die ook deze houding aannam om een gevoel te overleven).
Dan zeggen mensen dat depressiviteit 'erfelijk' is. "Het zit in de familie"..

Aan de grondslag ligt altijd die ene ervaring die werkelijk daar de persoon raakte, waar het pijn deed.

Precies dat ene gevoel, waar de persoon zijn hele leven al zo zijn best voor doet, het niet te hoeven voelen.

Depressiviteit wordt ingezet om de persoonlijkheid onbewust te houden!

Het lijdt de persoon af van een bepaalde realisatie!

Maar juist het vermijden van de (ware) pijn (bewustwording ervan), leidde tot het ware lijden (depressiviteit!).

jammer dat je zo een haast hebt en niet af kan wachten tot het zo ver is ;>)

Ik heb wel eens gehoord, dat als je hersenen teveel rust ondervinden, ze zelf voor activiteiten gaan zorgen.
Hersenen blijven graag in beweging.
Door regelmatig nieuwe uitdagingen te zoeken, houd je je hersenen in vorm, en voorkom je depressiviteit.
Dit verhaal gaat niet altijd op, want als je veel verwerken moet, raken je hersenen weer uit balans.