Wie heeft er tips om in de dagelijkse ´slangenkuil´op het werk te overleven?

Dat lijkt me vreselijk voor je. Zoek een andere baan, zou ik zeggen. Voorlopig kan je beginnen met collega´s te zoeken waar je het wel mee kan vinden.

Vreselijk,vooral dat geroddel!
doe er niet aan mee,probeer gewoon je werk te doen en de knop om te zetten als je naar huis gaat(al is dat niet altijd even makkelijk)
Probeer een gladde rug te hebben,leg naast je neer wat ze over een ander of eventueel jou zeggen.

als jij voor jezelf weet dat je je werk goed doet en je je afzijdig houdt van "de slangen",hoop ik dat mn tips je wat zullen helpen.
Succes!

Eigenlijk ligt het antwoord in jezelf..

Ben jij een gevoelig persoon dat hier altijd een probleem mee zal blijven hebben? Neem je die problemen mee naar huis en kan je ze niet van je afzetten? Begrijp je niet waarom mensen zo in elkaar zitten?

Dan zou ik aanraden om een andere job te doen.. simpelweg omdat je het als persoon niet aankan.. Ikzelf ben ook zo iemand.. in zo'n achterbakse, nep- wereld hou ik gewoon niet stand.. Ik ben iemand dat graag mezelf wil zijn..

Ik hoop voor jou dat jou job niet zo'n sector is waar je dat overal tegenkomt.. In sommige sectoren is het echt erg :s

Ik wens je alvast veel succes in je zoektocht naar een oplossing..

Van buitenaf de slangenkuil bekijken en bestuderen.
Kijk in eerste instantie niet naar wat er gezegd wordt, maar onderzoek de structuren.
Maak er een onderzoeksproject van en je zult er geen last meer van hebben, integendeel het zal je energie geven, stimuleren en boeien.

Als de slangen proberen je te bijten hoef je je alleen maar te realiseren dat jij niet in de kuil zit en ze kunnen je niet raken. (Je moet dus echt niet bij deze groep willen horen, anders val je terug de kuil in).

Gewoon door jezelf te blijven, en je daar niet in te mengen.
Wees trouw aan jezelf, en laat je niet verleiden tot uitspraken waar je later spijt van hebt.
Blijf ook dicht bij jezelf.

Ten eerste moet je niet denken in de termen van overleven.

De grootste vraag die ik je wil stellen is: Herken die dit van vorige werkgevers of van school of van nog eerder?

Als dit zo is, dan zal je als je ander werk hebt, ook zulke situaties 'aantrekken'. Weggaan is in die situaties een vorm van vluchten. Je vlucht echter niet voor die anderen. Je vlucht voor jezelf. Omdat jij die situaties niet onder ogen wilt zien waar jij zo bang voor bent.

Ik zou eens terugkijken in jouw geschiedenis. Wanneer heb jij soortgelijke situaties gekend. Zet ze maar eens op een rijtje. Kan je dan een patroon zien? Of een soort persoon?
Ik wel, en ik merkte dat die personen mijn broer waren. Hetzelfde type en manier van doen. Dus daar kon ik wat mee. En wat ook belangrijk is, is om de eerste keer te kunnen zien. Die eerste keer kan een begin zijn, een begin wat zich telkens gestapeld heeft en waar jij nu op het moment bevind.

Misschien heb jij dus een patroon welke deze situaties vergroot en aantrekt. Daarvan kan je niet vluchten want die zullen telkens opnieuw verschijnen. Dus als je niet kan vluchten, wat kan je dan wel doen? Het probleem aanpakken. Niet de anderen, nee jezelf.

Dus niet overleven, maar zoek de oorzaak: in jezelf.

Wat naar, doe er niet aan mee. Als je het durft, spreek mensen erop aan als ze jou erin betrekken. Je zou het kunnen doorbreken hiermee. Je zou kunnen zeggen dat je dit vervelend vindt. Je zal merken dat mensen gaan nadenken. Sterkte.

Zoek een werkkring met vooral mannen. Die worden wel eens boos, maar vergeven en vergeten veel sneller dan vrouwen.
En houd jezelf ver van al het geroddel, doe alsjof je de vroeg-twintigste eeuwse cultureel antropoloog bent die de inheemse stam aan het bestuderen is en lach om wat je ontdekt!

Toegevoegd na 3 minuten:
Oew, ik zie net dat je als kinderverzorgster werkt. Dan gaat dat met die mannen waarschijnlijk niet lukken.

Misschien helpt het als je je verwachtingen bijstelt en niet te veel hoopt om vrienden te maken op het werk. Deze mensen zijn in eerste instantie je collega's, en pas in veel latere instantie zit er misschien iemand bij waarmee je een vriendschap wil aangaan.

Zoals je elk probleem benadert. Annaliseer de situatie waarom je denkt in een slangenkuil terecht bent gekomen, stel je prioriteiten en neem de nodige maatregelen.

Daar zijn geen tips voor want zoals jij aangeeft, zijn er bepaalde personen die strepen willen halen, ongeacht of ze anderen hiermee benadelen. Daar is niks tegenop gewassen.

De enige manier om daar vanaf te komen is een andere werkgever te zoeken. Je leidinggevende zou dit moeten signaleren en actie moeten ondernemen. Wordt er niks aan gedaan wordt je frustratie alleen maar erger.

Ik zou op mijn gemak naar wat anders uitkijken; niet overal werken slangen! In het verleden heb ik weleens in een dergelijke situatie gezeten en als je niet oppast wordt je overspannen en gaat het ten koste van jezelf.

Dus kies eieren voor je geld en probeer boven de slangenkuil te staan; ze zijn het niet waard, je verdient wel beter. Niks is zo erg als oneerlijkheid en jaloerse collega's. Sterkte!!

Als het enkel om geroddel gaat, zou je je erbij neer kunnen leggen als het bij je past. Als jouw werk wordt ondermijnd, je bepaalde werkmethodes opgedrongen krijgt die niet bij je passen of als er steeds andere negatieve gebeurtenissen plaatsvinden. Raad ik je aan om op tijd zelf de stekker eruit te trekken, door simpelweg ontslag te nemen. Als je je laat ontslaan heb je altijd meer uit te leggen bij een toekomstige sollicitatie. Het bedrijf is het niet waard dat jij ervoor werkt. Je houdt de eer aan jezelf.

Is de bedrijfscultuur bij andere bedrijven in jouw sector nagenoeg hetzelfde? Dan zou ik je een carrièreswitch willen aanraden. Een stimulerende bedrijfscultuur is minstens zo belangrijk als de inhoud van het werk. Een aanrader is in dat geval het boekje: "De wending" van Geerhard Bolte. Daar heb ikzelf veel aan gehad. Ga vooral niet aan jezelf twijfelen! Veel succes.