Welke gedachten hebben mensen als zij een natuurlijke dood gaan sterven?

Dat is bij iedereen verschillend.
Sommigen zullen denken: 'Nu kom ik in de hemel'. Een ander zal denken: 'Benieuwd of ik nu in de hemel kom'. Weer een ander zal denken: 'Dat was 't dan'. Etc. etc... Zoveel mensen, zoveel denkramen...

Ik heb dat vaak gevraagd aan overledenen, maar ze zijn zo onbeschoft om geen antwoord te geven. Raar maar waar...

Vanuit mijn werk, de personen gesproken die echt op het randje gestaan hebben.
Zij vertelden dat het prettig was, mooi en warm en dat ze dachten, ja daar wil ik heen, het is goed zo.
Heel wonderlijk om te horen, maar ook geruststellend.

Mijn opa zei, Jongens ze roepen mij ik ga er vandoor. tot kijk. Zie jullie daar wel... Het klinkt beetje gek maar het is waar...

"Moeder, is het nou zo, nu je weet dat je niet zo lang meer te leven hebt, dat je weer in God gaat geloven, zoals je vroeger deed?"

"Ben je gek geworden? Ik mag dan wel binnenkort doodgaan, maar mijn verstand werkt nog prima hoor!"

(een gesprekje met mijn moeder, die inmiddels is overleden)

Een gelovige die goed heeft geleefd in zijn opzicht zal zich verheugen op het weerzien met gestorven geliefden, een gelovige die veel gezondigd heeft zal zijn laatste minuten vullen met bidden en zweten, en niet gelovigen zullen toch vooral hun leven overzien en hopelijk met een glimlach hun laatste adem uitblazen.

Alleen de gedachten die ze ook hardop uitgesproken hebben kunnen wij weten, gedachten lezen is erg lastig.

Bijvoorbeeld: mijn moeder zei als laatste dat er nog strijkgoed op de kast lag. Maar of dat haar laatste gedachte is geweest zal ik nooit achter komen. Ik lees nu allemaal voorbeelden, maar dat waren laatste woorden. Je gedachten kunnen dan weer bij iets anders zijn.

Niemand kan in iemands hoofd kijken dus ik vind dit een vraag die niet te beantwoorden is.

Alle gedachten/angsten/hoop zijn mogelijk bij gebrek aan kennis. Maar je kunt ook 'verlicht' gaan.
Je kunt je trainen een bijdrage aan de toekomst te leveren bij het heengaan. Die training moet wel gedaan worden bij het leven. Alle geloven zijn het wel eens. Op de een of andere manier is de toekomst afhankelijk van erfenis. Het enige wat er te verdienen valt in het leven is vredelievend overlijden. In een Zen manifest vond ik wat duidelijkheid:
Je geestelijke gesteldheid bij het overlijden reincarneert.
Is het woede, onbegrip, haat, angst, dan is dat het waar de toekomst het mee moet doen. Stel je het leven in op het 'blanco' sterven dan belast je de toekomst niet. Sterf je met vergeving, dan wordt het misschien nog es wat. Dan reincarneert Vergeving.
Best een raar boek. Ik moest veel lachen bij het lezen van de geschriften van Osho.