Is er een collectieve verbondenheid?(morfologische resonantie)en zijn wij verantwoordelijk voor elkaar?

Wij zijn niet verantwoordelijk voor elkaar, je bent alleen verantwoordelijk voor WAT JIJ doet, hoewel dat veel breder is dan je in het eerste ogenblik zou denken...

De waarheid is: Er is EENHEID... wij zijn EEN... Ik is de persoon die dit leest... Ik is de persoon die nu ademt... ik is de persoon die nu naar het scherm kijkt en een muis vasthoudt... Dat is collectief zo...

Denk je dat je afgescheiden bent, dan kun je stelen en liegen, maar als je één bent niet...

Realiseer jezelf en ik zal zien dat ik alles ben...


Ik moet het zelf ontdekken...
Ik moet het ZELF ontdekken...

hoe vaak heb ik dat al gezegd... ja ik... de ik die dit leest...

Toegevoegd na 13 minuten:
.

.

Wij mensen zijn in feite als mieren in EEN grote kolonie, maar de mieren zijn zo intelligent dat ze voor zichzelf beginnen en de kolonie verraden...

Ja er is zeker een collectieve verbondenheid.
Wij zijn allen met elkaar verbonden, maar ervaren toch een eigen ik.
Ik weet zeker als heel veel mensen hetzelfde willen, dit zal transformeren tot werkelijkheid.
Dus daarom is het zo ontzettend belangrijk om liefde uit te stralen, want dan zal de vijver gaan rimpelen en vele harten zullen verlicht worden, en dit weer doorgeven aan anderen.
Het kan ook andersom, door negatief te denken maak je een hoop mensen ongelukkig, die dat ook weer doorgeven.
Belangrijk is om verantwoordelijk om te gaan met zowel je gedachten als je daden.
Alles heeft een uitwerking, zowel positief als negatief.

Ja natuurlijk werkt dit door. Wij mensen maken deel uit van een geheel. In het klein: je eigen gezin, je buurt, collega's, vrienden, Nederland, Europa, de hele wereld.

Als jij geluk en liefde brengt in jouw eigen gezin, dan werkt dat heel veel uit. Als jij vrolijkheid brengt en een positieve inbreng hebt op jouw werk, heeft dat heel veel invloed.

We zijn ons nauwelijks bewust hoe bepalend ons gedrag is voor je omgeving.

Ja. Bij je vraag, vooral omdat die onder de rubriek samenleving valt, denk je snel aan het grote geheel, de Nederlandse of misschien wel de mondiale samenleving. Dan lijkt die verbondenheid minder relevant, maar hij is er wel.

Hoe groter die groep is, hoe minder dat verantwoordelijkheidsgevoel wordt. Je kunt gauw denken: 'Dat doet een ander wel' en vervolgens doet niemand het. Het lijkt ook steeds minder te worden. We kunnen ons geweten wel sussen met het feit dat het glazen huis 7 miljoen euro heeft opgehaald voor de bestrijding tegen malaria. Maar een donatie is toch wat anders dan je echt verbonden te weten met de ander.

Dan nog over je vraag of we verantwoordelijk zijn voor elkaar? Als je in God gelooft zeker, en als je niet in Hem gelooft ook. God wil dat we onze naaste liefhebben. En Kaïn, de eerste broedermoordenaar stelde al meteen de belangrijkste retorische vraag toen God hem vroeg waar zijn broer Abel was: 'Ben ik mijn broeders hoeder?' Ja dus. We zijn verantwoordelijk voor elkaar, in eerste instantie naar God toe.