Waarom liggen (kritische)vragen over het geloof bij sommige gevoelig?

Omdat geloof een onzeker feit is. Als je onzeker bent dan ben je gevoeliger voor kritiek.

We mogen weer!
Omdat veel mensen die geloven dat ervaren als iets dat onlosmakelijk deel is van hun identiteit. Ze voelen zich als het ware in hun ziel geraakt.

Omdat het over de fundamenten van de belevingswereld gaat. Er vanuit gaan dat iets waar is, en dan iemand horen zeggen dat het fantasie is, doet pijn.

Je kan zien dat dit niet alleen bij geloof zo is; Eerder deze week was er een vrag over ijstijden. En iemand die zei dat die niet hadden plaatsgevonden. Viel ook fout bij een groep mensen hier.

Omdat vele malen reeds onderbouwd is dat het geloof niet klopt, en slechts een verzinsel van de mens is om een ander zijn mening op te dringen.

Het is het fundament van sommige mensen zijn bestaan. Ik ben zelf Atheïst dus ik snap de kritiek heel goed op het geloof. Ik vind persoonlijk de argumenten van de atheïsten ook stukken beter dan van gelovige. Maar ik snap ook wel waarom ze niet tegen de tegenargumenten kunnen. Hoe zou jij het vinden dat alles waar jij je leven op baseert als onwaar wordt geaccepteerd. Het fundament waar jij je leven op bouwt wordt ondergraven. Uit je vraag maak ik op dat jij het ook niet prettig vind dat gelovige mensen jouw realiteitsbeeld proberen te ondergraven. Voor hen is dit hetzelfde gevoel.

Omdat ze kritisch zijn.

Je gelooft of niet .... ik denk dat confrontaties bij een iederdit onderwerp gevoelig maken. Iemand die gelooft en er wordt flauw op gereageerd voel je je aangesproken als je niet gelooft en je reageerd flauw op een gelovige maakt dat ook weer gevoelens los. De kunst is om niemand te overtuigen ,ook niet door vragen te stellen maar in jezelf te geloven in iets waar jij je aan vast houdt. Zonder discussies. Maar als je een ieder in zijn waarden laat moet het geen probleem zijn lijkt mij. Met politiek is het net zo , gewoon stil zijn en geloven dat je voor de juiste partij bent. Want je komt er toch nooit uit.

Omdat het geloof door de eeuwen heen verguisd is. Er zijn zoveel ruzies en oorlogen om geweest. Men denkt altijd zich te moeten verdedigen of men voelt zich gekwetst.

Als je geloofd dan is dat heel persoonlijk. Dat is je eigen relatie. Je hoeft je niet aangevallen te voelen als je staat voor wat je geloofd.

Een kritische vraag kan nooit erg zijn, alleen maar verfrissend. Heilige huisjes zijn nooit goed.

Gelovigen zijn niet kritisch en als er kritische vragen gesteld worden dan zijn ze meteen gekrenkt en beledigd... vandaar...

Ik denk dat dit ligt aan het '' Bekritiseren '' van iets wat voor sommige mensen van '' levensbelang '' is. Doordat er dingen worden verteld die misschien wel in die mensen hun hooft zijn opgekomen, maar eigenlijk niet mogen van het '' geloof '' hierdoor worden er twijfels aangewakkerd en gaan ze aan zichzelf twijfelen, als je aan je zelf twijfelt betekend het eigenlijk dat je wat jij zelf doet misschien zelf niet goedgekeurd wordt. Hierdoor keur je eigenlijk jezelf af. Dit is een heel vervelend gevoel.

omdat je dan te horen krijgt dat je je hele leven al op zondag om 10 uur 's ochtends voor de kat zijn viool in in een tochtig koud oud gebouw op een krakkemikkig houten bankje naar gewauwel van zo'n kerel en het gekrijs van 100 schorre kraaien heb moeten luisteren in een taal die al tig jaar niet meer gebruikt wordt in Nederland. Dat is pijnlijk. Dus dan wordt je heel boos, dan zeg je dat iedereen liegt en dan hou je gewoon vol dat er wel zo'n kereltje in de hemel zit en zodoende kun je weer verder gaan met je zondagse praktijken. (tijd die je ook kunt gebruiken om je auto te wassen of de tuin te schoffelen of een schilderijtje op te hangen, maar goed)

XiniX zegt het hierboven heel duidelijk en waar:
Mensen die vanaf jong denken een lekker eeuwig leven te kunnen gaan genieten haken meteen af als je ze zegt, dat ze daar niet op hoeven te rekenen. Ongeveer zoals die mevrouw die net niet de postcodeloterij had gewonnen.

Geloven doe je vanuit je hart, je gevoel.
De wetenschap komt vanuit het verstand.

Gevoel en verstand willen nog weleens botsen.
Gelovigen voelen zich dus nogal eens persoonlijk geraakt in opmerkingen van niet-gelovigen.

Dit is te begrijpen door te vergelijken met een opmerking die een ander in zijn gevoel/hart raakt.
Door bijvoorbeeld tegen iemand met een wat zwaarder uiterlijk te zeggen: "Jij bent niet de slankste zeg, maar als je naar een diëtist gaat en de sportschool bezoekt komt het allemaal weer goed". Wetenschappelijk gezien is een dergelijke opmerking waar, want het is een constatering van een feit. Maar je kwetst er de ander mee.

Zo moet je dus de reactie van sommige gelovigen zien als wetenschappers ze met feiten om de oren slaan.

Als iedereen met een beetje meer respect met de ander om zou gaan dan kunnen we een ieder in zijn/haar waarde laten.